دکتر شهرام آگاه در گفت وگو با ایسنا، ضمن بیان مطلب فوق افزود: برخی بیماری‌های خودایمنی می‌تواند باعث درگیری غدد بزاقی و اشکی به طور همزمان شود که علامت بارز آن اغلب خشکی دهان و خشکی چشم است و در این مورد به خصوص در افراد جوان و یا مبتلا به روماتیسم باید توجه ویژه‌ای شود؛ چرا که این خشکی دهان ممکن است ناشی از خشک شدن غدد بزاقی باشد.

وی تصریح کرد: همچنین بیماری‌ها مانند دیابت و افزایش قند خون به دلیل دفع بیش از حد آب نیز ممکن است باعث خشکی دهان شود و یا در اثر مصرف برخی داروها از جمله داروهای اعصاب، داروهای کاهنده فشارخون و آنتی کولینرژیک‌های می‌توانند باعث کاهش ترشح بزاق و خشکی دهان شود.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران در ادامه افزود: مورد دیگری که مدنظر است استرس وعصبانیت دائم در افراد است که با تاثیری که براعصاب خودکار بدن می گذارد، می‌تواند باعث کاهش ترشح بزاق شده و خشکی دهان را به دنبال داشته باشد.

دكتر آگاه تاکید کرد: شناخت علت خشکی دهان و دوری از آنها مانند کنترل قند خون در مواردی که علت دیابت باشد و یا کاهش استرس و اضطراب و کاهش تحریک اعصاب سمپاتیک می‌تواند تاثیر به سزایی در کاهش این عارضه داشته باشد.

وی گفت: در مواردی که بیماری‌های خودایمنی علت خشکی دهان باشد، درمان بیماری زمینه‌ای و یا در صورت امکان کاهش دوز دارو می‌تواند در کاهش خشکی دهان نقش داشته باشد و در مواردی هم که خشکی دهان علت مشخصی ندارد معمولا تحریک کننده‌های بزاق که مهمترین آنها غذاهای ترش مانند آبلیمو و یا داروهای افزایش دهنده ترشح بزاق (که البته به دلیل عوارضی که به دنبال دارند باید تحت نظر پزشک مصرف شود) از راه‌های دیگر درمان خشکی دهان است.