سلامت نیوز: با نزدیك شدن به ماه مبارك رمضان یك‌بار دیگر انتشار اخبار مربوط به توزیع بسته‌های غذایی و سبد خوراكی بین نیازمندان آغاز شد.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جوان نوشت: با نزدیك شدن به ماه مبارك رمضان یك‌بار دیگر انتشار اخبار مربوط به توزیع بسته‌های غذایی و سبد خوراكی بین نیازمندان آغاز شد؛ اخباری كه هر سال در بوق و كرنا می‌شود و در پایان با هزاران اعتراض، معلوم می‌شود باز هم بدون برنامه بودجه‌ای را هدر داده‌اند و نیازمندان واقعی یا چیزی دریافت نكرده‌اند یا مجبور بوده‌اند با هزار منت از اقلام و كالاهای كهنه و بنجلی استفاده كنند كه در حالت عادی نباید برای آنها هزینه كرد.
بر همین اساس روز گذشته خبری منتشر شد مبنی بر آماده شدن نخستین بسته حمایت غذایی به مناسبت فرارسیدن ماه مبارك رمضان و تحویل آن به خانوارهای نیازمند.
امسال قرار شده خانواده‌هایی كه مشمول این طرح بسته حمایت غذایی می‌شوند، منتظر بمانند تا به محض دریافت پیامك از طریق تلفن همراه، به فروشگاه‌های زنجیره‌ای و از پیش تعیین شده مراجعه و كالاهای مورد نیاز خود را دریافت كنند.
نكته مورد بحث در این طرح این است كه ارزش ریالی سبدهای حمایت غذایی برای خانوارهای مشمول این طرح بین ۸۰ تا ۱۲۰ هزار تومان اعلام شده است. رقمی كه با توجه به قیمت‌های موجود اصلاً قابل دفاع نیست.
به عنوان مثال باید محاسبه كرد و دید زمانی كه دولت از واژه «سبد حمایت غذایی» صحبت می‌كند، منظورش از غذا، آن هم برای یك خانواده چند نفره به مدت یك‌ماه چیست؟
هم اكنون گوشت كیلویی 40 هزار تومان، مرغ 7هزار تومان، شكر بیش از 3 هزار تومان، چای 30هزار تومان، خرمای معمولی بالای 8هزار تومان، برنج ایرانی 8هزار تومان و نان‌هایی مثل سنگك و بربری كه از نظر وزن و قواره به لواش تقلیل یافته‌اند هزار تومان است.
اگر یك خانواده سه نفره بخواهد برای افطار خود دو سنگک و برای سحری دو بربری بخرد، روزانه فقط 5هزار تومان هزینه خرید پنج قرص نانش خواهد بود كه برای یك ماه رقم 150 هزار تومان می‌شود.
شاید هر حرف دیگری در مقایسه مبلغ اختصاصی دولت برای سبد غذایی نیازمندان و هزینه‌های جاری، اضافه باشد. البته باید در نظر داشت در مورد خانواده‌هایی صحبت می‌كنیم كه پسوند نیازمند را یدك می‌كشند. خانواده‌هایی كه در معمولی‌ترین حالت برای تأمین روزمره‌ترین مایحتاج‌شان هم مشكل دارند.
در كمال تأسف باید گفت، هم اكنون جامعه در حال تولید فقر است و این امر را در افزایش جامعه مددجویی می‌توان مشاهده كرد.
گویی مجلسی‌ها و دولتمردان ترجیح می‌دهند این قشر را نبینند و هرازگاهی و در مناسبت‌های خاص، چیزی به آنها اختصاص بدهند و چند روزی در صدر خبرها قرار بگیرند.
موضوعی كه چندی پیش پرویز فتاح، رئیس كمیته امداد امام خمینی(ره) هم با تأكید بر آن در خصوص عملكرد مجلس نهم در رابطه با نیازمندان با بیان اینكه وضعیت نیازمندان براساس واقعیت موجود در جامعه ما خوب نیست، مدعی شده بود: «تعداد نیازمندان چه آنان كه زیر خط فقر زندگی می‌كنند و چه آنان كه روی مسیر فقر قرار دارند، زیاد است. وضع موجود به گونه‌ای است كه نشان می‌دهد اقدامات این دولت و دولت‌های قبل و اقدامات این مجلس و مجلس‌های پیشین ناكافی بوده است.»
به هرحال این یك واقعیت است كه فقر در ایران در حال توسعه است، شاید حتی به یكی از شاخص‌های مهم در پایش سالانه تغییر وضعیت اقتصادی كشور تبدیل شده باشد. اگر در پایان دهه ٧٠ و نیمه دهه ٨٠، تعداد جمعیت زیر خط فقر از رقم ٥ الی ٦ میلیون نفر تجاوز نمی‌كرد، امروز تعداد این جمعیت، دورقمی شده و دو دهك قابل توجه از دهك‌های درآمدی كشور را شامل می‌شوند. تنها تفاوت فقر، امروز با ١٥ یا ٢٠ سال گذشته این است كه امروز، كسی از فقر نمی‌میرد اما زمینگیر شدن ناشی از فقر، خاطره مشاهدات تمام مسئولان نهادهای حمایتی كشور است.
دو نهاد حمایتی در ایران؛ كمیته امداد و سازمان بهزیستی كشور طبق تأكیدات برنامه پنجم توسعه موظف شده‌اند هرساله به میزان ١٠ درصد از مددجویان تحت پوشش خود را توانمند كرده و از حیطه حمایت خارج كنند. این تأكید در جهت كاهش تعداد جمعیت تحت پوشش بوده با امید به اینكه از تعداد جمعیت تحت پوشش هم كاسته شود اما مسئولان هر دو نهاد اذعان دارند كه در طول اجرای این برنامه پنج ساله، با فرض خوش‌بینانه اگر پشت نوبتی‌ها را هم به صفر رسانده‌اند، به ازای همان تعدادی كه توانمند شده و از دایره حمایت خارج شده‌اند، ورودی جدید به پرونده‌های پرشمار هر دو نهاد اضافه شده است. حال باید پرسید آیا یك سبد غذایی 80هزار تومانی چاره این درد عظیم است؟
با نزدیك شدن به ماه مبارك رمضان یك‌بار دیگر انتشار اخبار مربوط به توزیع بسته‌های غذایی و سبد خوراكی بین نیازمندان آغاز شد.
نظر شما