تنگی‌نفس و خستگی در نارسایی قلبی، باعث اختلال در كیفیت زندگی و توانایی عملكرد این بیماران می‌شود. این بررسی به منظور تعیین تاثیر برنامه ورزشی پیاده‌روی خانگی بر كیفیت زندگی بیماران قلبی توسط علی عباسی، عضو هیات علمی کارشناسی ارشد پرستاری دانشکده پرستاری مامایی گرگان انجام شده است.

در این پژوهش 60 بیمار بستری مبتلا به نارسایی قلبی كلاس II و III در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشكی اهواز در دو گروه مورد و شاهد همراه با ارائه برنامه ورزشی پیاده‌روی سه بار در هفته تا هشت هفته مورد مطالعه قرارگرفتند.

در ابتدا و انتهای مداخله نیز چك لیست كیفیت زندگی مینه‌سوتا برای تعیین كیفیت زندگی به بیماران داده و تست پیاده روی شش دقیقه‌یی جهت تعیین توانایی عملكردی بیماران در ابتدا و انتهای مداخله در دو گروه انجام شد.

نتایج بررسی حاکی از وجود اختلاف قابل توجهی میان میانگین مسافت طی شده در MWT 6 در ابتدا و انتهای مداخله در بیماران گروه آزمون بود و نیزتفاوت قابل توجهی میان نمرات كیفیت زندگی، در ابتدا و انتهای مداخله در گروه آزمون دیده شد. همچنین بین مدت زمان ورزش هفته‌های اول، چهارم و هشتم تفاوت معنی‌داری وجود داشت.

یافته های نهایی این بررسی نشان می دهد فعالیت‌های ورزشی پیاده‌روی می‌تواند به عنوان یك روش‌درمانی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی به‌ كار رود، زیرا باعث كیفیت زندگی و نیز توانایی عملكردی و ظرفیت ورزشی بیماران می‌ شود.

خلاصه این مقاله در مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان به چاپ رسیده است.