سلامت نیوز: کیسههای بستهبندیشده را از پشت وانت پایین میآورند، کسی شمرده شمرده چیزهایی را گوشزد میکند تا کوچهگردانها هنگام پخشکردن آذوقهها به آنها دقت کنند: «هدف ما صرفا رساندن این کیسهها و آذوقهها به این آدمها نیست، ما میخواهیم شما وضعیت اسفبار این روستا را ببینید و به دوستانتان اطلاع بدهید، اگر گوش شنوایی میشناسید به او بگویید در شب شهادت علی(ع) پا به روستایی گذاشتید که حتی آب برای خوردن نداشتند...» اگر آن ضربالمثل قدیمی میگوید «همیشه شعبان، یکبار هم رمضان»، اینجا انگار همیشه رمضان است؛ رمضان و روزهداری از سر فقر و نداری.
این تصویری از یک شب با کوچهگردان عاشق جمعیت امام علی«ع» است.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه شرق در ادامه می نویسد: جمعیتی که هسته شکلگیریاش با همین آیین کوچهگردی، گره خورده است و یک هفته دیگر، هفدهمین آیین کوچهگردی آن، در روزهای ضربتخوردن امیر مؤمنان آغاز میشود. معصومه ملکوتی، از اعضای جمعیت امام علی، درباره طرح کوچهگردان عاشق به «شرق» میگوید: «من هیچوقت فکرش را نمیکردم چند خیابان پایینتر از جایی که در آن زندگی میکنم، محلههایی باشند که فقر تا این حد در آنها رخنه کرده باشد. یکبار همراهشدن با طرح کوچهگردان برای همیشه زندگی من را عوض کرد. کوچهگردان عاشق اولین طرح جمعیت است که در سال ١٣٧٩ با چند نفر از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف آغاز به کار کرد، یعنی جمعیتی کاملا خودجوش بود. در آن سال چند نفر از دانشجویان به خانوادههایی برخورد کرده بودند که حتی از خرید کوچکترین مایحتاج زندگیشان عاجز بودند و آنها چون نام جمعیتشان را امام علی گذاشته بودند، فکر کردند باید کاری عملی در سیره علی(ع) انجام دهند. برای همین به فکرشان رسید در شبهای قدر کیسههای غذایی آماده کنند و به دست خانوادهایی که شناسایی کرده بودند، برسانند. در ابتدای امر این خانوادهها ٣٠ نفر بودند و حالا به ١٠هزار خانوار رسیدهاند». ملکوتی تأکید میکند: «قطعا قرار نیست با این کیسهها، فقر تمام شود و آن دانشجویان هم این را میدانستند. آنها برای بردن این کیسهها کسانی را هم با خودشان همراه میکردند تا شرایط آن خانوادهها را ببینند و بهعنوان یک شهروند مسئولیت اجتماعیای در خود احساس کنند».
مطابق گفته اعضای جمعیت امام علی، حالا تقریبا مراحل شناسایی خانوادهها تمام شده و آنها به جذب کمکها مبادرت میورزند. حالا در برخی از شهرستانها بستهبندی نیز شروع شده؛ بستهبندی کیسههایی که شامل مواد اصلی و ابتدایی مورد نیاز یک خانواده هستند. موادی مانند گوشت، برنج، مرغ، مواد شوینده، حبوبات، چای و خرما. قیمت هر کیسه با درنظرگرفتن حداقلها ١٦٠هزار تومان است. از این ١٠هزار کیسه، ٢٠٠٠ کیسه هفته آینده در سیستانوبلوچستان توزیع خواهد شد. فراوانی توزیع بعدی جمعیت نیز در استان کرمان و جنوب کرمان است. آنها ادعا میکنند در این مناطق روستاهایی را پیدا کردهاند که اصلا فقرشان باورپذیر نبود، هم فقر غذایی داشتند و هم از شرایط جامعه آگاه نبودند. ٦٠٠ کیسه در جنوب کرمان پخش خواهد شد؛ همچنین کرمانشاه و خراسانرضوی و استان کردستان هم در مراحل بعدی قرار دارند.
کتایون افرازه، یکی دیگر از اعضای جمعیت امام علی، درباره نحوه شناسایی خانوادهها در طرح کوچهگردان به «شرق» میگوید: «جمعیت امام علی یکسری خانواده را در سال تحت پوشش دارد و به آنها سر میزند و البته یکسری خانههایی در محلههای آسیبپذیر داریم تا اعضای ما همیشه در کنار کودکان باشند. ولی یکسری خانواده هستند که ما در کوچهگردان برای شناسایی آنها میرویم. خانوادههایی که وضعیت حاد و فقر اقتصادی شدیدی دارند. از طرفی بردن یک کیسه آذوقه که شاید کفاف سه هفته آنها را دارد، باید توجیه منطقی داشته باشد و بالاتر از یک نذر باشد. خانوادههایی که مدتهاست رنگ گوشت ندیدهاند و از نظر مالی شرایط خیلی بدی دارند و درواقع همیشه خدا روزه هستند، زندگی سختی دارند حتی بیماریهای زیادی دارند و از پس تأمین هزینههای بیماری بر نمیآیند. اکثریت آنها بدون درآمد هستند. ما برای شناسایی آنها، مناطق مختلف را بررسی میکنیم و یک ماه مانده به مراسم، خانوادهها را شناسایی میکنیم و اطلاعات مربوط به آنها ثبت میشود و مشخصات خانوادهها را دریافت کرده و در فهرستهایمان مینویسم و در شب قدر کیسهها را به آنها میدهیم. برای کوچهگردان قدم بزرگتری برداشته میشود و آنجایی که عمق فاجعه بیشتر است با خانوادهها ارتباط برقرار میکنیم».
به گفته این عضو انجمن، آنها با مشکلات زیادی دستوپنجه نرم میکنند، وقتی در این محلهها یک مادری باردار میشود، وقتی نمیتواند خورد و خوراکش را تأمین کند و فرزندش با نقصهای زیادی به دنیا میآید و در برابر بیماریها مقاوم نیست. آنها از پسر بچه هشت سالهای میگویند که حفره قلبی دارد و هزینه درمان آن ٤٠میلیون تومان است، در شرایطی که اکثر آنها نه شناسنامه دارند و نه حتی قادر به تأمین یک تکه نان هستند. خانوادهای که پدرش معتاد است و شش فرزند دارند و بچهها سرکار میروند تا هزینه اعتیاد را تأمین کنند و حتی از داشتن امکانات اولیه زندگی مثل حمام محرومند. این خانوادهها برایشان ماه رمضان با وقتهای دیگر تفاوتی ندارد و تمام سال روزه هستند و حتی وسایل ساده و اولیه زندگی را هم ندارند. خانوادهای که پدر ٣٤ ساله اعتیاد شدید به قرصهای روانگردان دارد و مادر را مدام کتک میزند و به فرزندانش تجاوز کرده و یا زنی که با فرزندش در یک چادر و در بیابان زندگی میکند». افرازه تأکید میکند: «اصلا و ابدا قرار نیست آنها دنبال وانتهای ما بدوند و خدایینکرده شأنشان زیر سؤال برود. خیلی آرام و بیسروصدا کار میکنیم که جماعت بیدار نشوند تا ما به در خانههایشان برویم و در بزنیم و کیسهها را تحویلشان بدهیم. قرار نیست به هیچکس بیحرمتی بشود. آنها کوچکترین پیشزمینهای درباره بهداشت ندارند.
ما در محلههایی مثل کورهپزخانه دیگر مشکل نظافت را خیلی نداریم. بچهها میدانند که برای خوردن غذا باید اول دستهایشان را بشویند؛ اما مسئله اینجاست که اینجا آب نیست، دمپایی نیست و اکثر کودکان اینجا پابرهنه هستند و وقتی کامیونهای تخلیه فضولات بارهایشان را جلوی آنها خالی میکنند، هیچ حرکتی از خودشان نشان نمیدهند. بیشتر اینها کارگرهای فصلی هستند. این خانههایی هم که دارند خانه نیست... خانهها در واقع مغازههای مخروبه بدونسقف هستند. مغازههای هفت، هشتمتری که حتی یخچال هم ندارند». کوچهگردان از ١٠هزار کیسهای که وعده کردهاند تنها هزارو ٨٠٠ کیسه را آماده دارند و حالا برای اجرای طرح از کمکهای مردمی استقبال میکنند. در همه شهرهایی که این آیین برگزار میشود ستادهای فعالی برای گرفتن کمکها وجود دارد و البته میشود از طرق سایت جمعیت امام علی به نشانی www.sosapoverty.org اطلاعات بیشتری کسب کرد.
نظر شما