صدیقه افشار در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به نیازهای بیشمار کودکان استثنایی و بی توجهی جامعه نسبت به آنها گفت: نامی که برای این کودکان انتخاب کرده ایم بدین معنا نیست که جامعه از آنها فرار کند بلکه باید به این کودکان احترام گذاشت چون جامعه نسبت به آنها وظیفه و مسئولیت دارد.
این معلم کودکان استثنایی که بیش از 41 سال تدریس این دانش آموزان را تجربه کرده معتقد است: " اگر ما نیاز کودکان استثنایی را با سایر انسانها یکسان بدانیم هیچگاه آنها را از هم جدا نمی کنیم."
کارشناس علوم تربیتی کودکان استثنایی، خانواده آگاه، با محبت و بردبار را که واقعیت موجود فرزندشان را پذیرفته باشند از نیازهای کودکان استثنایی دانست و افزود: نباید تبعیض و تحقیر در این خانواده ها وجود داشته باشد و روش تربیتی شان باید قاطعانه و آزادمنشانه باشد در غیر این صورت این کودکان در فضای هرج و مرج رشد نخواهند کرد.
افشار تصریح کرد: محبت بدون افراط و تفریط، ترحم و بدون در نظر گرفتن معلولیت از دیگر نیازهای کودکان استثنایی است. گاهی اوقات والدین ترحم و دلسوزی می کنند و خیلی از موارد را در نظر نمی گیرند و همین باعث بروز مشکلاتی در مدرسه می شود.
کودکان استثنایی نسبت به مسائل مذهبی آگاهی ندارند
معلم دانش آموزان استثنایی به بی توجهی پدران کودکان استثنایی به آنها و قبول زحمت تمام مسئولیتها از سوی مادران اشاره کرد و گفت: باید برای پدران احساس مسئولیت در تربیت کودک با نیازهای ویژه ایجاد کرد و به آنها فهماند که این کودک فرزند هر دوی آنها است و یک نفر نباید به تنهایی تمام بار مسئولیت را بر دوش کشد.
افشار با بیان اینکه نیاز به تعلیم دینی از اساسی ترین نیازهای کودکان استثنایی است، گفت: این کودکان از مسائل مذهبی اطلاعی ندارند و باید آموزشها در این زمینه تقویت شود چرا که آنها نیز به صحبت کردن با خدا نیاز دارند اما روش و نوع آن فرق می کند که باید فرا گیرند.
کودکان استثنایی جز سرزنش و تحقیر چیزی دیگری نمی بینند
این کارشناس تربیتی دانش آموزان استثنایی افزود: همچنین تغذیه سالم و رژیم غذایی مناسب از دیگر نیازهای کودکان استثنایی است. در واقع باید مراکزی برای مشاوره غذایی این کودکان راه اندازی شود و خانواده های آنها را در این زمینه کمک کند.
افشار تکریم و احترام را یکی دیگر از خواسته های کودکان استثنایی دانست و اظهار کرد: اما متاسفانه این کودکان جز سرزنش و تحقیر چیز دیگری نمی بینند.
وی در این رابطه خاطرنشان کرد: یادم می آید سال پیش کارم را در یکی از مدارس با دانش آموزان کم توان ذهنی و کم شنوا آغاز کرده بودم، وقتی برای ارائه نیازهای این کودکان به دفتر مدیر رفتم در پاسخ به سخنان من گفت:" تربیت بچه های خودمان مانده آن وقت باید به اینها برسیم."
یک کارشناس تربیت کودکان استثنایی با بیان اینکه تمام بار زحمت تعلیم و تربیت کودکان استثنایی بر دوش مادران است، گفت: این مادران در خانه و از سوی همسرانشان که هیچ مشارکتی در تربیت کودک ندارند مورد شماتت قرار می گیرند.
نظر شما