سلامت نیوز: وقتی از کنار پارک هرندی رد می‌شوید هیچ خبری از معتادان و آتش‌های کوچکی که درست می‌کردند نیست. شاید هر کسی با دیدن این صحنه فکر کند که معادله چندمجهولی پارک هرندی بعد از گذشت سال‌ها حل شده است، اما واقعیت این است که مشکل نه‌تنها حل نشده، بلکه تنها سعی شده تا صورت مساله‌اش پاک شود.
به گزارش سلامت نیوز،روزنامه فرهیختگان نوشت: کافی است دور پارک بچرخیم و کوچه‌های کنار کلانتری 116 را بالا برویم، آن‌وقت معتادانی را می‌بینیم که در تاریکی کوچه نشسته‌اند و موادشان را می‌کشند؛ همان‌هایی که تا دیروز در پارک هرندی زندگی می‌کردند حالا خودشان را در کوچه‌ها قایم می‌کنند.
درست سه ماه پیش، زمانی که هوا هنوز سرد بود، همان زمانی که جسته‌گریخته طرح جمع‌آوری معتادان انجام می‌شد و اولین پاتوقی که وارد شده بودند دره فرحزاد بود، صحبت از پاکسازی پارک هرندی به میان آمد، همان زمانی که کارتن‌خواب‌های فرحزاد به پل آهنی کوچ کرده بودند تا در امان باشند.
اما قصه هرندی فرق دارد، زیرا زمانی که به ادعای پلیس، «اهالی محل» پارک هرندی را آتش زدند و تنها دارایی کارتن‌خواب‌ها را خاکستر کردند تا آنها از این پارک متواری شوند، مسئولان طرح جمع‌آوری و ساماندهی را آغاز کردند و بعد از آن اعلام کردند که دیگر هیچ معتادی در این منطقه وجود ندارد و همه معتادان در کمپ‌های ماده 15 و 16 ساماندهی شده‌اند.
در نگاه اول صحبت مسئولان درست است زیرا حالا دیگر هیچ معتادی در پارک هرندی وجود ندارد، اما وقتی به کوچه‌پس‌کوچه‌ها می‌رویم، همان‌هایی را که یک روز در پارک زندگی می‌کردند می‌بینیم که حالا در کوچه‌پس‌کوچه‌های شوش و مولوی زندگی می‌کنند.
ماشینی که برای پخش غذا به محله شوش آمده است، ساعت یک بعد از نیمه‌شب وارد یکی از کوچه‌های خیابان شوش می‌شود. اول هیچ معتادی را ندیدیم، اما همین که چند ثانیه صبر کردیم، تعداد زیادی معتاد برای گرفتن غذا به سمت ماشین آمدند، همان‌هایی که تا دیروز در پارک هرندی زندگی می‌کردند. حالا چهره پارک پاک شده است.
ماشین کلانتری محل از کنارمان رد می‌شود و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است. سرعتش را کم می‌کند تا کارتن‌خواب‌ها از جلوی ماشین‌شان رد شوند و بروند. آنقدر بی‌تفاوت برخورد می‌کنند که انگار حضور این تعداد کارتن‌خواب در آن وقت شب یک موضوع عادی است.
کمی از میدان شوش به سمت مولوی و گمرک که حرکت کنیم معتادانی را می‌بینیم که چند نفر، چند نفر در پیاده‌روها دور هم جمع شده‌اند و تعدادی هم جلوی در فروشگاه‌ها و بانک‌ها جای خواب‌شان را با کارتن و نایلن پهن کرده‌اند تا بخوابند.
پیرمردی که به دیوار تکیه داده است با عصبانیت می‌گوید: «وقتی ما در پارک هرندی زندگی می‌کردیم چه آزاری داشتیم که این‌طوری ما را آواره کرده‌اند. چه فرقی می‌کند حالا هم در کوچه‌های هرندی زندگی می‌کنیم.»
زمانی که هنوز طرح جمع‌آوری معتادان آغاز نشده بود، محل تجمع تمام معتادان پارک هرندی بود و به سختی می‌شد در کوچه‌های این منطقه معتادی را پیدا کرد، اما حالا پارک هرندی پاک شده و کوچه‌پس‌کوچه‌های شوش و مولوی آلوده شده است.
مشاهده‌های ما از زمان آغاز طرح در منطقه هرندی نشان می‌دهد همان تعداد کارتن‌خوابی که از قدیم در این منطقه زندگی می‌کردند وجود دارند، فقط دیگر در پارک هرندی تجمع نمی‌کنند. بین کارتن‌خواب‌هایی که در محله شوش زندگی می‌کنند، کسانی بودند که در طرح جمع‌آوری پارک هرندی به کمپ فرستاده شده بودند، اما بعد از 21 روز دوباره به پاتوق قدیمی‌شان برگشته بودند.
 قائم‌مقام وزیر کشور اعلام کرده است: «در سال جدید جمع‌آوری معتادان با شتاب بیشتری انجام خواهد شد.» او همچنین در مورد بازگشت معتادان به محله هرندی گفته است که بازگشت به محله هرندی را نداریم؛ چراکه اطلاعات ما این را نشان نمی‌دهد و تعداد کمی بازگشته‌اند و به هیچ‌وجه وضعیت قبل وجود ندارد. البته تیم‌های بازرسی را برای این کار به محل اعزام کرده‌ایم.»