سلامت نیوز: در صورتی كه میزان انتشار گازهای گلخانهای با همین روند جلو برود، متوسط دمای ایران تا سال 2100، به میزان6.2 درجه گرمتر میشود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تعادل، دومین سمینار بینالمللی سلامت و تغییرات آب و هوایی، 17 و 18 تیرماه به میزبانی فرانسه برگزار شد. در این سمینار كه به همت سازمان بهداشت جهانی و دولت فرانسه و با همكاری دولت مراكش برگزار شد، بیش از 300 مقام دولتی، دانشمندان و پزشكان بخش سلامت، سمنها و متخصصان در حوزه تغییرات آب و هوایی و توسعه پایدار شركت كردند. با وجود اینكه سازمان بهداشت جهانی میزبان برگزاری این سمینار بود، پس از تماس با مسوول روابط عمومی وزارت بهداشت اعلام كردند كه نمایندهیی از وزارت بهداشت در این سمینار حضور نداشته است. پس از پیگیریها مشخص شد كه سعید متصدی، معاون محیطزیست انسانی سازمان حفاظت از محیطزیست به عنوان نماینده ایران در این سمینار شركت كرده است. برای اطلاع از جزییات این حضور با روابط عمومی سازمان محیطزیست گفتوگو كردیم كه از عدم حضور نماینده ایران در این سمینار خبر داد. برای تبیین این موضوع كه چرا از میان وزارتخانه نامدار بهداشت و سازمان عریض محیطزیست هیچ نمایندهیی به این سمینار اعزام نشده است، تلاشمان بینتیجه ماند.
در این سمینار بینالمللی سازمان بهداشت جهانی تخمین میزند كه تغییرات آب و هوایی سالانه باعث مرگ چند ده هزار نفر در سراسر دنیا میشوند. این مرگومیر بیشتر در اثر بیماریهای اپیدمیك مانند وبا و تب دنگی یا در اثر موج گرما و سیل اتفاق میافتند. سالانه نزدیك به 7میلیون نفر در جهان نیز بر اثر بیماریهای ناشی از آلودگی هوا مانند سرطان ریه جان خود را از دست میدهند.
متخصصان پیشبینی میكنند كه تا سال 2030، تغییرات آب و هوایی باعث 250هزار مرگ بیشتر در جهان از طریق بیماریهای مالاریا، اسهال، گرمازدگی و سوءتغذیه گردد. بسیاری از محركها تغییرات آب و هوایی مانند نیروگاههای سوخت فسیلی و سیستم حمل و نقل قدیمی، باعث آلودگی هوا نیز میشوند. در واقع آلودگی هوا امروز یكی از مهمترین عوامل تهدید سلامت مردم هستند.
در این سمینار به فواید استفاده از انرژیهای پاك و سهم آن در كاهش خطرات برای سلامت جوامع اشاره شد. تاكید شركتكنندگان براین بود كه بخش سلامت باید به نوبه خود تلاش كند تا تكنولوژی و امكانات مراقبتهای بهداشتی كم كربن را رشد و گسترش دهد. شركتكنندگان در این سمینار همچنین خواستار افزایش تولید و گسترش كشت محصولات كشاورزی پایدار و استفاده ازرژیم غذایی سالمتر جهت كاهش بیماریهای غیر واگیر شدند.
در بخش بعدی سمینار از كشورها خواسته شد كه رویكرد جدیدی برای اقتصاد سلامت و تغیییرات آب و هوایی اتخاذ كنند. برای مثال، تخمین هزینههای سلامت كه با سرمایهگذاری در بخش كاهش انتشار گازهای گلخانهیی صرفهجویی میشود. برای انجام این طرح، سازمان بهداشت جهانی یك كار گروه جدید تشكیل میدهد تا بطور تخصصی روی اقتصاد سلامت و تغییرات آب و هوایی كار كند.
كشورها در مورد حفظ سلامت عمومی در برابر خطر تغییرات آب و هوایی، مانند حوادث آب و هوایی شدید و موج بیماریهای واگیردار اقدامات بیشتری انجام دهند و آمادگی كامل داشته باشند. همچنین باید با گسترش حمل و نقل عمومی در شهرها و استفاده از انرژیهای پاك خطرات آلودگی هوا را كاهش دهند. كشورها باید در مورد به كارگیری سرمایههای فعلی و تخصیص منابع مالی جدید به دو بخش سلامت و تغییرات آب و هوایی نیز تلاش كنند. شركتكنندگان بر اهمیت مدیریت بخش سلامت در ارتباط با سیاستمداران و مردم و مطلع كردن آنها از خطرات و تهدیدهای تغییرات آب و هوایی تاكید كردند.
در ادامه تعدادی از اقدامات مفید در بخشهای مختلف عنوان میشود.
چند راهكار ساده اما موثر
سیستم حمل و نقل و استفاده از اتومبیل سالانه باعث 1.2میلیون مرگ مستقیم و بین 2 تا 3میلیون مرگ غیر مستقیم میشود. سهم حمل و نقل از انتشار گازهای گلخانهیی 14درصد است. مجمع بینالمللی تغییرات آب و هوایی پیشبینی میكند در این بخش شاهد كاهش 15 تا 40درصدی انتشار گازهای گلخانهیی باشیم كه كمك بسیاری به بخش سلامت خواهد كرد. چراكه تقریبا همه مردم به نوعی با سیستم حمل و نقل درگیر هستند. استفاده از دوچرخه و پیادهروی علاوه بر تاثیرات مثبت بر سلامت عمومی باعث پاكتر شدن هوای شهرها میشود.
بخش كشاورزی حدود 6درصد از گازهای گلخانهیی را تولید میكند. مردم در بسیاری از كشورهای توسعه یافته از رژیم غذایی نامناسب برخوردارند و از چاقی و اضافه وزن رنج میبرند. 1.9میلیارد نفر در جهان اضافه وزن دارند. بسیاری از اقداماتی كه در زمینه كاهش انتشار گازهای گلخانهیی در بخش كشاورزی انجام میپذیرد بخش سلامت را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. برا مثال تشویق مردم به استفاده از غذاهای دریایی و سبزیجات به جای استفاده از گوشت قرمز، كه باعث كاهش انتشار توسط دامداریها میشود، ور در عین حال باعث كاهش خطر ابتلا به بیماریهایی نظیر انواع سرطان میشود.
فعالیتهای مربوط به سلامت سهم عمدهیی از انتشار گازهای گلخانهیی را به خود اختصاص میدهند. در كشورهای اتحادیه اروپا و امریكا، بخش سلامت 3تا 8درصد از انتشار این گازها را به خود اختصاص داده است. بیشتر این سهم به خاطر استفاده نادرست از انرژی است. استفاده از انرژی خورشیدی و همچنین بهبود كارایی سیستم سرمایش و گرمایش ساختمانهای بزرگ مانند بیمارستانها باعث كاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانهیی میگردد.
ایران زیر ذرهبین
سازمان بهداشت جهانی اقدام به بررسی كشورها در حوزه سلامت و تغییرات آب و هوایی كرده است. تاكنون اطلاعات 40 كشور روی سایت این سازمان قرار گرفته است كه ایران نیز جزو آنها است. در ادامه نگاهی تحلیلی به آمار و اطلاعات در این گزارش میاندازیم.
ایران در سال 1992 پیمان سازمان ملل در تغییر اقلیم (UNFCCC) و در سال 2005 پروتكل كیوتو را امضا كرده است. كشور ایران دارای جغرافیای متنوع است كه شامل جنگل، بیابان، كوه، دشت و خط ساحلی طولانی میشود. 80درصد آب و هوای ایران خشك و نیمهخشك است. در دهه گذشته منابع طبیعی و اكو سیستمهای این كشور از كمبود بارش، خشكسالی، موج گرما، آلودگی هوا و آلودگی آب در معرض خطر قرار گرفتهاند. اقلیم ایران در مقابل آثار تغییرات آب و هوایی نظیر افزایش دما، افزایش سطح آب دریا و احتمال وقوع بلایای طبیعی بسیار آسیبپذیر است. تغییرات آب و هوایی در ایران میتواند به افزایش مرگومیر ناشی از گرما، كمبود مواد غذایی، مهاجرتهای داخلی و تغییر الگوهای توزیع، اختلال در معیشت مردم و افزایش بیماریهای عفونی منجر شود. ایران هنوز در حال تدوین نقشهراه ملی مقابله با تغییرات آب و هوایی است. ایران یك ارزیابی ملی از آثار و آسیبهای تغییرات آب و هوایی انجام داده است. همچنین در حال اجرای طرحهای انطباقی سلامت و بهداشت با تغییرات آب و هوایی و ایجاد مراكز تحقیقاتی است.
تا سال 2100 چه بر سر ایران میآید؟
در صورتی كه میزان انتشار گازهای گلخانهیی با همین روند جلو برود، متوسط دمای كشور ایران تا سال 2100، 6.2درجه گرمتر میشود. اگر برنامههای كاهش انتشار با موفقیت انجام شود میزان دما 1.7درجه گرمتر میشود. همینطور با روند كنونی تعداد روزهای گرم سال از 10 روز در سال 1990 به 215 روز در سال 2100 خواهد رسید. در صورت كاهش انتشار نیز این تعداد به 50 روز میرسد.
بدون سرمایهگذاری مناسب و در صورت ادامه روند كنونی انتشار، سالانه بیش از 184 هزار نفر درگیر آثار بالا آمدن آب دریا میشوند. اما اگر سرمایهگذاری مناسب در سواحل انجام گردد و برنامههای مقابله با تغییرات آب و هوایی نیز با موفقیت انجام شود این تعداد به 200 نفر در سال میرسد كه اختلاف فاحشی را نشان میدهد. تعداد مرگهای مربوط به گرما در سالمندان تا سال 2080 در ایران به 70 مرگ به ازای هر 100هزار نفر میرسد. میانگین این مرگومیر در سال 1990 تنها 6 مرگ به ازای هر 100هزار نفر بود. دوره بدون بارش طولانی مدت 90 روز در سال باقی میماند، چه كاهش انتشار گازهای گلخانهیی انجام شود چه با شكست مواجه شود.
بر طبق آمار سال 2008 ایران، 5هزار و900 كودك زیر 15سال براثر بیماری اسهال جان خود را از دست دادند. با حفظ روند كنونی تعداد كودكانی كه براثر تغییرات آب و هوایی به بیماری اسهال مبتلا شده و جان خود را از دست میدهند تا سال 2030 به 12.7درصد و 2هزارو300 نفر میرسد. اگرجه این تعداد در هر سال رو به كاهش است اما سهم تغییرات آب و هوایی از این تعداد رو به افزایش است و تا سال 2050 به 17.5درصد میرسد.
انتشار گازهای گلخانه بین سالهای 1970 تا 2010 80درصد افزایش پیدا كرد و همچنان در حال افزایش است. عمده آمار انتشار گازهای گلخانهیی در ایران مربوط به سال 2000 است. در آن زمان انتشار این گازها در بخشهای مختلف افزایش پیدا كرد. بیشترین سهم از انتشار را بخش انرژی و حمل و نقل در اختیار دارند. بهروز كردن اطلاعات و دادههای مربوط به انتشار گازهای گلخانهیی كشور و برنامهریزی بر اساس دادههای جدید ضروری به نظر میرسد. ضمن اینكه در آمار سال 2000 سهم عمده انتشار در بخش دیگر منتشركنندهها طبقهبندی شده است كه خود نشاندهنده مشخص نبودن منبع این قسمت بزرگ از گازهای گلخانهیی است.
نظر شما