سلول‌های موجود در بافت آسیب دیده نخاعی مولكول‌هایی را آزاد می‌كنند كه به سطح نورون‌ها متصل شده و به رشته‌های عصبی جداشده (آسیب دیده) اجازه نمی‌دهد تا از مناطق آسیب دیده عبور كرده و اتصالات جدید به وجود آورد و این فرایند باعث بهبودی حركتی و احساسی شود.

در حقیقت این مولكول‌ها از ورود بافت‌های اعصاب از مناطق آسیب دیده و پیوند با مناطق سالم نخاع جلوگیری می‌كنند. یافتن این محل جدید می تواند امیدی برای دارودرمانی ضایعات نخاعی می تواند باشد.

طبق گفته جان فلانگاگان، استاد دانشگاه پزشكی هاروارد، ‌این مساله برای حدوداً دو دهه‌ ذهن دانشمندان را به خود مشغول كرده بود.

آنها می‌دانستند كه این مولكول‌ها از تولید دوباره رشته‌های اعصاب جلوگیری می‌كند ولی نحوه و چگونگی آن معلوم نبود اكنون كه محل‌های اتصال آنها به نورون‌ها مشخص شده است محققان دنبال روشهایی برای جلوگیری از سد راه كردن پیوند رشته‌های اعصاب توسط این مولكولها هستند.

با توجه به نتایج این تحقیق پژوهشگران امیدوارند در آینده بتوانند بیماران آسیب دیده نخاعی را با یك قرص درمان كنند.

گفتنی است، این پژوهش در مجله scince به چاپ رسید.