سلامت نیوز:یک پژوهشگر و کارشناس رسانه ای حوزه سلامت معتقد است که صدای پای شکل گیری یک سیستم فئودالی در نظام سلامت به گوش می رسد.

به گزارش سلامت نوز از پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری، مهدی اسفندیار سخنران همایش نقد واقعی طرح تحول سلامت با بیان این مطلب گفت: اگر قرار بود که عدالت در دسترسی همگان به سلامت و اقتصاد مقاومتی در حوزه ی سلامت پیگیری شود باید به طرف اجرای نظام ارجاع و‌پزشک خانواده که مر قانون و اصول مورد توجه نظام بود پیش می رفتیم.

وی افزود: افزایش نرخ تعرفه ها که به اعتقاد من لازم بود انجام شود می بایست طبق استعدادهای منابع مالی کشور انجام می گرفت و نه در یک سیستم یک جانبه و‌بدون مشارکت تمامی ذینفعان حوزه ی سلامت.

وی  ضمن رد تفکرات حاکم بر وزارت بهداشت با غیر منطقی خواندن رفتار این وزارتخانه در عدم شنیدن سخنان منتقدان طرح گفت که ما در حال اجرای کارهایی هستیم که می دانیم نادرست است و اجرای طرح تحول سلامت با نگاهی به کنترل ناب های ان که سیستم فی فور سرویس و عدم وجود گایدلاین ها و فرم سازمان دهی ان بیانگر ایجاد چالش اساسی برای کشور و نیل نظام سلامت به نقطه ای بدون بازگشت و غیر قابل اصلاح است.

وی گفت: قطعا کشور توان تامین هزینه های این طرح بدون پشتوانه ی قانونی و علمی را نداشته و تمام مصائب نظام سلامت بر سر جای خود باقی مانده و آنچه موقتا اصلاح شده است نیز باز خواهد گشت.

اسفندیار ضمن محکوم کردن نحوه ی رفتار مدیران وزارت بهداشت با منتقدان، خطاب به دکتر رسول خضری عضو کمیسیون بهداشت و درمان گفت، من نمی دانم چرا وزیری که معتقد بود باید نرخ تعرفه ها سه چهار برابر شود تا دستگاه های نو بخریم تا نظام سلامت ما اصلاح شود توانست از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد بگیرد.

اسفندیار در ادامه افزود : طرح تحول سلامت را در تضاد کامل با مبانی اصولی اقتصاد سلامت دانسته و رویکرد دولت یازدهم را در توجه یکجانبه به امر درمان با محوریت پزشک سالارانه محکوم می دانم.

مهدی اسفندیار با بیان اینکه در نظام سلامت ما هزینه های کمرشکن درمانی از بخش بستری به طرف بخش سرپایی سوق یافته افزود: آیا دولت نمی داند که با افزایش بی رویه ی هزینه ها چه بلایی بر سر مردم در بخش خدمات سرپایی امده است و امروز در حالی بازنشسته ی کشوری ما مثل معلمان از هزینه ی معمول خدمات دندانپزشکی محروم مانده اند که دولت افتخار خود را در کاهش هزینه های بخش بستری می داند؟

وی گفت: در طول سه سال اخیر در حالی حقوق مستمری بگیران کشور شصت درصد رشد داشته است که دولت هزینه های درمانی صندوق بازنشستگان را نزدیک چهارصد درصد رشد داده است و از حدود چهار هزار میلیارد تومان در سال ۹۲ به حدود پانزده هزار میلیارد تومان در سال ۹۵ افزایش داده است و این واقعیت بیانگر این است که بخش درمان از سفره ی بازنشستگان کشور ارتزاق کرده است.

اسفندیار در ادامه این سخنرانی گفت: هیچ نشانه ای ملموس از کاهش واقعی هزینه های کمرشکن نمی توان در نظام سلامت یافت زیرا طبق پژوهش کاملی که در سال ۹۱ و ۹۲ توسط اساتید دانشگاه صورت گرفته است، حدود یک میلیون و سیصد هزار نفر سالانه به خاطر هزینه های کمرشکن زیر خط فقر سقوط می کرده اند که فقط ششصد هزار نفر از انها به دلیل عوارض جانبی درمان به این مشکل مبتلا می شده اند که در طرح تحول سلامت هیچ برنامه ای برای این بخش دیده نشده است.

وی گفت: بیکاری اصلی ترین عامل تحمیل هزینه های کمرشکن بوده است که در این سال ها رسیدگی به این موضوع مهم هیچ تغییری نداشته و دولت یازدهم همچون  دولت نهم و دهم هیچ توفیقی در اختصاص یارانه به بخش تولید جهت رونق کسب و کار و‌کاهش بیکاری نداشته است.

این پژوهشگر نظام سلامت گفت: توسعه ی تکنولوژی سلامت و افزایش برداشت از منابع ملی بدون توجه به واقعیات کشور و نیز نوع تعامل با ذینفعان غیر پزشک (البته متخصصین داخلی و اطفال و عفونی و‌پزشکان عمومی را جزو بازندگان طرح می دانم) سبب شده است که بگویم باید به طرح تحول سلامت به جای نگاه به عنوان یک طرح تحول واقعی به عنوان ایده ای نگاه کنیم که به دنبال یک نظام فئودالی در حوزه ی سلامت برای بسط نفوذ سیاسی و‌ اجتماعی حکما که در این برهه تضعیف شده بود نگاه کنیم که امیدوار هستم نگاهم و برداشت بنده نادرست باشد که البته سودای چنین اتفاقی قطعا راه به جایی نخواهد برد.

وی در پایان گفت: یکی از چالش های اصلی تحمیل هزینه های کمرشکن به افزایش مسیر درمانی در اثر ایجاد خدمات القایی بر می گردد که در نظام پرداختی فی فور سرویس این اتفاق تشدید شده و در یک نظام بدون گاید لاین های درمانی نیز مشدد می شود که متاسفانه در طرح تحول سلامت هر دوی این اتفاقات افتاده است.

اسفندیار از صدا و سیما خواست که از ادامه روند فعلی در حمایت بی چون و چرا از طرح تحول بر گردد زیرا در آینده ای نه چندان دور حامیان این طرح ناچار خواهند بود که به هر طریق ممکن نام خود را از لیست حامیان این طرح حذف کنند و بهتر است سازمان صدا و سیما به عنوان یک رسانه ملی بیشتر از اینها خود را از حضور منتقدان این طرح بهره مند کند زیرا این به نفع رسانه ی ملی و کشور است.