سلامت نیوز: به اعتقاد کارشناسان حوزه خانواده، زنان در تحکیم خانواده‌ها نقش مهم‌تری دارند و فقر بین آنها، آسیب‌های اجتماعی بیشتری به همراه دارد. با تغییر سبک زندگی و کاهش ازدواج و افزایش نرخ طلاق در کشور شاهدیم جمعیت زنان تنها و خودسرپرست در کشور افزایش قابل‌توجهی پیدا کرده‌است. برخی از این زنان مجبورند هزینه‌های فرزند خود را نیز تامین کنند و به نوعی سرپرست خانوار محسوب می‌شوند.

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه فرهیختگان نوشت: زینت در یک تولیدی لباس کار می‌کند؛ حقوقش کم است و بیمه نیست. مینا نظافت منزل می‌کند و هر روز به خانه‌ای می‌رود که صاحبانش را نمی‌شناسد. او نه بیمه است نه حقوق کافی دارد. اعظم در یک رستوران کار می‌کند؛ او هم همین شرایط را دارد. زهرا کارگر یک کارگاه تولید کفش است که حقوق پایینی دارد. همه‌شان علاوه بر شرایط نامطلوب کاری، تنها کسانی هستند که در خانواده‌های تک نفره یا همراه فرزندان‌شان کار می‌کنند. همسر زینت معتاد است و او را مدت‌هاست با چهار فرزندش تنها گذاشته است. مینا هیچ وقت ازدواج نکرده و همسر اعظم چند سالی است که در زندان است و او مجبور است هزینه سه فرزندش را تامین کند. زهرا هم دو سالی است طلاق گرفته و تنها زندگی می‌کند. همه آنها به سختی زندگی می‌کنند و به شدت نگران آینده خود و بچه‌هایشان هستند. این چهار نفر بخش کوچکی از جمعیت سه میلیون نفری زنان سرپرست خانوار هستند؛ جمعیتی که دیگر به گواه آمار، نمی‌توان آنها را نادیده گرفت و باید برای نگرانی‌هایشان برنامه‌ریزی جدی کرد. جمعیتی که به گفته انوشیروان محسنی‌بندپی، رئیس سازمان بهزیستی کل کشور هر سال 10 درصد به آنها افزوده می‌شود. در همین راستا نیز مجلس دهم شورای اسلامی برای تدوین طرحی جامع در راستای حمایت از زنان سرپرست خانوار، تلاش‌هایی را در این راستا آغاز کرده است تا کمک‌ها به این دسته از زنان هدفمند شود. به اعتقاد کارشناسان حوزه خانواده، زنان در تحکیم خانواده‌ها نقش مهم‌تری دارند و فقر بین آنها، آسیب‌های اجتماعی بیشتری به همراه دارد. با تغییر سبک زندگی و کاهش ازدواج و افزایش نرخ طلاق در کشور شاهدیم جمعیت زنان تنها و خودسرپرست در کشور افزایش قابل‌توجهی پیدا کرده‌است. برخی از این زنان مجبورند هزینه‌های فرزند خود را نیز تامین کنند و به نوعی سرپرست خانوار محسوب می‌شوند.

 طرحی برای حمایت از زنان سرپرست خانوار
به همین دلیل است که دولت و مجلس چندی است در پی رونق بخشیدن به قوانینی هستند که بتوان از این گروه حمایت بیشتری انجام داد و حتی قرار شد در برنامه ششم توسعه نیز بخشی به حمایت از این گروه اختصاص پیدا کند. در این میان تهران با جمعیت بیشتری از زنان سرپرست خانوار اقدامات اولیه‌ای را آغاز کرد. در سال 93 شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان تهران طرحی را با عنوان طرح جامع توانمند‌سازی زنان سرپرست خانوار مصوب کرده و به صورت پایلوت در شهرری تهران به اجرا در‌آورده است.  در این طرح مسائل و نیازهای زنان سرپرست خانوار کل کشور در استان تهران بررسی شد و نتایج آن نشان داد در  سال‌های اخیر  تعداد زنان سرپرست خانوار افزایش قابل توجهی داشته است؛ زنانی که  اغلب آنها تحت پوشش هیچ یک از نهادهای دولتی و غیردولتی نیستند.
سهیلا جلودارزاده، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در‌باره تدوین طرحی برای حمایت از زنان سرپرست خانوار در کل کشور می‌گوید: «یکی از نخستین مشکلاتی که در موضوع زنان سرپرست خانوار با آن مواجه هستیم‌، نبود اطلاعات و آمار درست در این باره است. این موضوع باعث شده از یک سو مراکز مختلفی که به این افراد خدمات ارائه می‌کنند موازی کاری انجام دهند و از سوی دیگر برخی از آنها اساسا شناسایی نشوند.‌ به همین دلیل در این طرح توجه شده است در نخستین گام از طریق بانک‌های اطلاعاتی، اطلاعات جامع و کاملی تهیه شود و اطلاعات این بانک‌های اطلاعاتی در اختیار سایر سازمان‌ها قرار گیرد تا تکالیف تعریف شده در خصوص زنان سرپرست خانوار را انجام دهند. به گفته او، دادسراها، زندان‌ها و دفاتر ثبت اصلی‌ترین مراکزی هستند که از طریق آنها می‌توان بانک اطلاعات زنان سرپرست خانوار را تکمیل کرد.
در این طرح جامع علاوه بر کمک‌های مادی، به آموزش مهارت‌های شغلی و تامین شغل برای این زنان توجه شده و حتی از شبکه‌های اجتماعی برای توان‌افزایی این افراد کمک گرفته شده است.  نماینده تهران در مجلس دهم با بیان اینکه در حال حاضر تعداد مراکز کمک‌کننده به این زنان تنها عامل اتلاف منابع هستند، می‌گوید: «در این طرح مشخص خواهد شد که حتی اگر قرار باشد نهادی حذف نشود، لااقل تقسیم کار صورت گیرد. مثلا بهزیستی در راستای شناسایی و کمک مالی این افراد  اقدام کند و کمیته امداد  به بحث اشتغال آنها بپردازد‌ و حتی شهرداری‌ها نیز در بحث مهارت‌آموزی و اشتغال این زنان فعال شوند و شهرداری سایر نقاط کشور مثل تهران که با راه‌اندازی واحد‌های کوثر وارد این موضوع شد، بخشی از مسئولیت‌ها در این حوزه را به عهده بگیرند.»