بسیاری از كسانی كه گرفتار شده‌اند، قاچاقچی واقعی نیستند. از مشكلات زندگی است كه به این كار دست زده‌اند... این بخشی از سخنان معاون اول و سخنگوی قوه قضاییه است كه در مراسم تودیع و معارفه رییس كل دادگستری استان كرمان بیان داشتند؛ سخنانی كه بخش دیگر آن خبر از فاجعه‌ای می‌دهد كه... چه تعداد خانواده‌ها هستند كه حبس ابد دارند؟ با همین روش پیش برویم، دو سه دهه آینده چه می‌شود... به راستی در زمینه مبارزه با مواد مخدر طی این سال‌ها چه كرده‌ایم؟

سلامت نیوز-*نعمت احمدی: بسیاری از كسانی كه گرفتار شده‌اند، قاچاقچی واقعی نیستند. از مشكلات زندگی است كه به این كار دست زده‌اند... این بخشی از سخنان معاون اول و سخنگوی قوه قضاییه است كه در مراسم تودیع و معارفه رییس كل دادگستری استان كرمان بیان داشتند؛ سخنانی كه بخش دیگر آن خبر از فاجعه‌ای می‌دهد كه... چه تعداد خانواده‌ها هستند كه حبس ابد دارند؟ با همین روش پیش برویم، دو سه دهه آینده چه می‌شود... به راستی در زمینه مبارزه با مواد مخدر طی این سال‌ها چه كرده‌ایم؟

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه اعتماد در ادامه می نویسد: در ابتدا آن طور كه شیخ صادق خلخالی وعده داده بود، قرار بود با یك حركت انقلابی كه ایشان مدعی بود با برپایی چوبه‌ دار و انجام اعدام‌ها كه كارساز خواهد شد، ظرف مدت كمی، نه معتادی خواهد بود و نه قاچاقچی، اما چه شد؟ با همه شدتی كه در خصوص جلوگیری ورود و عرضه مواد مخدر به كارگرفته می‌شود و كمتر روزی است كه خانواده‌ای برای آخرین ملاقات با قاچاقچی زندانی اعدامی به زندان‌ها فراخوانده و خانواده‌ای عزادار نشود، پرسش این است، در این اعدام‌ها، چه كسی مجازات می‌شود؟ محكوم كه اعدام می‌شود، خانواده یا فرزندان خردسالش، براین خانواده چه می‌رود، فرزندان یك اعدامی باید در جامعه بزرگ بشوند، مدرسه بروند، در آینده شغل پیدا كنند، در جامعه‌ای كه برای تحصیلكرده‌های بی‌حاشیه آن شغلی پیدا نمی‌شود چه كسی به فرزند، برادر، خواهر و دیگر اعضای خانواده اعدامی اعتماد می‌كند و به او شغلی می‌دهند؟ تقریبا اكثریت قریب به اتفاق اعدامی‌ها به گفته معاون اول قوه قضاییه قاچاقچی واقعی نیستند، از مشكلات زندگی است كه به این كار دست زده‌اند اما قاچاقچی‌های بزرگ و اصلی هر روز قدرتمند‌تر می‌شوند و با حاشیه امنی كه به هر علت برای خود دست و پا كرده‌اند، افراد مستاصل و زیر بار رنج زندگی درمانده را به كار می‌گیرند، این افراد هستند كه گیر می‌افتند و اعدام می‌شوند.

رنجنامه‌ای از یكی از مقامات استانداری كرمان خطاب به وزیر كشور در رسانه‌ها منتشر شد؛ نامه‌ای كه اگر همانند دیگر نامه‌ها و درخواست‌های افراد دلسوز به آن توجه شده بود برآمار اعدام‌ها افزوده نمی‌شد. آقای خلیل همایی راد، مدیركل حوزه استانداری كرمان با نوشتن نامه مفصل و تحلیلی به وزیر كشورمی نویسد... امروز ٥ مهر ٩٣ زن جوان ٢٩ ساله‌ای به حوزه استاندار كرمان مراجعه كرده بود كه دو كودك ٢ و ٧ ساله داشت، در یك خانه خشتی در ماهان زندگی می‌كرد، همسر ٣٣ ساله‌اش كه یك كارگر بوده، هفته قبل به همراه ٧ نفر دیگر در زندان كرمان اعدام شده بود. این خانواده نان شب نداشت!

از سر اجبار و اضطرار است كه عده‌ای به ناچاری به امید اینكه در مدتی كوتاه بتوانند از این طریق اندك تغییری در خانه خشت و گلی خود بدهند، پرسشم این است مگر قرار نبود با برپایی چوبه‌های ‌دار مواد مخدر را ریشه‌كن كنیم؟ اما چه كردیم و چه شد؟ در مساله مواد مخدر چندین گروه درگیرهستند، عده‌ای در جناح پیروز و عده‌ای در جناح بازنده‌ها به باور من باید وضع بازنده‌ها و پیروز چرخه پرقدرت و بانفوذ مواد مخدر بازتعریف شود. جناح پیروز، كشور افغانستان بزرگ‌ترین كشور تولید كننده تریاك جهان است؛ محصولی كم‌آب كه در كمتر از ٤ ماه از كاشت به مرحله برداشت می‌رسد. اول گروه برنده كشاورزان افغانی هستند حال اینكه اراضی كشورمان ایران از نظر آب و خاك و گرما مناسب‌ترین اراضی برای كشت تریاك هستند.

اگر نگاهی به آمار صادرات ایران در دوره قاجاریه داشته باشیم سهم صادرات تریاك بیش از دیگر محصولات است با برنامه شكست‌خورده مبارزه با مواد مخدر عملا روستاها خصوصا روستاهای كویری كم‌آب را از مناسب‌ترین محصول خود محروم كرده و این روستاها به ویرانه‌ای تبدیل شده‌اند اما كشاورزان افغانی سود سرشار می‌برند. دومین گروهی كه از كشت تریاك سود می‌برند گروه‌های جنگ طلب افغانی هستند كه كنترل تولید و حمل تریاك تا داخل مرزهای كشورمان را برعهده دارند، این گروه هم با حاشیه امنی كه دارند و حمایت‌های پوشیده و پنهانی كه به علت دلارهایی كه نصیب آنان می‌شود از امنیت كافی برخوردارند و دیده و شنیده نشده حتی یك نفر از این افراد مورد تعقیب و مجازات قرار گیرند. گروه سوم، قاچاقچیانی هستند كه حمل تریاك از مرزهای شرقی كشور تا داخل را برعهده دارند، قاچاقچیان عمده به هر علت حاشیه امنی دارند و سرچشمه شغل آنان نه اینكه طی مبارزات بیش از سه دهه نخشكیده بلكه رونق هم گرفته است.

این قاچاقچیان عمده، عوامل دست دوم و سومی دارند كه در گروه بازنده‌ها باید تعریف شوند این گروه در معرض آسیب جدی هستند. اینان گرفتار می‌شوند و به گفته معاون اول قوه قضاییه، قاچاقچی واقعی نیستند و از مشكلات زندگی است كه به این كار دست می‌زنند، اینان هستند كه هرروزه از داخل سلول‌های انفرادی كه قبل از اعدام محكومین را روانه آنجا می‌كنند افتان و خیزان در صبحگاهی دلمرده به طرف چوبه‌دار هدایت می‌شوند و با رقص مرگ خود، غم و غصه بی‌پایان را به سوی خانواده خود روان می‌كنند. وقتی شیخ صادق خلخالی وعده داد با برپایی چوبه‌های‌دار جامعه عاری از اعتیاد را به وجود خواهد آورد نتیجه بعد از ٣٧ سال این شد، حال كه معاون اول قوه قضاییه، با واقع‌بینی دورنمای تاریك سه دهه آینده را ترسیم می‌كند چه جامعه‌ای خواهیم داشت و آخرین گروهی كه زجر می‌كشند خانواده زندانیان و اعدامی‌ها هستند؛ خانواده‌هایی كه نان‌آور آنان از سرناچاری راه بی‌برگشت قاچاق و عنوان قاچاقچی جزء را انتخاب كرده یا سرازگورستان یا زندان درآورد. خانواده زندانیان مواد مخدر و اعدامیان از مردم عادی جدا نمی‌شوند اما غریب و بی‌كس‌تر از جذامیان گذشته هستند. در شهرهای كوچك و روستاها حتی محل قبر اعدامی‌های مواد مخدر هم مورد بی‌حرمتی قرار می‌گیرد.

زندگی در این خانواده‌ها به اجبار جریان دارد اما توام با آسیب‌های جبران‌ناپذیر، فرزند زندانی یا اعدامی مهری بر پیشانی دارد كه تا ابدالدهر با اوست، ایران یكی از كمترین آمارهای زندانی و اعدامی را دارد، آمارها متفاوت است اما از ٧٠ درصد آمار زندانیان مواد مخدر یاد می‌شود، دوسوم از حدود ٢٧٠ هزار زندانیان ایرانی در ارتباط با مواد مخدر هستند این بود نتیجه برپایی چوبه‌های داری كه شیخ صادق خلخالی وعده داده بود یا اصرار ٣٠ و چند ساله مسوولان در امر مبارزه با مواد مخدر به شیوه‌ای كه كاملا شكست خورده. حال كه مجلس جدید با مشی اعتدالی افتتاح شد برنمایندگان این مجلس فرض است كه ادامه‌دهنده راهی باشند كه نمایندگان دوره نهم در ماه‌های گذشته دنبال طرحی بودند تا مجازات اعدام قاچاقچیان مواد مخدر را به غیر ازموردی كه منجر به درگیری مسلحانه شود، عملی كنند. متاسفانه سختگیری در مواد مخدر سنتی نه اینكه مانع اعتیاد نشده است بلكه با جایگزینی مواد روانگردان و صنعتی سرآغاز سونامی جدیدی است كه هم معتاد و هم خانواده معتاد و دیگران را در توفان بی‌امان خود به ورطه نابودی كشانده است. باید باور كرد دیگر كشورها هم با موضوع مواد مخدر روبه‌رو هستند اما چرا تنها در ایران است كه شیوه مبارزه پاسخ نداده و هر روزه بر آمار قاچاقچیان و معتادین افزوده می‌شود. بیایید برای یك‌بار هم كه شده فكری اساسی و راهی منطقی در پیش بگیریم و به جنگ این معضل اجتماعی برویم اما اگر بر همین مسیر شكست خورده اصرار بورزیم به یقین پیش‌بینی معاون اول قوه قضاییه كه دورنمای تاریكی از دوسه دهه آینده را ترسیم كردند. پیش رو داریم.

* حقوقدان

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha