سلامت نیوز: ایران مانند کف دستان پیرمرد کارگری است که ترک خورده و چروکیده شده است و اگر همین گونه پیش رود بیابان تمام نقاطش را خواهد گرفت. شعار می دهند «آّب هست اما کم است» گویا با طرح هایی که مسئولان در سر می پرورانند می خواهند «آب را بُکشند».

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ابتکار، مرکز ایران کویری است و نام برخی استان ها با عبارت خشک و بیابانی گره خورده اما عده ای دلشان چیز دیگری می خواهد. بحران خشکسالی دهه اخیرهنوز تمام نشده است، می جنگیم بر روی نام خلیج فارس و حقمان را از خزر طلب می کنیم.فعالان محیط زیست با طرح های انتقال آب در بیشتر مواقع مخالفت می کنند. دریای خزر، سال ها قبل امتیازاتش را داده اند و رفت اما هنوز خزر از غربی ترین نقطه گیلان تا شرقی ترین نقطه گلستان کشیده شده است. دومین دریاچه شور جهان بر اثر سیل دوباره آبگیری شده که اگر سیل نمی آمد آن هم خشک می ماند. با توجه به آمارها ایران مانند انسانی است که استعداد چاقی را دارد با این تفاوت که روز به روز بر مقدار خشکی آن افزوده می شود.

انتقال آب، حرکت از چاه به چاله
بیست و هفتمین روز خرداد ماه هر سال روز جهانی بیابان است. روزی که در کشوری مانند ایران به دلیل داشتن دو کویر بزرگ و استان های کویری بسیار حائز اهیمت است. در کشور های کم آب، خشک و نیمه خشک بیابان روز به روز افزایش می یابد. پوشش گیاهی تغییر می کند. حیات وحش از دست می رود و اتفاقات محیط زیستی دیگری که با افزایش مناطق بیابانی رخ می دهد. ایران درست روی کمربند خشک و نیمه خشک کره زمین قرار دارد، این گربه قلب زمین روز به روز بر مقدار بیابانش افزوده می شود تا جایی که طرح هایی برای مقابله با این بیابان در دستور کار قرار گرفته است. طرح هایی که آن را «بزرگترین اشتباه» می نامند. انتقال آبی که به گفته فعالان محیط زیست حرکتی است از چاه به چاله.

90 درصد ایران خشک است
ایران بر روی کمربند خشک و نیمه خشک قرار دارد و نیازمند مدیریت صحیح منابع آبی موجود است. زیرا به اعتقاد کارشناسان مدیریت نادرست منابع آب موجب خشک شدن تالاب ها و سفره های زیر زمینی زیادی در کشور می شود که این فرایند پدیده بیابان زایی را توسعه می دهد. به گفته کارشناسان پیشروی و توسعه بیابان ها زندگی بیش از 250 میلیون نفر را در سراسر جهان مستقیماً تحت تاثیر قرار داده و در عین حال زندگی بیش از یک میلیون نفر را در بیش از 100 کشور به مخاطره انداخته است.(ویکی‌پدیا)
ایران که یکی از همین کشورها است با ریزش سالانه کمتر از 50 میلیمتر باران! حدود 40 میلیون هکتار ازاراضی ایران بیابانی و 12 میلیون هکتار تیز ماسه ای و شنی است؛ به عبارت دیگر 90 درصد ایران خشک و بیابانی محسوب می شود. به گزارش مهر یک متخصص بیابان اعتقاد دارد «با اینکه خطر بیابانی شدن در دنیا سومین بحران جهانی اعلام شده اما به دلیل اینکه 90 درصد مساحت سرزمین ایران به لحاظ جغرافیایی جزو سرزمینهای خشک محسوب می شود این بحران در ایران اولین خطر محسوب می شود. این در حالی است که در کل جهان تنها 40 درصد سرزمین خشک داریم و به طور تحقیقی خطر بیابانی شدن در جهان خطر سوم ولی در ایران خطر اول محسوب می‌شود.»

سرایت خشکی به شهرها
بسیاری از فعالان محیط زیست با حفر چاه در اطراف تالاب ها و دریاچه ها مخالفت می کنند. بلایی که جان دریاچه ارومیه را گرفت و عاقبت آن را خشک کرد. اواسط دهه 80 شمسی بود که دریاچه ارومیه خود را بلعید. به گزارش سازمان جهانی این دریاچه در سال 2015 ، 80 درصد آب خود را از دست داد. حفرچاه، احداث بزرگراه بر روی دریاچه و استفاده بی‌رویه از منابع آب حوزه آبریز دریاچه از دلایل خشکی این دریاچه عنوان شده بود. هرچند به گفته محققان فقط 5 درصد از خشکی آب دریاچه مربوط به خشکسالی های دهه اخیر بوده است. هرچند حال کنونی دریاچه خوب است.این فقط دریاچه ارومیه نیست که دچار خشکی شده است. اگر قوانین رعایت نشوند شهرها نیز رو به خشکی می روند. فرماندار همدان در روزهای گذشته از وجود برخی چاه های غیرمجاز در همدان خبر می دهد. به گزارش مهر، معاون فرماندار همدان با بیان اینکه در منطقه قهاوند حدود یک هزار حلقه چاه خشک شده است، گفت: اگر در خصوص مدیریت و نصب کنتورهای هوشمند به کشاورزان اطلاع رسانی نشود، آینده کشاورزان نیز در معرض خطر خواهد بود.

ترمینال دولت، خط شمال-جنوب
دوازده سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، طرح اولیه ایجاد کانال شمال به جنوب ایران ارائه شد. کانالی که دریای خزر را به خلیج فارس متصل می کرد. در طول 50 سال اخیر این طرح بارها بر سر زبان ها امد، از مسعود قمی، نخست وزیر تا محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری. برای اولین بار احمدی نژاد گلنگ این طرح را بالای سر برد و به زمین کوبید؛ اما عملیات اجرایی این طرح متوقف شد. انتقال آب خزر به سمنان قسمت اولیه این پروژه محیط زیستی است. حال پس از احمدی نژاد، حسن روحانی رئیس جمهور دولت یازدهم که هر دو اهل سمنان هستند؛ بار دیگر از پروژه کذایی سخن به میان آورده است. به گزارش مهر، به اعتقاد کارشناسان، یقیناً با انتقال آب دریای خزر همه زیست‌بوم‌ها حتی بیابان را هم نابود خواهیم کرد، نابودی اکوسیستم دریای خزر و هجوم ریزگردهای نمکی برای مردم شمال کشور، نابودی جنگل‌ها در مسیر البرز و گسست اکولوژیک در طبیعت، فجایعی است از این تفکر به‌اصطلاح توسعه مدارانه که کوچک‌ترین توجهی نسبت به توان تاب‌آوری طبیعت و پایداری سرزمین ندارد.

دریای خزر با 10 میلیارد مترمکعب کمبود آب مواجه است
به گزارش مهر، پرفسور عطاءالله قبادیان عضو هیئت‌علمی دانشگاه وین اتریش در رابطه با اثرات زیست‌محیطی انتقال آب دریای مازندران به سمنان گفت: دریای مازندران با اطلاعاتی که من از سال ۱۳۷۰ دارم، حدود هشت‌تا ۱۰ میلیارد مترمکعب با کمبود آب مواجه است، یعنی دارای بیلان منفی است و برداشت آب از این دریاچه، در حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیون مترمکعب، در صورتی امکان‌پذیر است که جایگزینی صورت گیرد. جایگزینی بدین‌صورت است که باید سرشاخه‌های برداشته‌شده پس داده شود و همچنین در مازندران یک سری کارهای سامان‌دهی، همچون تقویت سرشاخه‌ها و بازسازی حوزه‌های آبخیز انجام شود.

وی گفت: سمنان در حال تبدیل‌شدن به یک مرکز جمعیتی بوده و این امر اجتناب‌ناپذیر است و در حال حاضر، سمنان سرشاخه آب مازندران را می‌برد و تاکنون آب چند چشمه را انتقال داده است. وی بابیان اینکه غلظت آب دریای مازندران پایین‌تر از دریاهای معمولی است، گفت: آبی که از دریای مازندران برداشت می‌شود، نباید در ساحل تصفیه و نمک در مازندران ریخته شود. بلکه باید آب مستقیماً به مرکز ایران رود و در آنجا باانرژی خورشیدی تصفیه شود، بنابراین اساس طرح تصفیه آب در مازندران اشتباه است زیرا ما حق نداریم در مازندران آب‌شیرین‌کن بگذاریم. این امر یک فاجعه است. پرفسور قبادیان همچنین افزود: در منطقه ساحلی مازندران ما باید نوار عریض جنگلی ایجاد کنیم که تا گرگان را بپوشاند. چراکه اگر ذره‌ای اختلال در آب دریای این منطقه صورت گیرد، کویر از سمت گرگان پیشروی می‌کند، در صحرای ترکمنستان تالاب‌های جذب نمک‌داریم که سالیانه ده‌ها میلیون تن نمک از دریا جذب و در آن منطقه انباشته می‌شود و کویر و شوره‌زاری در منطقه شرق داریم. و اگر اختلالی در اینجا رخ دهد آن منطقه شوره‌زاری امکان پیشروی می‌یابد. ازاین‌رو، کار کارشناسی بسیار دقیقی برای سامان‌دهی این امر نیاز است. تعداد افرادی را که با انتقال آب خزر به مرکز ایران مخالف هستند کم نیست. همه می گویند این طرح اگر موفق نیز شود فاجعه زیست محیطی به همراه خواهد داشت.

تا 2020 آب خزر به 80 سانتیمتر می رسد
به گزارش ایسنا، پروین فرشچی معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان این که بر اساس پیش‌بینی‌ها سطح آب دریای خزر تا 2020 به 70 تا 80 سانتیمتری میرسد، گفت: این در حالی است که مشاهده می‌شود از سال 2006 سطح آب دریای خزر از 3 تا 5 سانتیمتر کاهش یافته و این کاهش در نواحی جنوبی دریای خزر بیشتر است.
معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست اضافه نوسانات آب دریای خزر را موجب بروز سیل در مناطق پست سواحل شمالی این دریا دانست و خاطر نشان کرد: علاوه بر آن سیل می‌تواند مناطق تحت بهره برداری مخازن نفت و گاز در مناطق ساحلی به خصوص چاه‌های نفت رها شده در سواحل شمالی دریای خزر را تحت آلودگی‌های نفتی قرار دهد.

سومین کویر بزرگ ایران کجاست؟
«کویر لوت» و «دشت کویر» دو کویر بزرگ ایران هستند. تمام این اتفاقات و رخداد ها برای دریای بی زبان خزر، با موج های کوتاه خود آیا طرح های مانند انتقال آب به مرکز ایران صحیح خواهد بود؟ با کاهش آب دریای خزر و پسرفت ساحل، پوشش گیاهی سه استان شمالی کشور به شدت در معرض خطر قرار نمی گیرد؟ آیا گیلان، مازندارن و گلستان سومین کویر بزرگ ایران نام خواهند گرفت؟