سلامت نیوز: یافته‌های یك تحقیق علمی جدید نشان می‌دهد كه بر خلاف برآوردها و تخمین‌‌های قبلی كه سقف سالانه رهاسازی و انتشار گازهای گلخانه‌یی در جو را 2390میلیارد تن عنوان می‌كردند، میزان مجاز انتشار گازهای گلخانه‌یی برای محدود كردن گرمایش زمین به دو درجه تا سال 2030، باید به نصف برآورد كنونی یعنی حدود 1240میلیارد تن كاهش یابد. دانشمندان خبرهای بدی برای دولت‌ها، شركت‌‌های انرژی، خودروسازان و شهروندان جهان دارند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تعادل، برای محدود كردن گرمایش زمین به حدودی كه 195 كشور در كنفرانس پاریس بر سر آن توافق كردند، نیاز است تا سوزاندن و احتراق سوخت‌‌های فسیلی به میزان بیشتری از آنچه پیش‌‌بینی می‌شد، كاهش یابد.

به گزارش گاردین،جوئری روگلی، پژوهشگر موسسه بین‌المللی سیستم‌‌های تحلیلی كاربردی بر این باور است كه تمام پیش‌‌بینی‌‌ها و تخمین‌‌های قبلی در خصوص میزان دی‌‌اكسید كربنی كه می‌تواند در جو آزاد شود، خیلی دست و دلبازانه بوده است. در واقع به‌‌جای میزان مجاز رهاسازی دی‌‌اكسید كربن كه تا پیش از این تا سقف 2.390میلیارد تن بعد از سال 2015 مجاز دانسته می‌شد، بیشترن میزان مجاز رهاسازی دی‌‌اكسید كربن چیزی حدود 1200میلیارد تن است. در واقع با توجه به این مساله، میزان دیزل و بنزین مصرفی، میزان زغال مصرفی برای نیروگاه‌های برق، گاز طبیعی برای گرمایش و پخت و پز باید به نصف میزان كنونی كاهش یابد. شایان ذكر است كه میزان دی‌‌اكسید كربن موجود در جو با دمای جهان رابطه‌یی مستقیمی داشته و با افزایش میزان دی‌‌اكسید كربن در جو، میزان دمای میانگین نیز افزایش خواهد یافت. در بیشتر طول تاریخ بشر، میزان دی‌‌اكسید كربن موجود در جو در حدود 280 ذره در هر میلیون در نوسان بوده است. با این حال، بهره‌‌گیری وسیع از سوخت‌‌های فسیلی كه با رشد و توسعه كشاورزی، صنعت، افزایش هفت برابری جمعیت جهان، افزایش 14سانتی‌متری سطح دریا و افزایش یك درجه‌یی دمای زمین همراه شده است، میزان دی‌‌اكسید كربن در جو را به‌‌شكل چشم‌گیری افزایش داده است.

برای جلوگیری از افزایش سه درجه‌یی دمای زمین و بالا رفتن سطح آب دریاها بیش از یك متر، انسان‌‌ها باید انتشار گازهای گلخانه‌یی را كاهش دهند. اما محاسبه میزان موردنیاز كاهش انتشار گازهای گلخانه‌یی امری دشوار است. بودجه جهانی كربن به معنای موازنه میان تولید و انتشار گازهای گلخانه‌یی توسط انسان (خودروها، هواپیماها و كارخانجات) و میزان كربنی است كه می‌تواند توسط گیاهان و جلبك‌‌ها جذب شود. بنابراین با عدم قطعیت‌‌هایی كه در خصوص میزان پوشش جنگلی، فضاهای سبز و اقیانوس‌‌ها وجود دارد، معادله پیچیده‌‌تر از قبل می‌شود. برای ساده كردن مساله، دانشمندان و اقلیم‌‌شناسان این قضیه را به میلیاردها دی‌‌اكسیدكربنی كه در بهترین حالت ممكن است در جو از سال 2015 به بعد رها شود، خلاصه می‌كنند. با این حال، همه این اعداد حدس و گمان است. این تفاهم كلی وجود دارد كه سقف 590میلیارد تن باعث می‌شود تا زمین از روند بیش از حد گرمایش در امان بماند. دكتر روگلی در این رابطه می‌گوید: «برای اینكه بتوانیم روند گرمایش زمین را در كمتر از 2 درجه نگهداریم، فقط می‌توانیم مقدار مشخصی دی‌‌اكسید كربن در جو رها كنیم. با این حال، عوامل مختلفی در تعیین میزان بودجه كربن دخیل است كه می‌تواند این میزان را اندكی افزایش یا كاهش دهد. این تحقیق نشان می‌دهد كه در برخی موارد كه تخمین ما در خصوص بودجه كربن بین 50 تا 200 درصد بیشتر از حد مجاز بوده است كه این به‌‌معنای اختلافی 1000میلیارد تنی در میزان انتشار دی‌‌اكسید كربن است.» علاوه بر دخیل بودن عوامل مختلف، آنچه بر پیچیدگی این معادله می‌‌افزاید، وجود گازهای گلخانه‌یی ناپایدارتری از قبیل متان و اكسیدهای نیتروژن است. هرچند این گازها از طول عمر كوتاه‌‌تری برخوردار بوده و میزان انتشارشان در مقایسه با دی‌اكسیدكربن كمتر است، برخی از این گازهای گلخانه‌یی از پتانسیل بیشتری برای تاثیرگذاری بر دمای جهانی زمین برخوردارند.



  محاسبات پیچیده

با این حال، دكتر روگلی و همكارانش دریافته‌‌اند كه یك عامل مهم این تفاوت پیامد فرض‌‌ها و روش‌‌شناسی‌‌های متفاوت بوده است كه در محاسبه میزان مجاز انتشار و رهاسازی كربن به‌‌كار گرفته شده است. بنابراین محققان به‌‌منظور دستیابی به یك نگرش و سیاست عملی، بار دیگر هم گزینه‌ها و هم رویكردها و روش‌های به‌كارگرفته شده را مورد ارزیابی قرار داده‌‌اند. در این روش، پیامدهای تمام فعالیت‌‌های انسانی را مدنظر قرار داده و جزییات گزینه‌های كم‌‌كربن ممكن را در برمی‌گیرد. طبق گفته پژوهشگران، این رویكرد همچنین 66درصد احتمال می‌دهد كه شاید توافق فعلی كه جامعه جهانی بر سر آن توافق دارد، درست باشد. در همین رابطه دكتر روگلی خاطرنشان می‌كند: «اكنون از نقش و اهمیت بودجه كربن در نگهداشتن روند افزایش كره زمین در كمتر از دو درجه، درك بهتری وجود دارد. درك بودجه كربن از این جهت اهمیت دارد كه این مفهوم توضیح می‌دهد كه ما مجاز به انتشار چه میزان دی‌‌اكسید كربن در جو هستیم.»