از جمله موارد موثر در میل جنسی می توان به عوامل زیر اشاره کرد:
استرس: شاید شما از جمله افرادی باشید که حتی در شرایط استرس زا قادر به فعالیت باشید اما باید به خاطر داشته باشید که میل جنسی و فعالیت جنسی از این قاعده مستنثی است. در واقع باید گفت که مشکلات و فشارهای ناشی از کار، مشکلات اقتصادی، رسیدگی به بستگان بیمار و سایر موارد استرس زا می تواند باعث کاهش میل جنسی شود. برای کنترل استرس خود لازم است که تکنیک های مدیریت استرس را آموزش ببینید.
مشکلات ارتباطی: مشکلات لاینحل در ارتباطات از جمله رایج ترین عوامل کاهش میل جنسی است. در مورد زنان به خصوص ، صمیمت عاطفی یکی از اساسی ترین فاکتورهای موثر در میل جنسی است. جدل های پی در پی، ارتباطات ضعیف و خیانت در وفاداری از جمله موانع موثر در ایجاد صمیمت است و می تواند میل جنسی را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
الکل: نوشیدنی های الکلی در حد ملایم در بهبود خلق و خو موثر است . این نوشیدن خوشیتنداری در این رابطه را به طور موثر کاهش می دهد اما از طرفی نیز باعث کاهش میل جنسی می شود و حتی اگر چنین تاثیری نداشته باشد، وضعیت مستی باعث از بین رفتن میل جنسی همسرتان خواهد شد.این تاثیرات دقیقا در مورد داروهای فرح بخش نیز صادق است.
کمبود خواب: کمبود خواب باعث بروز خستگی می شود و خستگی باعث کاهش میل جنسی می گردد. زود برخواستن از خواب یا دیر رفتن به بستر هر دو می تواند مشکل زا باشد. هر آنچه در تداخل با خواب و استراحت شماست ، مسلما میل جنسی شما را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.
دارا بودن فرزند: پدر یا مادر بودن باعث کاهش میل جنسی نمی شود اما زمان شما را محدود خواهد کرد. و ارتباط صمیمی شما را تا حدودی تحت تاثیر قرار می دهد.بد نیست که گاه گداری از پرستار کودک مدد بگیرید و زمانی را برای احیا رابطه زناشویی خود صرف کنید.
داروها: از جمله داروهای موثر در کاهش میل جنسی عبارتند از: داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون، آنتی هیستامین ها، قرص های ضد بارداری، شیمی درمانی و داروی های ضد ویروس ایدز
شکل فیزیکی بدن: میل جنسی و یا اشتیاق به این امر در وضعیتی که بابت شکل بدن خود چندان رضایت ندارید و اعتماد به نفس شما را تحت تاثیر قرار داده مشکلی خواهد شد. برای مثال شرمندگی به خاطر احساس اضافه وزن. اگر متوجه این مسئله و ناراحتی از طرف همسر خود شدید بد نیست که به او اعتماد به نفس دهید و این احساس ناخوشایند را از بین ببرید.
چاقی: اضافه وزن و چاقی باعث کاهش لذت جنسی ، میل جنسی و حتی اجرای این فعالیت می شود.دلیل اصلی این ارتباط مشخص نیست اما شاید به همان مورد قبلی باز گردد که این مشکل باعث کاهش اعتماد به نفس ، نا خوشنودی در ارتباط و سایر مشکلا روانی می شود.
عدم توانایی نعوظ: این مشکل از جمله اختلالات جنسی شایع در مردان است که به خودی خود منجر به کاهش میل جنسی نمی شود ولی فردی که دچار این مشکل است به دلیل نگرانی در مورد توانایی انجام فعالیت جنسی خود به خود دچار کاهش میل جنسی می شود.
کاهش تستسترون: تستسترون باعث افزایش میل جنسی می شود. به موازات افزایش سن در مردان مقدار این هورمون به طور ملایم کاهش می یابد. گفتنی است که این هورمون مردانه در زنان نیز وجود دارد و میل جنسی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. اما تعادل هورمونی زنان مکانیسم بسیار پیچیده تر از مردان دارد و فاکتورهای زیادی در این زمینه نقش بازی می کنند.
افسردگی: مصرف داروهای ضد افسردگی میل جنسی را کاهش می دهد و به نوبه خود منجر به بروز افسردگی می شود. از طرفی نیز کاهش میل جنسی میتواند دال بر افسردگی باشد.اما خوشبختانه قابل درمان است.
یائسگی: در حدود نیمی از زنان به موازات رسیدن به این دوران دچار کاهش میل جنسی می شوند.علائم یائسگی از جمله خشکی واژن و درد در عین مقاربت، آمیزش را دچار اشکال می کند. اما این تنها بخشی از علت است. زنان به موازات افزایش سن کمی اعتماد به نفس خود را از دست می دهند و تصور می کنند که جذابیت لازم را در این رابطه از دست داده اند و همین احساس می تواند باعث بروز مشکل شود.
کاهش صمیمت: مقاربت بدون صمیمت باعث کاهش میل جنسی می شود. صمیمت تاثیر به سزایی در جلا بخشیدن به این فعالیت دارد. اگر احساس می کنید که صمیمت و ارتباط عاطفی شما رو به افول است ، بهتر است کمی زمان صرف کنید تا نزدیکی عاطفی بیشتری احساس کنید. بهتر است یاد بگیرید که چگونه می توان بدون داشتن مقاربت ، صمیمت خود را ابراز کرد. گفتگو، قرار گرفتن در آغوش یکدیگر و نوازش می تواند موثر باشد.
طیف وسیعی از مشکلات فیزیولوژیکی و روانی بر میل جنسی افراد تاثیر گذار خواهد بود.
نظر شما