سال ۸۸ طرح اولیه احداث مهدکودک در مجاورت بند زنان مطرح شد که در همان سال تفاهمنامه‌ای بین سازمان زندان‌ها و سازمان بهزیستی با عنوان «سرای مهر» منعقد شد تا براساس آن در مجاورت بند زنان، مهدکودک‌هایی برای نگهداری از فرزندان زندانیان احداث شود؛ طرحی که در آن سال‌ها به دلیل حمایت نکردن دولت مسکوت ماند. اما حالا بعد از گذشت چند سال، این طرح با احداث مهدکودک در زندان شهرری آغاز شده است. میله و دیوار سهم 250 کودکی است که با مادران‌شان در زندان زندگی می‌کنند؛ کودکانی که جرمی مرتکب نشده‌اند اما باید سال‌های اولیه زندگی‌شان را با مادران‌شان در زندان‌ها سپری کنند.

حبس، برای جرم مادر

سلامت نیوز: سال ۸۸ طرح اولیه احداث مهدکودک در مجاورت بند زنان مطرح شد که در همان سال تفاهمنامه‌ای بین سازمان زندان‌ها و سازمان بهزیستی با عنوان «سرای مهر» منعقد شد تا براساس آن در مجاورت بند زنان، مهدکودک‌هایی برای نگهداری از فرزندان زندانیان احداث شود؛ طرحی که در آن سال‌ها به دلیل حمایت نکردن دولت مسکوت ماند. اما حالا بعد از گذشت چند سال، این طرح با احداث مهدکودک در زندان شهرری آغاز شده است. میله و دیوار سهم 250 کودکی است که با مادران‌شان در زندان زندگی می‌کنند؛ کودکانی که جرمی مرتکب نشده‌اند اما باید سال‌های اولیه زندگی‌شان را با مادران‌شان در زندان‌ها سپری کنند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، براساس قانون، مادر می‌تواند کودک خود را تا دو سالگی در زندان پرورش دهد، اما بالاتر از دو سال برعهده متولیان امر به‌ویژه سازمان بهزیستی است. اگرچه برخی کارشناسان با احداث مهدکودک داخل زندان مخالف هستند، اما معتقدند همین که کودکان برای چند ساعتی از بند بیرون می‌آیند فرصت خوبی برای تربیت‌شان فراهم می‌شود. عضو هیات‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان معتقد است حضور کودکان در مهدکودک‌های عادی بهترین شرایطی است که می‌توان برای این کودکان فراهم کرد، زیرا آنها نیاز دارند در جامعه حضور داشته باشند.
 سازوکارها فراهم نبود
همایون هاشمی، رئیس سابق سازمان بهزیستی در مورد مهدهای‌کودکی که در زندان‌ها احداث شده، می‌گوید: «بهترین حالت برای این مهدکودک‌ها این است که بیرون از زندان باشد، اما به دلیل اینکه سازوکارهای این موضوع فراهم نبود و امکان اینکه فرزندان را به بیرون از زندان ببرند وجود نداشت، مهدکودک‌ها را داخل محوطه زندان احداث کرده‌اند.»
او با بیان اینکه با امضای تفاهمنامه احداث مهدکودک در زندان‌های کشور وضعیت فرزندان که در زندان هستند بهتر شده، می‌افزاید: «در گذشته فرزندانی که بیرون از زندان کسی را نداشتند باید با مادرشان در بندهای زندان زندگی می‌کردند و این موضوع می‌توانست در آینده و روحیه این بچه‌ها تاثیر بدی بگذارد، زیرا از زمانی که چشمان‌شان را باز می‌کردند فقط زندان را می‌دیدند.»
هاشمی تاکید می‌کند: «داشتن کمترین فاصله با کودکان مهم‌ترین علتی است که مهدکودک‌ها را در زندان احداث کرده‌اند، زیرا مادرانی که در زندان هستند اجازه خروج از زندان را ندارند، بنابراین باید محیط مهدکودک قابل دسترسی باشد.»
او معتقد است مهدکودک‌هایی که در زندان است می‌تواند محیط تربیتی و آموزشی را برای کودکان فراهم کند. احداث مهدکودک در زندان‌ها اتفاقی است که در همه کشورهای مترقی انجام می‌شود. به هر حال کودکانی که بدون جرم در زندان هستند، تقصیری ندارند.
هاشمی با اشاره به اینکه مهدکودک برای کودکان تا قبل از ورود به مدرسه است، می‌گوید: «از زمان شیرخواری تا پیش‌دبستانی می‌توانیم این کودکان در مهدکودک‌ها نگه داریم، اما بعد از این سن به بهزیستی تحویل داده می‌شوند تا بتوانند وارد مدرسه شوند.»
او تاکید می‌کند: «بودن مهدکودک بیرون زندان از اولویت‌های بهزیستی است. قطعا هیچ‌کس دوست ندارد که کودکان بیگناه در زندان باشند، اما فعلا این بهترین راهکار است.»

 بسترساز جرم است
طاهره پژوهش، عضو هیات‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان به «فرهیختگان» می‌گوید: «زمانی که این کودکان به اجبار در زندان‌ها بزرگ می‌شوند، بستر جرم برایشان فراهم می‌شود. کودک از زمانی که چشمش را باز می‌کند دیوار، میله و زندان‌بان می‌بیند و نباید توقع داشت که در آینده فرد موفقی در جامعه باشد.»
او با بیان اینکه البته بهتر است فضایی فراهم شود که کودکی به زندان نرود، می‌افزاید: «باید سیاستگذاری‌ها بر مبنای پیشگیری از جرم باشد، نه اینکه بستر جرم وجود داشته باشد، مادری مجرم شود و بعد از اینکه وارد زندان شد حالا ببینیم باید چه کار کنیم.» به گفته پژوهش، ضربه‌ای که به این کودکان در زمان حضورشان در زندان وارد می‌شود غیرقابل جبران است و تا ابد در وجودشان می‌ماند و باعث می‌شود آینده این کودکان از بین برود.
او تاکید می‌کند: «بهتر بود به جای اینکه بودجه زیادی را صرف احداث مهدکودک در زندان بکنند با مبلغ کمتری این کودکان را به مهدکودک‌های بیرون از زندان ببرند. در این صورت قطعا هزینه کمتری صرف خواهد شد.»
پژوهش معتقد است این کودکان باید اجازه داشته باشند مانند کودکان دیگر در یک محیط عادی تربیت شوند نه در یک محیطی جدا و قرنطینه‌شکل. بهتر بود این کودکان به مهدکودک‌های داخل شهر فرستاده می‌شدند و سازمان‌های مسئول، شهریه و سرویس مدارس‌شان را برعهده می‌گرفتند. آنها نیاز دارند با جامعه در ارتباط باشند.
او می‌گوید: «دیوار بدترین اتفاقی است که برای این کودکان می‌افتد، زیرا به جای اینکه در محیط باز بزرگ شوند در راهروهای زندان قد می‌کشند.»
به گفته پژوهش، همین که بعد از سال‌ها به کودکان نگاه مستقلی داشته‌اند جای شکرش باقی است و بین گزینه بد و بدتر قطعا گزینه بد که احداث مهدکودک در زندان است را ترجیح می‌دهیم، اما باید به فکر فرستادن این کودکان به بیرون از فضای زندان بود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha