سلامت نیوز: دومین روز از مرداد ماه مصادف است با روز ملی فیزیوتراپی. آنگونه که انجمن فیزیوتراپی اعلام کرده است همزمان با این روز مردم می توانند برای معالجه به مراکز فیزیوتراپی در سراسر کشورمراجعه کرده و از خدمات آنجا رایگان استفاده کنند. اما این خدمات در روزهای دیگر با توجه به هزینه های بالای جلسات فیزیوتراپی در مراکز خصوصی و عدم پوشش بیمه ها بسیاری از بیماران را از ادامه فرآیند درمان منصرف می کند.

جای خالی بیمه ها
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه ابتکار نوشت: این شیوه درمان دارای بخش‌های مختلفی است که با توجه به هزینه‌های بالای آن شرکت‌های بیمه تمام بخش‌های آن را پوشش نمی‌دهند. به گونه‌ای که همین هزینه‌ها باعث حذف این شیوه درمانی در منظر مردم شده است. بیمارانی که به دلیل هزینه های بالای این بیماری توان پرداخت آن را نداشته که یا به طور کلی از انجام آن صرف نظر می‌کنند و یا بعد از گذراندن چند جلسه از خیر آن می گذرند. با توجه به اینکه بیمه‌ها معیارهای خود را بر اساس تعرفه‌های دولتی تنظیم می‌کنند، بیماران همیشه با مشکل پرداخت ما به التفاوت تعرفه دولتی و خصوصی مواجه می‌شوند. این در حالی است که بیمه‌ها تنها بخش ناچیزی از کل هزینه درمان این بیماران را پرداخت می‌کنند.

داریوش طاهرخانی، عضو شورای‌ عالی نظام پزشکی در این باره به ایسنا می گوید: « با وجود دستاوردهای فراوان در نظام سلامت ، هنوز حمایت مالی مناسبی از شهروندان در زمینه درمان محقق نشده است. بیمه‌های کشور تنها سهم ناچیزی از هزینه‌های سلامت را پرداخت می‌کنند و در این میان مبنای پرداخت خود را تعرفه‌های دولتی قرار می‌دهند.»این عضو شورای‌ عالی نظام پزشکی کشور، ضمن اشاره به ضعف پوشش بیمه‌ای خدمات حوزه سلامت، عدم توجه به رشته فیزیوتراپی را باعث حذف آن از میان اولویت‌های درمانی مردم عنوان کرده است. وی می افزاید: «این وضعیت با یک نظام بیمه‌ای کارآمد فاصله زیادی دارد؛ چرا که حمایت بیمه‌ها باید باعث می شود هزینه‌های سلامت براساس تعرفه‌های واقعی توسط صندوق‌های بیمه‌ای پرداخت و رابطه مالی بین بیمار و پزشک قطع شود، اما متاسفانه شورای عالی بیمه کشور، نه تنها تعرفه‌ها را براساس قیمت واقعی خدمات به هیات دولت پیشنهاد نمی‌دهد، بلکه بسیاری از خدماتی که مورد نیاز شهروندان است ، تحت پوشش بیمه‌های پایه قرار نمی‌دهد.»

افزایش قیمت فیزیوتراپی نسبت به سال 94
براساس تعرفه های سال 94، برای یک عضو تعرفه آزاد 30 هزار تومان بود که برای دو عضو و سه عضو دو و سه برابر می شد. حال اگر در مراحل یک بیمار لیزر درمانی نیز قرار داشت، باید برای لیزر کم توان 18 هزار تومان، برای لیزر پرتوان 72 هزار تومان و برای Shoke Wave 80 هزار تومان می پرداخت. به عبارتی برای یک بیمار با یک عضو تحت درمان با لیزر کم توان باید 48 هزار تومان بپردازد. این تنها بخشی از هزینه ها است مواردی مانند CpM 18 هزارتومان، Taping 39 هزار تومان و اضافه کردن تمرین درمانی 23 هزار تومان است؛ که تمام موارد بالا هزینه ها بالا و بالاتر می برد. گفتنی است، در سال 94 برای دکتری فیزیوتراپی 12 هزار و ششصد تومان و مبلع 10 هزار و هفتصد تومان برای کارشناس ارشد و همچنین هشت هزار و هشتصد تومان برای کارشناس فیزیوتراپی در نظر گرفته شده بود.
حال براساس تعرهه های دولتی سال 95، هیات دولت میزان «کای واحد» در بخش دولتی اعم از جراحی، بیهوشی، داخلی و فیزیوتراپی را از 88 هزار ریال در سال گذشته به 92هزار 400 ریال افزایش داد. این درحالی است که کای واحد در بخش خصوصی 210 هزار ریال تعیین شده و 10 هزارریال نسبت به سال قبل افزایش داشته است.

مرگ فیزیوتراپی
چندی پیش نائب رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی ایران، از دخالت های غیرقانونی فارغ التحصیلان غیر پزشکی در امور درمان های فیزیوتراپی و... انتقاد کرده بود. اسماعیل ابراهیمی گفت: «در ارتباط با برخی دخالت ها در زمینه فعالیت های فیزیوتراپی در ابتدا نامه اعتراض آمیزی به معاون آموزشی وقت وزارت بهداشت نوشتیم مبنی بر اینکه نقش رشته تربیت بدنی و رشته های تحصیلات تکمیلی آن در مجموعه علوم ورزشی، بسط ورزش و پویایی حرکتی در اقشار مختلف جامعه و پیشگیری از بروز بیماری به صورت ارتقای انعطاف پذیری سیستم عضلانی، اسکلتی و ایفای نقش حیاتی در ارتقاء آمادگی جسمانی و استقامت بدن است.» وی گفته بود: «اما وقتی یک فرد دچار کمر درد، ساییدگی مفاصل، انحراف ستون فقرات یا فلج شدن عصب می شود می بایست با حساسیت ویژه ای مورد توجه قرار گیرد و در اینگونه موارد فارغ التحصیلان مقاطع تحصیلات تکمیلی تربیت بدنی در هیچ شرایطی حق ورود به مقوله درمان را ندارند. همان طور که در تمام دنیا این تقسیم بندی انجام می شود و درمان بیماری هایی چون اختلال در ستون فقرات و اندام ها، شکستگی ها، کاهش دامنه حرکتی، ضایعات ورزشی و تمامی بیماری های اسکلتی عضلانی هیچ کدام در حیطه تربیت بدنی و علوم ورزشی نیست چرا که اگر فردی با این مشکلات به متخصص مغز و اعصاب، جراح ارتوپد، جراح پلاستیک، طب ورزشی و طب فیزیکی مراجعه کند پس از تشخیص پزشکی و ضرورت، این بیماران را به فیزیوتراپیست ارجاع می دهند. زیرا همکاران پزشک ما می دانند که این بیماران را باید کسی معاینه و درمان نماید که حق دست زدن به بیمار و مداخلات درمانی را دارد و تنها افرادی می توانند در این زمینه فعالیت نمایند که مدرکشان مورد تایید وزارت بهداشت بوده و عضو نظام پزشکی باشند و پروانه فعالیت خود را نیز از وزارت بهداشت دریافت نمایند و هیچ وزارتخانه دیگری مثل وزارت علوم و وزارت ورزش و جوانان حق دخالت و تصدی گری در امور سلامت و بهداشت مردم را ندارند.»

راه اندازی رشته ای با نام حرکات اصلاحی و آسیب شناسی یکی از مواردی است که باعث نگرانی هایی هم از جانب مسوولان فیزیوتراپی و هم مردم شده است. رئیس دانشکده علوم توانبحشی دانشگاه علوم پزشکی ایران در این باره گفته بود: «متاسفانه گروه تربیت بدنی اقدام به راه اندازی رشته هایی بنام حرکات اصلاحی و آسیب شناسی کرده و بعد همین افراد غیر متخصص بدون اینکه حق معاینه و ارایه خدمات درمانی را داشته باشند و بدون داشتن کارت نظام پزشکی و مجوز فعالیت از وزارت بهداشت در امور درمانی و سلامت دخالت می کنند و این کار تهدید سلامت عمومی جامعه است.» نقش کمرنگ و ضعیف بیمه‌ها در خدمات فیزیوتراپی و با وجود برخی رشته‌های دانشگاهی نوظهور که سعی در جایگزینی رشته فیزیوتراپی دارند، نه تنها بر اعتماد مردم تاثیرگذار است بلکه مشکلاتی را هم برای بیماران و هم پزشکان شاغل در آن ایجاد می کند. موضوعی که وزارت بهداشت باید برای آن چاره اندیشی کند