سلامت نیوز:«اینجا سیستان است، صدای ما را از زیر خروار ها خاک می شنوید.» این متن دست نوشته ای است که روی شیشه یک خودرو با پس زمینه خاک حک شده بود. چند روزی است حال سیستان و بلوچستان خوب نیست. سرفه می کند و از روی بام خانه هایش می شود گرد و خاک و شن روبید. یک نقل قول قدیمی در میان پیرمردان و پیرزنان این استان رواج دارد؛ «زلزله سیستان و بلوچستان باد است.» چند روز گذشته این استان با طوفان شن روبه رو بوده و به گفته شاهدان چندین روستا دفن و مراجعات به بیمارستان ها طی 5 روز ده‌ها برابر شده است.
100 برابرحد مجاز، 39 برابر حد بحرانی
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ابتکار، موج جدید طوفان شن در این استان در روز چهارشنبه 23 تیر به اوج خود رسید و بیش از 400 روستا را به شدت تحت تاثیر گرد و غبار قرار داده است. ایسنا در همان روزهای ابتدایی از زبان فرماندار زابل نوشت: « در چند روز گذشته میزان غلظت آلاینده ها در هوای منطقه سیستان به بیش از 16 هزار و 500 میکروگرم بر مترمکعب رسید که این میزان بیش از 100 برابر حد مجاز و ۳۹ برابر بحران است.»
گفتنی است در پی وقوع این اتفاق بیش از سه هزار و 600 نفر از مردم زابل، زهک، هیرمند، هامون و نیمروز به مراکز بهداشتی و درمانی مراجعه کرده اند و همچنان بر شمار مراجعات افزوده می شود. در پی این حادثه ادارات، نهادها و بازارهای پنج شهرستان شمالی سیستان و بلوچستان برای دو روز پیاپی تعطیل، پروازها لغو، برخی از محورهای سیستان نیز مسدود و جلسه مدیریت بحران به منظور شناسایی و رفع نقاط آسیب پذیر تشکیل شد. خبرنگار اجتماعی «ابتکار» برای بررسی ابعاد این رخداد طبیعی و اطلاع از وضعیت مردم سیستان و بلوچستان تماس هایی را با استاندار سیستان و بلوچستان برقرار کرد اما بی فایده بود.
کاش برایمان نان می آوردید!
احمد علی کیخا، نماینده مردم زابل درمجلس دهم شورای اسلامی در ارتباط با وضعیت مردم در این استان می‌گوید: «5 روزی است که منطقه سیستان با وضعیت شدید آب و هوایی روبه رو است. روز جمعه بنده به همراه چند تن از نمایندگان و چرخ ساز رئیس سازمان امداد و نجات هلال احمر درمنطقه حضور داشتیم و با مردم و وضعیت زندگی‌شان دراین روزها رودر رو صحبت کردیم. امدادرسانی همچنان برای مردم این منطقه ادامه دارد.» به گزارش ایسنا، چرخ ساز، رئیس امداد و نجات جمیعت هلال احمر کشور در دیدار روز جمعه از منطقه گفته بود : « با بررسی های صورت گرفته ۴۰۰ روستا تحت تاثیر شرایط بحرانی آب وهوایی مورد هجوم ریز گردها قرار گرفته اند و برای آنها مشکلاتی نظیر قطعی آب و برق به وجود آمده است؛ هلال احمر نیز با توزیع ماسک و سبد غذایی در حال امداد رسانی به مردم این منطقه است که درصورت نیاز منطقه، قابل به افزایش از سایر استان ها نیز است.» کیخا در ارتباط با دیدار مردم با رئیس امداد ونجات کشور می گوید: «مردم شرایط سختی را تحمل می کنند. وقتی چرخ ساز به دیدار مردم رفت، مردم از او خواستند که کاش برایمان نان می آوردید، ای کاش برایمان ابزار می آوردید، آیا حق ما داشتن یک بیل و فرغون برای جمع آوری خاک از خانه هایمان نیست؟»
صدا و سیما بدون صدا و سیمای مردم طوفان‌زده!
آنچه مشخص است وضعیت این استان گوشه نشین کشور به گوشه نشینی رسیده و هیچ کس پاسخ گو نیست. کیخا در ادامه با اشاره به اینکه در اثر طوفان تاسیسات دولتی در معرض خطر است، می گوید: «دولت و مسوولان باید وزش باد و طوفان در این استان را زلزله بدانند. به معنا که کمیته بحران تشکیل شود چرا که آسیب هایی که به این استان در اثر توفان ها وارد می شود به مراتب از زلزله ای ناگهانی بیشتر است. متاسفانه در توفان اخیر تنها امداد و نجات به سراغ مردم منطقه آمد و شبکه های تاثیرگذاری مانند صدا و سیما هیچ عکس العملی نشان نداده است. مدیریت بحران حتی جلسه ای برگزار نکرده و مسوولان بسیار بی تفاوت و عادی با این بحران برخورد کردند. مردم حق دارند که بپرسند مگر ما جزو این آب و خاک نیستیم؟ اگر در نقطه ای دیگر از کشور این اتفاق رخ می داد همه ارگان ها حساس می شدند اما در سیستان و بلوچستان اینگونه نیست. هیچ سازمانی به توفان شن چند روز اخیر ورود نکرده است.» این نماینده ادامه می دهد:«مساله توفان شن در روزهای اخیر به شکل ذرات درشت گرد وغبار و شن تبدیل شده است درحدی که وقتی به بدن اصابت کند دچار درد می شوید. نیروهای راه سازی در حال مقابله و خاک روبی هستند اما زمانی که با آنها نیز صحبت می کنیم می گویند: به عشق مردم کار می کنیم، 4 ماه است حقوق نگرفته ایم.»
حرکت لاکپشتی سازمان جنگل ها و مراتع
استان سیستان و بلوچستان با مساحت 18.7 میلیون هکتاری شامل یک میلیون و دویست هزار هکتار جنگل ، 25 /10 میلیون هکتار مرتع و 3/6 میلیون هکتار بیابان و شن زار است. به گفته احمد علی کیخا، نماینده مردم زابل در مجلس شورای
اسلامی، پیش از انقلاب در این استان دفتری مربوط به مشکلات شن وجود داشت که به مشکلاتی که توفان برای مردم به وجود می آورد بررسی کرده و یا برای پیش گیری آن فعالیت هایی انجام می داد. او می گوید: «چهار دهه پیش برای جلوگیری از توفان بیش از 12000 هکتار جنگل کاری صورت گرفته بود اما در حال حاضر سازمان جنگل ها و مراتع کار خاصی انجام نمی دهد. مردم این استان از 365 روز سال 200 روز را با شن و توفان زندگی می کنند. دولت باید به کمک این مردم بیاید.» این نماینده تعداد مراجعه کنندگان به بیمارستان را تایید یا تکذیب نمی کند اما با اشاره به این موضوع که بسیاری از مردم توان رساندن خود به بیمارستان را هم ندارند، ادامه می دهد: «این درست نیست که در بیمارستان بنشینند تا مردم به سراغ آن ها بیایند. باید سازمانی ایجاد شود که به کمک مردم برود و آن ها را نجات دهد. باید سازمان مراتع از حرکت های لاکپشتی خود جدا شود و برنامه دقیقی برای مقابله با این بحران ملی انجام دهد.» این نماینده مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که آیا دفن شدن 400 روستا در منطقه صحت دارد می گوید: «توجه کنید شهرستان زابل 900 آبادی دارد. نمی توان گفت دفن شده اند ولی شدت به حدی است که همه جا را تحت تاثیر قرار داد. برخی روستا ها با شدت کمتری و برخی روستا ها بحرانی تر.»
مردم «جالق» در خانه هایشان حبس شده اند!
نماینده مردم سراوان نیز وضعیت مردم سراوان را مناسب نمی داند. محمد باسط درازدهی می گوید:«وضعیت در استان اضطراری است. ما درخواست های زیادی را برای دولت و خانم ابتکار فرستاده ایم، می دانیم باید کشت زار ایجاد کنیم و جنگل کاری صورت گیرد اما در حال حاضر دولت وضعیت مالی مناسبی ندارد.»او در ادامه با اشاره به اینکه در 4 روز اخیر 95 درصد مردم بسیاری از ساکنین سراوان و مناطق اطراف آن مانند «جالق» از خانه هایشان بیرون
نیامده اند می گوید:«تماس هایی را داشته ام که مردم درخواست کمک کرده اند و تماس گرفته اند و از وضعیت نامناسبشان شکایت
می کنند. این که می گویند روستا ها دفن شده ، بزرگنمایی است اما وضعیت مناسبی راهم در استان شاهد نیستیم.»
فقیرترین مردم کشور تنها مانده اند!
سیستان و بلوچستان جنوب شرقی ترین استان کشور است که با افغانستان هم مرز بوده و به گفته کیخا،نماینده مردم زابل در مجلس شورای اسلامی، 50 درصد مردم این استان عضو کمیته امداد هستند و 90 درصد آن ها نیز زیر خط فقر به سر می برند. تنها اقتصاد مردم این منطقه کشاورزی و تبادلات تجاری و مرزی بوده که در سال های اخیر به دلیل قطع ارتباط های مرزی و همچنین خشکسالی هر دو به بن بست رسیده است. حال وضعیت محروم ترین استان کشور در هاله ای از غبار قرار دارد و مردم آن تنها ترین تن ها هستند.
نظر شما