مسئول بخش گلوكوم بیمارستان فارابی، با بیان این كه پنج درصد افراد به دنبال استفاده از انواع اشكال دارویی كورتیكواستروییدها (كورتونها)، به آب سیاه مبتلا میشوند، گفت: استفاده از برخی از داروها و ضربه ازعلل بروز آب سیاه است.
وی سن، نژاد، ابتلا به بیماریهای زمینهای چون دیابت، بیماریهای قلب و عروق را از عوامل موثر در بروز گلوكوم (آب سیاه) برشمرد و افزود: احتمال ابتلا در افرادی با سابقه فامیلی مثبت، 9 برابر بیشتر از كسی است كه در تاریخچه پزشكی بستگان نزدیك سابقه ابتلا به آب سیاه وجود ندارد.
این عضو كمیته علمی نوزدهمین كنگره سراسری چشم پزشكی، گفت: برخی از كودكان به آب سیاه مادرزادی دچار میشوند كه فتوفوبیا (ترس از نور)، اشك ریزش و بزرگی قرنیه از علایم آن است.
دكتر زارع، با بیان اینكه در آب سیاه حاد علایم به یك باره با سر و صدای زیاد بروز میكند، افزود: اما در نوع مزمن، بیماری بدون علامت است.
وی، آب سیاه را از منظری دیگر به دو نوع باز و بسته تقسیم كرد و یادآور شد: مایع زلالیه از جسم مژگانی به داخل چشم ترشح میشود كه برای حفظ فشار داخل كره چشم باید تعادلی در ورود و خروج مایع ایجاد شود.
مسئول بخش گلوكوم بیمارستان فارابی، با بیان اینكه با افزایش فشار داخل چشم همه اجزای چشم از جمله قرنیه و اسكلرا (سفیدی چشم) در برابر این افزایش فشار مقاومند، گفت: اما محل خروج عصب اپتیك (بینایی) به این فشار حساس است.
دكتر زارع با بیان اینكه از محل خروج عصب بینایی حدود یك میلیون و 200 هزار رشته عصب خارج میشود، ادامه داد: افزایش فشار داخل چشم سبب فرورفتگی سرعصب میشود و در نتیجه میدان دید فرد به طور نامحسوسی محدود میشود.
وی با توصیه به هموطنان مبنی بر اندازه گیری فشار چشم سالیانه در 40 تا 50 سالگی و هر شش ماه پس از 80 سالگی یادآور شد: تشخیص و درمان زودهنگام مهم ترین عامل در پیشگیری از كوری است.
مسوول بخش گلوكوم بیمارستان فارابی، به لیزرتراپی، درمان دارویی و جراحی آب سیاه اشاره كرد و افزود: البته تلاش میشود با تولید داروهای تركیبی، دفعات مصرف كاهش یابد.
نوزدهمین كنگره چشم پزشكی ایران از 25 تا 28 آبان 88 در سالن همایشهای رازی برگزار میشود.
نظر شما