جاشیر (جوشیر) با نام علمی «Prangos ferulaceae » گیاهی است پایا از خانواده چتریان و جوشیر صمغی كه از گیاهی به همین نام گرفته می‌شود.

این گیاه بسیار مقوی و با ارزش بوده؛ به طوری که وجه تسمیه گیاه به کیفیت بالای غذایی آن در مقایسه با شیر اشاره دارد.

31 ترکیب در اسانس و 18 ترکیب در بذر آن، شناسایی شده است. از میان 10 ترکیب شناسایی شده آلفاپینن (6/36 درصد)، بتاپینن (9/31 درصد) و بتافلاندرن (7/11 درصد) ترکیبات اصلی محسوب می‌شوند. بیشترین اثرات ضد میکروبی اسانس این گیاه علیه استافیلوكوكوس آرئوس است. اثرات ضد میکروبی این اسانس نیز ممکن است به دلیل حضور ترکیبات مونوترپنی به ویژه آلفاپینن باشد.

اسانس این گیاه دارای اثرات ضد میکروبی است و عصاره برگ این گیاه نیز در تسکین درد دندان کاربرد دارد.

جاشیر بازکننده مجاری ادراری است و در رفع مشکلات ادراری موثر است. همچنین بیماری‌های کلیوی را رفع کرده و مقوی سیستم دستگاه عصبی است و رعشه را برطرف می‌کند.

از عصاره ریشه این گیاه در تهیه مواد آرایشی استفاده می‌شود ولی باید توجه داشت از بذر نارس این گیاه در تولید مواد آرایشی استفاده نشود زیرا باعث ایجاد حساسیت و خارش پوستی می‌شود.

مصرف زیاد این گیاه سمی و مضر است. بنابراین زمان و دوره مصرف آن باید تحت نظر پزشک باشد.