سلامت نیوز:همزمان با روزهایی كه طبق آمارهای رسمی بیش از ١٣ استان كشور درگیر تنش آبی بوده و جنگلهای هیركانی شمال كشور تنها باریكه سبز باقیمانده بر نقشه ایران و تامینكننده آب بسیاری از استانها هستند، برنامههای توسعهای همچنان بدون لحاظ حیات این جنگلها اجرا میشوند. این بار برجسازی توسط شهرداری گرگان در جنگلهای ناهارخوران در حال انجام است
. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد، هر چند شهرداری گرگان میگوید كه كاملا بر اساس قوانین، این پروژه را كلید زده و مدیریت میكند اما كارشناسان محیط زیست اعتقاد دارند انجام چنین پروژههایی در جوار اكوسیستمهای حساس و ارزشمند جنگلی در شرایط كنونی مانند آتش زدن عمدی این جنگلهاست و نتیجهای جز نابودی آنها و در نتیجه بروز بحرانهای زیستی برای شهروندان در پی نخواهد داشت.
ساكنان سروش مخالفند
پس از تماس تلفنی چند تن از شهروندان مركز استان گلستان با خبرنگار «اعتماد» و مراجعه به محل اجرای پروژه در شهرك سروش و در جوار جنگل ناهارخوران، نظر شهروندان را جویا میشویم. آنها بهشدت مخالف اجرای این طرح هستند.
یكی از اهالی كه بیش از ٢٠ سال ساكن این شهرك است به «اعتماد» میگوید: «شهرداری در حالی مجوز برای ساخت این مجتمع ٣٢ واحدی را داده كه ساكنان كنونی این شهرك از ابتداییترین امكانات لازم برای زندگی شهری محروم هستند. ما اینجا مسجد، مدرسه، مركز بهداشت، كتابخانه و نانوایی نداریم. به جای این برج ٨ طبقه كه جمعیتی را به اینجا اضافه و مشكلاتمان را چند برابر میكند بهتر نبود شهرداری فكری برای خانوادههایی كند كه بیش از ٢٠ سال در اینجا ساكن هستند؟ ضمن اینكه زمینی را كه دارند در آن برج میسازند به عنوان «عامالمنفعه» در دست شهرداری است و باید برای مردم از آن استفاده میشد.» شهروند دیگر ساكن شهرك سروش میگوید: «سالهاست كه تقاضای ساخت یك مسجد را به شهرداری و مسوولان دادهایم؛ اما با ساخت آن مخالفت شده است؛ حالا خودشان آمدهاند در كنار جنگل و رودخانه مجوز برج ٣٢ واحدی دادهاند. این را چه میتوان معنا كرد؟»
یكی از خانمهای ساكن نیز از مسوولان گلستان میپرسد: «آیا بچههای ما حق ندارند بازی كنند؟ ورزش كنند؟ سالهاست كه درخواست یك زمین بازی یا پارك را برای شهرك دادهایم؛ اما نه شهردار پیشین و نه شهردار جدید توجهی به این خواستههای بحق ما نداشتند. هر وقت هم درخواستمان را با دیگر مسوولان استان در میان گذاشتهایم گفتهاند كه شهرك سروش در كنار جنگل است و نیاز به پارك ندارد. به نظر شما بچه پنج ساله من باید در جنگل بازی كند؟ آیا مسوولان میتوانند امنیت او را در جنگل تضمین و تامین كنند؟ آیا جنگل محل بازی و فوتبال است و صدمه نمیبیند؟»
شهروند دیگری كه خود بازنشسته یكی از ادارات كل است به «اعتماد» میگوید: «ما در این شهرك نانوایی و مركز بهداشت نداریم و فاضلابهایمان بخشی به رودخانه و جنگل میریزد و بخشی در شهرك رها شده؛ اسمش هم این است كه در نقطه خوش آب و هوای شهر زندگی میكنیم. اما شهرداری گرگان در تمام این ٣٠ سال توجهی به حقوق شهروندی ما نداشته است. حالا یكباره دارد برجی را بنا میكند كه ٣٢ خانواده را به جمعیت كنونی اضافه میكند و این خود میتواند مشكلات بهداشتی فراوانی را برای ساكنان شهرك ایجاد كند. واقعا چه اصراری است كه در كنار جنگل چنین برجهایی ایجاد شود؟»
كارشناسان محیط زیست: پروژه مخرب است
مجوز دادن به پروژههای بلندمرتبه سازی و متراكم در مناطقی از شهرها كه كیفیت محیط طبیعی بالایی دارند و همچنین زیرساختهای لازم شهری را ندارند آسیبهای جدی به محیط زیست وارد میكند. مزدك دربیكی، پژوهشگر و دكترای محیط زیست به «اعتماد» گفت: «پروژههایی مانند برج هشت طبقه جنگل سروش، آثار مخربی بر محیط طبیعی میگذارد و میتواند كیفیت محیط را ناخودآگاه تحت تاثیر قرار دهد. آلودگی منظر، تجاوز به عرصه و حریم طبیعی و آلودگیهایی كه با هجوم این تراكم برای محیط طبیعی ایجاد میشود در پروژه سروش كاملا مشهود است.»
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در ادامه با تاكید بر این نكته كه سروش، یك شهرك بسته است و بزرگترین مشكل این است كه راه دسترسی به یكی از اصلیترین تفرجگاههای طبیعی گرگان از داخل این شهرك میگذرد، گفت: «علاوه بر اینها سروش، مشكل ترافیك و آلودگی صوتی و زباله دارد. وقتی یك شهرك با این حجم جمعیت، هنوز سیستم تصفیه فاضلاب ندارد و به دلیل شیب بالا مشكل بتوان اگو را در آن پیاده كرد، چگونه شهرداری مجوز ساخت یك مجتمع ٣٢ واحدی بلند را میدهد؟»
دربیكی از مسوولان شهرداری گرگان پرسید: «واقعا چه اصراری است كه ساختمانهای متراكم را در مناطق جنوبی گرگان كه چسبیده به جنگل است مجوز میدهید و با این كار، بار ترافیكی تمام شهر را به سمت جنگل افزایش میدهید؟ جنگل ناهارخوران تنها یك راه دسترسی دارد كه كل جریان ترافیكی شهر را كه توسط ساكنان و ترددكنندگان منطقه ایجاد میشود تحمل میكند. چگونه مجوز اضافه شدن ١٥٠نفر را به این منطقه صادر كردهاید و حجم زباله، آلودگی، امنیت و ترافیك آن را كه بر اكوسیستم جنگلی منطقه وارد میشود نادیده گرفتهاید؟»
این پژوهشگر محیط زیست در ادامه تاكید كرد: «اگر قرار است مجوز بلندمرتبهسازی در گرگان صادر شود باید در مكانیابی آنها دقت لازم صورت بگیرد و اینكه این رویكردها بر اساس چه اصول فنی مهندسی صورت گرفته است؟ چه اصراری است كه تمام پروژههای بلندمرتبه سازی در جنوب گرگان و در جوار جنگل صورت بگیرد. میتوان این كار را در شمال و دیگر نقاط انجام داد. اینگونه طرحها بار شدید منفی را روی اكوسیستم شهری و جنگلی گرگان اضافه میكنند.»
دربیكی گفت: «اصل شكلگیری شهرك سروش در قلب جنگل در دهه ٦٠ مورد نقد جدی و خلاف اصول محیطزیست بوده است و اینكه حالا آن را تشدید كنیم تكرار فاجعه و خطاست. طبقات اجتماعی بانفوذی مانند پزشكان و برخی مسوولان، آگاهانه یا ناآگاهانه به غلط در ٣٠ سال گذشته به عرصههای طبیعی و شهری تجاوز كردهاند و در قالب شهرك، ویلاسازی در جنگل را شكل دادهاند. خیلی از این خانهها و ویلاها در جاده ناهارخوران، هنوز سند ندارند و به حریم جنگل و رودخانه تجاوز كردهاند. این جنگلها ملی است و متعلق به همه مردم ایران است و شهرداری نباید به راحتی با متخلفان این حوزه مسامحه كند. اگر رویكرد غلطی در ٣٠سال پیش شكل گرفته چرا امروز آن را تشدید كرده و ادامه بدهیم. یك جایی باید این رویكرد را متوقف كرده و تغییر داد و آن را مدیریت كرد.»
این دكترای محیط زیست با تاكید بر اینكه متاسفانه شهرداریها تفكر سازهای صرف داشته و رویكردهای مدرن شهری كه تمام مسائل برنامهریزی شهری و مناسبات فرهنگی و اجتماعی و محیط زیستی را در نظر میگیرد ندارند، گفت: «داشتن شهر مدرن فقط احداث زیرگذر و روگذر نیست؛ بلكه انتظار میرود شهرداری گرگان كه ادعای یك شهر مدرن را در سر میپروراند اكوسیستم شهری با گردش مناسب كیفیت زندگی را در مدیریت شهری لحاظ كند.»
شهرداری گرگان: طرح كاملا قانونی است
اما معاون شهرسازی شهرداری گرگان، مجید طاهری معتقد است كه طرح مجتمع مسكونی ٨ طبقه سروش كاملا قانونی است. او در این باره به «اعتماد» گفت: «طبق قوانین موجود درصدی از زمینهای تفكیك شده در شهر به عنوان «عامالمنفعه» به شهرداری تعلق میگیرد. برداشت اشتباهی كه از عامالمنفعه میشود این است كه الزاما در آن سرانه عمومی دیده بشود. عامالمنفعه به این معنی است كه آن ملك به عنوان حقوق بیتالمال تعریف شده و شهرداری به نیابت از مردم شهر در آنجا قطعات زمینی را برمیدارد تا بتواند در شهر خدمات ارایه دهد. در اصل عامالمنفعه ملك شهرداری است و هزینه یا نوعی عوارض است كه به شهرداری پرداخت میشود و شهرداری میتواند به طور غیرمستقیم با فروش آن برای شهر خدمات و امكانات تعریف كند.»
او در ادامه گفت: «طی سالهای اخیر برای ساخت مدرسه در آن نقطه با آموزش و پرورش مكاتبات و جلساتی داشتیم كه این زمین را با زمین دیگری در كنار پارك شهر گرگان تعویض كنیم؛ اما آنها قبول نكردند. شهرداری هم در بحران كنونی اقتصادی مشكلات خاص خودش را دارد. ما الان كاهش ٥٠ درصدی صدور پروانه ساخت داشتهایم؛ در حالی كه در حدود ٧٠ درصد فعالیتهای شهرداری گرگان وابسته به ساختوساز است.» او در پاسخ به این سوال «اعتماد» كه آیا سروش این ظرفیت و زیرساخت لازم را دارد كه دوباره جمعیت دیگری را در دل خود جای دهد در حالی كه سرانه فضای سبز، فاضلاب و مراكز فرهنگی- آموزشی لازم برای ساكنان كنونی خود را نیز ندارد، گفت: «جانمایی مكانهای مختلف، در طرحهای تفضیلی و جامع تصویب میشود و ما نمیتوانیم بنا به دلخواه خودمان آن را تغییر دهیم. از سوی دیگر گرگان شهری است كه امكان توسعه افقی را ندارد چرا كه از یكسو به جنگل ناهارخوران و از سوی دیگر به اراضی كشاورزی متصل است. شهری است كه باید سرانه مسكونی خود را در داخل خود تامین كند. حتی در طرح جامع گرگان هم عنوان «شهر متراكم» آمده است. از طرف دیگر تمام مردم سكونت در جنوب جغرافیایی را میخواهند كه همین امر، سرمایهگذاری در حوزه ساخت وساز در این منطقه را توجیه میكند. ضمن اینكه خود مردم سروش هم آپارتمانهای چند طبقه ساختهاند.» او درباره ساخت پارك برای ساكنان سروش به «اعتماد» گفت: «بالاخره در ساخت و ساز، آسیب هم هست؛ اما شهرداری سعی كرده این آسیب را به حداقل برساند و طبقات را بالاتر ببریم تا تراكم خانوادگی آن كمتر باشد. از بین این دو گزینه انتخاب كردهایم. اما اگر قرار بود به جنگل آسیب وارد نشود باید از اساس ساخت و ساز اتفاق نمیافتاد و این مختص به زمین شهرداری نیست. الان خود اهالی حاضر هستند تعداد طبقاتشان را كاهش بدهند؟»
او درباره مشكل فاضلاب شهرك سروش گفت: «این مختص به سروش نیست و ما در بسیاری از شهرهای كشور و از جمله گرگان این مشكل را داریم كه شركت آب و فاضلاب باید راهكارهای لازم را بیابد.»
با این همه دادن مجوز بلندمرتبه سازی در جاده ناهارخوران گرگان كه قبلا نیز با ساخت برج تجاری «پارتیا» و هتلهای چندطبقه آغاز شده میتواند توجیهگر برجسازیهای آینده برای جنگلهای هیركانی ناهارخوران گرگان باشد و بلندمرتبهسازیهای آینده را در این منطقه تشدید كند؟ آیا مسوولان نمیخواهند به هشدارهای مقام معظم رهبری درباره نساختن بنا و حتی حوزههای علمیه در جنگل توجه كنند و آن را در برنامههای توسعه شهری و ملی لحاظ كنند؟!
نظر شما