محققان دانشگاه سانتا باربارا به سرپرستی دكتر روبرت ریش با قرار دادن داروها در معرض لیزر غیر مضر راه جدیدی را برای انتقال داروها به سلول‌های سرطانی ابداع کرده اند.

به گفته محققان این ابزار جدید به زیست‌شناسان اجازه می‌دهد که در مورد چگونگی فعالیت ژن‌ها از طریق کنترل فضایی و موقتی خودشان در هنگامی که روشن و یا خاموش هستند، تحقیق کنند.

دانشمندان برای این کار، سلول‌های سرطانی موش را مورد استفاده قرار داده، آنها را در محیط کشت رشد دادند و پس از آن نانوصفحاتی از طلا را وارد این سلول‌ها کردند.

این صفحات، دارای پوششی لیپوپروتئینی بودند که دور آنها را نیز کپسولی از siRNA فراگرفته بود. این دارویی بود که به ‌وسیله‌ سلول جذب می‌شد؛ در ادامه، آنها سلول را در معرض لیزر مادون قرمز غیر مضر قرار دادند.

به گفته‌ یکی دیگر از محققان یک مانع فنی اصلی این است که چگونه اجزای بیوشیمیایی چندگانه را با یک نانوذره ترکیب کنیم، به نحوی كه بتواند از طریق سلول جذب شود.

آزادسازی کنترل‌شده به کمک لیزر، ابزاری قدرتمند و مناسبی است که اجازه می‌دهد تا مقدار دقیقی از دارو به گروهی از سلول‌های خاص برسد.

استفاده از نور مادون قرمز نزدیک که برای بافت‌های زنده بی‌خطر است، برای بسط این قابلیت به سیستم‌های زیستی بزرگ‌تر مانند بافت‌ها و حیوانات مناسب است.

این محققان برای اولین بار ثابت کردند که انتقال siRNA به درون سلول‌های سرطانی پستانداران ( که از طریق در معرض قرار دادن نانوذرات واردشده به این سلول‌ها با نور لیزر مادون قرمز نزدیک، به مدت چند ثانیه دنبال می‌شود) بیشترین میزان جذب دارو را به‌صورت اختصاصی میسر می‌کند.

از این روش می‌توان در انتقال انواع دارو علیه اهداف زیستی استفاده كرد.