سلامت نیوز: محققان دانشگاه صنعتی امیركبیر و دانشگاه علوم پزشكی تهران با تولید یك پوشش نانویی تلاش كردند بهبود زخم‌های دیابتی را سرعت بخشند. این پوشش‌های متشكل از نانوالیاف را می‌توان به‌منظور درمان انواع زخم‌های پوستی از جمله زخم‌های ناشی از سوختگی و برش مورد استفاده قرار داد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا،دیابت یكی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است كه بسیاری از افراد جامعه به آن مبتلا هستند. پیش‌بینی می‌شود تعداد مبتلایان به این بیماری از 171 میلیون نفر در سال 2010 به 366 میلیون نفر در سال 2030 برسد.

یكی از پیامدهای ابتلا به این بیماری عدم بهبود یا روند بسیار كند بهبود زخم‌هاست. غلظت بالای گلوكز مانع از پیشرفت مراحل مختلف فرایند بهبود و ترمیم زخم می‌گردد. ازاین‌رو معرفی روش‌هایی كه بتوان به‌وسیله‌ آن‌ها روند ترمیم زخم را تسریع كرد، یكی از اقدامات ضروری در جهت پیشگیری از وخامت شرایط جسمی بیمار است.

دكتر عادله قلی پور كنعانی محقق دانشگاه صنعتی امیركبیر، تولید پوشش‌های پلیمری متشكل از نانوالیاف جهت تسریع روند درمانی زخم را به‌عنوان اهداف دنبال شده در این طرح معرفی نمود.

استفاده از این پوشش نانویی علاوه بر افزایش سرعت ترمیم زخم‌ها، كاهش هزینه‌ ترمیم زخم‌ها به دلیل چند منظوره بودن این پوشش‌ها را نیز به دنبال دارد.
قلی پور ضمن تشریح خصوصیات یك پوشش ایده آل، خواص برجسته‌ این پوشش تولید شده در این طرح و نحوه‌ عملكرد آن را بدین شرح بیان كرد: پوشش‌های مناسب برای ترمیم زخم باید دارای خصوصیاتی از قبیل ضد میكروب بودن و تخلخل باشد. پوشش‌های نانویی به دلیل تخلخل بالا به‌راحتی می‌توانند چرك، خون و عفونت را از روی زخم خارج كنند. همین امر موجب مرطوب شدن پوشش و عدم چسبندگی پانسمان بر روی زخم و تنفس پذیر بودن پانسمان را موجب می‌گردد.

به گفته وی پلیمر به كار رفته در تولید این پوشش، پلیمر كیتوسان است كه علاوه بر دارا بودن ویژگی ضدمیكروبی، به دلیل شباهت ساختار شیمیایی‌اش به كلاژن موجود در بافت‌های طبیعی وقتی به شكل نانوالیاف بر روی بافت آسیب‌دیده قرار می‌گیرد، شرایط ماتریس خارج سلولی طبیعی را برای زخم شبیه‌سازی می‌كند. بدین ترتیب فیبروپلاست به‌سرعت از طریق ایجاد سیگنال‌های بیوشیمیایی به ناحیه‌ی زخم جذب شده و ترمیم با سرعت بالاتری اتفاق می‌افتد.

قلی پور در ادامه به بیان مراحل تولید و ارزیابی این پوشش‌های نانویی پرداخت و افزود: در مرحله‌ اول پلیمرهای موردنظر (كیتوسان، پلی ونیل الكل و پلی كاپرولاكتون) تهیه شده و محلول همگن از مخلوط دو و سه‌جزئی از پلیمرهای نامبرده تولید شد. در مرحله‌ی بعد، پارامترهای فرایند الكتروریسی تعیین شده و داربست‌های نانولیفی بی بافت تولید شد.

وی تصریح كرد: آزمون‌های SEM، FTIR، DCS، تخلخل سنجی و استحكام سنجی بر روی پوشش حاصل شده انجام شد و در نهایت از این پوشش جهت ترمیم زخم ایجاد شده بر روی بدن موش صحرایی مورد استفاده قرار گرفت.

محقق دانشگاه صنعتی امیر كبیر خاطر نشان كرد: نتایج حاصله نشان‌دهنده‌ اثر فوق‌العاده مناسب پوشش‌های نانویی در ترمیم زخم‌های دیابتی است، به‌طوری‌كه پس از گذشت بیست روز زخم‌هایی كه با پوشش نانویی پانسمان شده بودند به‌طور كامل ترمیم شدند.
از طرح حاضر دو اختراع با عنوان‌های تولید زخم بندهای نانولیفی مخلوط كیتوسان-پلی وینیل الكل به‌منظور ترمیم زخم‌های برشی تمام عمق به شماره‌ی ثبت 73384 و تولید وب‌های نانولیفی چندلایه از كیتوسان و پلی كاپرولاكتان به‌منظور افزایش خواص مكانیكی وب و كاربرد آن در ترمیم زخم‌های برشی و سوختگی به شماره‌ی ثبت 73391 به ثبت رسیده است.

این تحقیقات حاصل تلاش‌های دكتر عادله قلی پور كنعانی- محقق دوره‌ پسادكترای دانشگاه صنعتی امیركبیر- دكتر سید هژیر بهرامی- عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیركبیر- و دكتر شهرام ربانی- عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی تهران- است. نتایج این كار در مجله‌ IET Nanobiotechnology (جلد 10، شماره‌ی 1، سال 2016، صفحات 1 تا 7) به چاپ رسیده است.