تمام بیمارستان‌ها از طرف وزارت بهداشت موظف به خریداری سیستم اتوكلاو هستند

این در حالی است كه مسئولان همه بیمارستان‌ها  از نا كارآمدی این سیستم‌ها نگران هستند. دلیل نگرانی مسئولان بیمارستان‌ها  از عدم‌كارایی سیستم‌های اتوكلاو، كپی‌برداری ناقص از سیستم‌های خارجی است.آمارهای سازمان بهداشت جهانی حكایت از ابتلای سالانه 23‌میلیون نفر در كشورهای جهان به بیماری‌های عفونی بر اثر تماس با زباله‌های بیمارستانی دارد كه از این تعداد 20 میلیون مورد  آن مربوط به هپاتیت  B،2 میلیون مربوط به هپاتیت C و 150‌هزار تا 260‌هزار مورد مربوط به HIV است كه از طریق اشیای نوك‌تیز و زباله‌های بیمارستانی منتقل می‌شود.

براساس این گزارش، آمار تولید زباله‌های عفونی و بیمارستانی توسط بیمارستان‌ها، مراكز درمانی پزشكی، دندانپزشكی، دامپزشكی و مطب‌ها  در تهران روزانه 70 تن است كه 25 تن آن آلوده و خطرناك بوده و به‌دلیل عدم‌جدا‌سازی‌ از مبدأ، تمام این میزان زباله تولیدشده، عفونی و خطرساز است. همچنین از 630 ماده شیمیایی مورد استفاده در بیمارستان‌ها، حدود 300 نوع آن غیرسمی و بقیه سمی و خطرناك است.

این زباله‌ها كه از مهم‌ترین عوامل گسترش و شیوع بیماری‌های خطرناكی نظیر هپاتیت، ایدز و دیگر بیماری‌های انگلی و عفونی است، براساس قانون مدیریت پسماند نباید دفن شود بلكه باید با روش‌های صحیح و استاندارد علمی  به وسیله تكنولوژی‌های روز جمع‌آوری و دفع شود.

علاوه بر انواع آلودگی‌های منتقل‌شونده از طریق حشرات و حیوانات موذی، شیرابه‌های تولیدشده توسط این زباله‌ها كه شامل فراورده‌های خونی، ترشحات عفونی و حتی مواد رادیواكتیو آلوده هستند نیز بسیار خطرناكند و دفن آنها می‌تواند علاوه بر ایجاد  مشكلات دیگر، باعث آلودگی سفره‌های آب زیرزمینی و دیگر منابع آبی و در نتیجه محصولات زراعی آبیاری‌شده با آنان شود

هایده شیرزادی، كارشناس مسائل شهری عقیده دارد كه میكروب‌های زباله‌های بیمارستانی، حتی پس از گذشت 50سال، پس از كنار رفتن خاك، قابلیت فعال شدن مجدد را دارند. او یكی از دلایل عمده بالا بودن نرخ مصرف آنتی‌بیوتیك‌ها را در ایران خصوصا پس از عمل‌های جراحی، وجود میكروب‌های ناشی از زباله‌ها در فضای بیمارستان می‌داند.

دكتر سروش مدبری، رئیس دفتر آب و خاك سازمان حفاظت محیط‌زیست اما یك سیستم تلفیقی اعم از زباله‌سوز و اتو‌كلاو را با توجه به شرایط خاص هر منطقه پیشنهاد می‌دهد. او می‌گوید: «براساس جدول مقایسه‌ای سازمان بهداشت جهانی كه تمام روش‌های اجرایی مختلف پسماند در آن ارائه شده‌،

بهترین روش برای زباله‌های عفونی، ضدعفونی كردن و بی‌خطرسازی است ولی برای زباله‌های شیمیایی، داروها و پسماندهای شیمیایی كه در بیمارستان‌ها تولید می‌شود اتوكلاو جوابگو نیست و باید به سراغ روش‌های دیگری برویم كه مناسب‌ترین روش «زباله‌سوز» است؛ چرا كه اتوكلاو تنها می‌تواند بخشی از مخاطرات زباله‌ها را كاهش دهد ولی زباله‌سوز بیشتر آنها را از بین خواهد برد».

17درصد از اعتبارات وزارت بهداشت به پسماندهای پزشكی اختصاص داده شده است

ملك‌احمدی، نماینده وزارت بهداشت در زمینه برآورد اعتبار مورد نیاز برای ساماندهی پسماندهای پزشكی گفت: 700‌میلیارد ریال برای تجهیز بیمارستان‌ها به سیستم‌های غیرسوز در بیمارستان‌ها برآورد شده است.

وی در ادامه با اشاره به اینكه منابع مالی برای دفع بهداشتی پسماندهای پزشكی محدود است،افزود: به‌رغم اینكه دانشگاه‌های علوم پزشكی وظیفه دفن پسماندهای پزشكی را ندارند اما با بودجه خودشان این كار را می‌كنند.

لازم است چند سایت مركزی برای انجام فرایند ویژه روی پسماندهای پزشكی انجام شود اما این امر در حد وزارت بهداشت نیست. ملك‌احمدی، خواست تا سازمان محیط‌زیست از شكایات خود درباره تعدادی از بیمارستان‌ها كه به‌دلیل تولید آلودگی و نداشتن سیستم تصفیه فاضلاب مشكلاتی را ایجاد كرده‌اند،

صرف‌نظر كند و اجازه داده شود تا این بیمارستان‌ها تا 2‌سال آینده فعالیت كرده و در اسرع وقت نسبت به حل مشكلاتشان اقدام كنند. این گزارش حاكی است، پسماندهای زائد خطرناكی كه توسط مراكز بیمارستانی و كلینیك‌ها و مراكز تصویربرداری تولید می‌شود حجم بالایی در كشور دارد و نیاز است جمع‌آوری آن تحت مدیریت قرار گیرد. سال‌های متوالی است كه باید اقدام جدی در این زمینه صورت گیرد اما اقدام جدی و درخور توجه انجام نشده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha