سلامت نیوز: طی بررسی‌های انجام شده، ۵۰ درصد اختلالات روانی زیر سن ۱۴ سال و ۷۵ درصد در سنین کمتر از ۲۴ سال شروع می‌شود.این درحالیست که کارشناسان امور تربیتی معتقدند علیرغم اینکه مدارس گلوگاه خوبی برای غربالگری و شناسایی اختلال روانی در افراد هستند و می توانند مدرسه‌های زندگی تلقی شوند ولی متاسفانه آنطور که باید به موضوع سلامت روان دانش اموزان و آموزش مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی به آنان در این مکان ها توجهی نشده است.

به گزارش سلامت نیوز، دکتر سید احمد جلیلی رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران در گفت وگو با جام جم آنلاین با اشاره به اینکه در تمام دنیا درصد قابل توجهی از اختلالات روانی در زیر سن 24 سال رخ می دهد گفت:قبل از ارائه هرگونه راهکاری برای مقابله با این اختلالات باید مشخص شود که منظور از اختلالات روانی چیست؟ از این رو مشکلاتی چون استرس ،اضطراب ،وسواس ،اختلال خواب ورفتار، رنجوری ،اعتیاد وعدم تمرکز جزو اختلالات روانی بشمار می آیند .

وی بالابردن سواد پزشکی را در میان آحاد جامعه ضروری دانست و افزود:در حال حاضر سواد پزشکی نه تنها در عامه مردم بلکه میان خواص نیز وجود ندارد. برای این کار می توانیم از تجربه دیگر کشورها در این خصوص استفاده کنیم. نظیر اقدامی که در پاکستان صورت گرفته است که آموزش انواع اختلالات روانی و راههای مقابله با آن در کتب درسی سطوح مختلف گنجانده شده است.

جلیلی معتقد است: صرف اعلام آمار در خصوص آسیب های اجتماعی کارساز نیست بلکه باید برای آن چاره اندیشی نیز کرد که متاسفانه در این زمینه قصور وکوتاهی زیادی شده است.

وی در پاسخ به این پرسش که می توان گفت که منشا اصلی اختلالات روانی خانواده ها هستند گفت:هیچ گاه یک عامل سبب بروز یک بیماری نمی شود.در مورد بیماری روانی نیز عامل مشخصی وجود ندارد .درواقع عوامل ارثی و محیطی هردو در بروز آن موثرند.

این روانپزشک نقش آموزش وپرورش را در کاهش بروز این اختلالات موثر دانست و تصریح کرد:مدرسه تاثیر بسزایی در جلوگیری و حتی درمان مشکلات روانی دانش آموزان دارد اما به شرط اینکه پرسنل ومشاوران تربیتی آن آموزش های لازم را در این خصوص دیده باشند وبا آگاهی کامل از دانش روانشناسی بالینی و سلامت روان به کمک دانش اموزان بپردازند.در غیر اینصورت صرف وجود یک مشاور تربیتی که دانش چندانی نیز در این زمینه ندارد کارساز نیست.

وی در باره افزایش آمار اختلالات روانی در کشور گفت:امار دقیقی در این خصوص وجود ندارد ودر تمام دنیا تقریبا آمارها به یک میزان است . منتها افزایش و کاهش آن بسته به شرایط محیطی است به عنوان مثال در زمان چنگ ،بروز حوادث طبیعی مانند زلزله و سیل طبعا این آمار افزایش وهنگامیکه این شرایط رو به بهبود قرار می گیرد مسلما آمار آن کاهش می یابد.