سلامت نیوز-*محمد حقانی: یکی از مشکلات تاکسیرانی تهران در سالهای اخیر فعالیت تاکسیهای فرسوده در این ناوگان بوده است. خودروهای فرسوده غیر قابل استفاده و خارج از رده هستند و این باعث نمی شود بگوییم که سایر تاکسیها از نظر آلایندگی هیچ مشکلی ندارند. باید رسیدگی به این موضوع را همچنان در اولویت ها قرار داد، چرا که با افزایش خودروهای فرسوده در سطح شهر سلامتی شهروندان به مخاطره می افتد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان، گرچه قانون برنامه جامع کاهش آلودگی هوا از سال ۷۹ در دستور کار قرار گرفت و بخشی از این راهکارها که خرید خودروهای نو بود، در حمل ونقل تهران آغاز شد، اما باید تمهیداتی در نظر گرفته شود و دولت، شهرداری و حتی صاحبان خودروها هم به ترتیب به نسبتی در جهت نوسازی خودروها گام بردارند تا کمتر شاهد آلودگیهای ناشی از خودروهای فرسوده باشیم. بحث تاکسیها از سایر وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس و مینی بوس جداست و تعداد آنها به ۷۰ الی ۸۰ هزار دستگاه می رسد. در حالی که این نسبت در مینی بوس ها هزار و ۱۰۰ تا هزار و ۲۰۰ دستگاه و در اتوبوس ها شش الی هفت هزار دستگاه در سطح شهر است. گرچه تاکسیها از نظر کارایی برد ندارند، اما از نظر تعداد زیاد هستند و همین مساله باعث میشود تاکسیهای تهران نقش بیشتری در آلودگی هوا داشته باشند. البته ناوگانهای دیگر یعنی ناوگان اتوبوس رانی و مینیبوسرانی نیز از این نظر مشکلاتی ایجاد میکنند.
هزار و ۲۰۰ مینی بوس فعال در شهر تهران همگی فرسوده و خارج از رده هستند. در حالی که در این مورد هم زمانی قوانینی در نظر گرفته شد که دولت، شهرداری و خود صاحب مینی بوس چه بخشی را پرداخت کند، اما این قانون اجرایی نشد. همچنین با ۱۰ میلیون جمعیت شهر تهران باید نزدیک ۱۱ هزار دستگاه اتوبوس برابر با طرح جامع داشته باشیم، اما اکنون حدود هفت هزار و ۵۰۰ دستگاه اتوبوس داریم که ۵۰۰ دستگاه آن روی زمین خوابیده، تحت تعمیر و فاقد کارایی هستند. این در حالی که سه هزار و پانصد دستگاه دیگر هم کاملا فرسوده و خارج از رده هستند و شرکت واحد تمام این دستگاه ها را به کار می گیرد و مورد استفاده است.
رفع کمکاریها زمانبر است
بایستی بنزین خودروهای داخل شهر یورو ۴ و یورو ۵ باشد. همچنین اگر بخواهیم از صنایع داخلی در صنعت خودرو استفاده کنیم، رسیدن به استانداردها در این زمینه بسیار زمانبر است. هشت سال دو دولت نهم و دهم نتوانستند کاری انجام دهند. در این زمان همه چیز به مشکل خورد و صنایع خوابید. حالا باید افکارعمومی بدانند که رفع این کم کاری زمان می برد و نیازمند برنامهای ادامهدار است، گرچه با وجود افزایش خودروهای داخلی کارگر ایرانی نان می خورد، اشتغال رونق می گیرد و سرمایه ایرانی به جریان می افتد، اما واقعیت قضیه این است که نمی توانیم کاری را که در هشت سال با بودجه و درآمد افسانه ای نفت انجام ندادیم، یکی دو ساله انجام بدهیم. لازم است کارخانه ها نوسازی شوند و فناوریهای نوین به کشور وارد شده و اجرایی شوند. حتی ممکن است خودروهایی هم که اکنون توسط کارخانه ها به مردم تحویل داده میشود با شاخص ها و استاندارهای زیست محیطی مطابقت نداشته باشد. این مشکلات حاصل عدم برنامهریزی وعدم مدیریت در سالهای گذشته بوده است، اما به هر حال باید کشور را ساخت و دوباره روی غلتک انداخت.
خودروها و آلودگی تهران
بحث خارج كردن خودروهای فرسوده در كمیته كاهش آلودگی هوا در سازمان محیطزیست كشور و همچنین در شورای شهر نسبت به خودروهایی كه در مجموعه شهرداری است در كارگروه در حال پیگیری است. همه می گویند در تهران بخش اعظمی از آلودگیها ناشی از تردد خودروهای آلاینده است. ۷۵ در صد آلودگی هوا ناشی از سوخت فسیلی تردد خودروهای متحرک اعم از مینی بوس، اتوبوس و تاکسی و دو الی سه میلیون موتور سیکلتی است که در پایتخت ایران تردد میکنند. ۲۵ درصد دیگر هم حاصل منابع ساکن مانند کارخانهها، کارگاهها، خانهها، شوفازخانهها و صنایعی که ایجاد آلودگی می کند، است. تولیدات صنعتی ما هرچند کم هستند، اما آلودگی آنها بسیار است که در برنامه هایی که توسط شورا و شهرداری و سایر مراکز مربوطه انجام می شود، کاهش آلایندگی ناشی از صنایع آلاینده در دستور کار قرار دارد، اما در واقع خودروها دلیل اصلی آلودگی هوا هستند. آلودگی هوای تهران هم از عدم استانداردسازی سوخت و عدم استانداردسازی خودروها نشات می گیرد که باعث انواع آلایندهها شده است. همچنین واقعیت قضیه این است که اگر ما بخواهیم مساله آلودگی هوای تهران را کم کنیم، باید به سمت سوخت پاک و خودروهای استاندارد برویم. گرچه دولت در سالهای اخیر در کلانشهرها بنزین یورو ۴ را تحویل میدهد و این تاثیری اساسی در بهبود کیفیت هوا داشته است، اما به تنهایی این فعالیت فایده ندارد. باید خودروها هم استانداردهای زیست محیطی را داشته باشند، این دو لازم و ملزوم هم اند. بنابراین با توجه به آلودگی هوا بحث «نوسازی خودروهای فرسوده» یکی از اساسی ترین راهکار های امروز برای نجات مردم از آلودگی هواست. باید به این واقعیت اذعان داشت که ادامه آلودگی هوا یعنی افزایش بیماریهایی که خود در آینده برای جامعه هزینه میتراشد. ما اگر اکنون با صرف هزینه برنامه هایی در راستای بهبود کیفیت هوا انجام ندهیم، در آینده ای نزدیک با سونامی بیماریهای خطرناکی مانند سرطان رو به رو خواهیم بود و باید یارانه سرطان پرداخت کنیم.
مترو، اولویت امروز تهران
شهرداری باید ضرورت ها و اولویت ها را در نظر بگیرند. ما نباید بزرگراه ها را آنقدر توسعه بدهیم که بستر برای تردد خودروهای تک سرنشین فراهم شود. باید اولویت توسعه مترو باشد که دنیا هم تجربه کرده است. ساخت پل دو طبقه و بزرگراه لازم و خوب است، اما باید تمام زیرساخت های حمل و نقل عمومی به طور متوازن و یکنواخت جلو برود. ما نمی توانیم بگوییم ۹۰ درصد بزرگراه ساختیم، اما مترو ۱۵ درصد توسعه پیدا کرده است. بنابراین شهرداری و شورای شهر باید خودشان را روی اعتبارات و بودجه های مترو متمرکز کنند. همچنین دولت هم باید در بحث مترو و اتوبوس، به شهرداری کمک کند. این مسیری که ما جلو می رویم جز آلودگی هوا و مشکلات زیست محیطی، سرطان و انواع بیماری از جمله سکته قلبی و مغزی چیزی پیش رو ندارد. بنابراین در اجرای طرح های زیر ساختی باید اولویت ها و ضرورت ها را در نظر گرفت.
*عضو شورای شهر تهران
نظر شما