سلامت نیوز: لوکوموتیوران مراغه‌ای این روزها سوژه بسیاری از شبکه‌های اجتماعی است؛ لوکوموتیورانی که برای نجات جان چهارپایی که روی ریل راه آهن ایستاده بود، قطار را متوقف کرد تا آسیبی به این حیوان وارد نشود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه «ایران»، این مرد که اصلاً باور نداشت کسی مخفیانه از این حرکت او عکس گرفته باشد، معتقد است که وظیفه انسانی در ردیف بالاترین قانون‌هاست و همین وظیفه به او حکم کرده تا برای آسیب نرساندن به حیوانات، قطار مسافربری را متوقف کند.

کاظم حاتمیان در 40 سالگی بهترین توشه زندگی‌اش را «آدم بودن» می‌داند. به گفته خودش او در نوجوانی به پدرش و مهم‌تر از آن، به خودش قول داده است که در طول زندگی‌اش در هر شرایطی به خودش یادآور شود که یک انسان است و پای قول خودش هم سخت ایستاده؛ پای صحبت‌هایش نشستیم و او هم از زندگی یک لوکوموتیوران برایمان گفت.

سوت قطار در دل طبیعت

او می‌گوید: نخستین بار به‌عنوان لوکوموتیوران سوم در قطار شاهرود به مشهد مشغول به کار شدم. نخستین باری که به عنوان لوکوموتیوران اول هدایت قطار را بر عهده گرفتم در خط تبریز به تهران، قطار باری را هدایت کردم. 6 سال هم در مسیر تبریز به تهران هدایت قطار باری را برعهده داشتم تا اینکه گواهینامه پایه یک لوکوموتیورانی را گرفتم و هدایت قطار مسافربری تهران به تبریز را عهده‌دار شدم.

حاتمیان می‌افزاید: لوکوموتیوران به نوعی مسئولیت اپراتوری را هم برعهده دارد و باید در طول مسیر ریل را تحت کنترل داشته باشد و موارد نقص را به تهران گزارش بدهد. سال‌هاست در مسیر 736 کیلومتری تهران به مراغه و تبریز در رفت و آمد هستم. گویی ثبت تصویری از توقف قطار تهران به مراغه در نزدیکی مهاباد و در نزدیکی حیوان اهلی بهانه‌ای به دست داد تا کاظم حاتمیان برای ما از این اتفاق بگوید؛ وگرنه کسی متوجه نمی‌شد!

خودش می‌گوید: از نظر قانونی اگر با حیواناتی که روی ریل راه آهن توقف می‌کنند برخورد کنیم و باعث تلف شدن آنها شویم هیچ مسئولیتی متوجه لوکوموتیوران نیست؛ اما انسانیت حکم می‌کند اگر امکان توقف وجود داشت این کار را انجام دهیم و این قولی است که به خودم داده‌ام. وقتی قطار با سرعت 120 کیلومتر در ساعت در حرکت باشد خط ترمز آن 1200 متر خواهد بود و توقف قطار بسیار سخت است. اگر بخواهیم بموقع توقف کنیم باید هشیار باشیم و دید کافی داشته باشیم تا بموقع از سیستم ترمز استفاده کنیم.

او ادامه می‌دهد: چند سال قبل وقتی در مسیر تبریز به تهران در حرکت بودیم از دور متوجه سگی شدم که روی ریل نشسته بود. چند بار سوت قطار را به صدا درآوردم اما او حرکتی نکرد. بلافاصله ترمز کردم و بعداز طی مسافت قطار در نزدیکی این سگ توقف کرد. از قطار پیاده شدم و وقتی نزدیک سگ رفتم متوجه شدم پای این سگ آسیب دیده و نمی‌توانست حرکت کند. او را از روی ریل برداشتم و کنار درختی قرار دادم و دوباره به حرکت ادامه دادم.

این لوکوموتیوران می‌افزاید: این بار نیز در مسیر مراغه به مهاباد از کنار پل متوجه گله‌ای گوسفند و یک رأس الاغ شدم که روی ریل توقف کرده بودند. می‌دانستم که با این سرعت ممکن است این زبان بسته‌ها در برخورد با قطار از بین بروند. بلافاصله ترمز قطار را فعال کردم و قطار با کم شدن سرعت در فاصله کم این حیوانات توقف کرد. از قطار پیاده شدم و چند گوسفندی را که روی ریل ایستاده بودند را همراه با الاغ از ریل خارج کردم. چوپان که از آنها فاصله داشت با دیدن قطار تعجب کرده بود. باور نمی‌کرد که همه گوسفندان سالم هستند و قطار توقف کرده است.

در عین حال، او می‌گوید: البته توقف ناگهانی قطار در مسیر حرکت با هزینه‌هایی همراه است و به همین دلیل در واگن‌های مسافری تأکید شده است که کشیدن دسته ترمز بدون دلیل با پیگرد قانونی و جریمه همراه است اما انسانیت به من حکم می‌کرد برای آسیب نرسیدن به این حیوانات قطار را متوقف کنم. گرچه بر اساس قانون عبور حیوانات در حریم ریل راه آهن ممنوع است و عواقب برخورد آنها با قطار متوجه صاحبان آنها است اما مگر نه این است که ما هم در قبال حیوانات وظایفی داریم؟ خوشبختانه مسئولان راه آهن از این حرکت حمایت کرده‌اند.

این مرد دوستدار محیط زیست ادامه می‌دهد: البته تاکنون مسافران قطار برای توقف ناگهانی کنجکاوی از خود نشان نداده‌اند ولی شک نداشتم اگر از موضوع باخبر می‌شدند آنها نیز از این حرکت حمایت می‌کردند. کشور ما از فرهنگی غنی برخوردار است و همه باید نسبت به یکدیگر و حتی حیوانات مهربان باشیم. در دین و فرهنگ ما به مهربانی با حیوانات تأکید شده است و اگر بتوانیم از بروز سانحه‌ای که باعث مرگ یک حیوان می‌شود (هرحیوانی که می‌خواهد باشد) جلوگیری کنیم، به وظیفه انسانی خود عمل کرده‌ایم.