سلامت نیوز:چندی پیش مطلبی راجع به داستان پینوکیو خواندم داستان قدیمی که اغلب کودکان به نوعی با آن خاطره دارند؛دراین متن به نکات جالبی از این داستان پرداخته شده بود که بر اساس آن به بررسی جنبه‌های آموزنده و انسانی داستان اشاره می‌نمود؛داستان پینوکیو به قلم نویسنده ایتالیایی آن(کارلو کلودی)سعی کرد با ادبیاتی کودکانه و جذاب درس درونی و بیرونی را به کودکان انتقال دهد و در واقع این داستان به نوعی سفر بشریت است برای رسیدن به سعادت.

به گزارش سلامت نیوز داستان" کارلو کلودی"تنها یکی از داستان‌های ارزشمند در حوزه کودک است وکتب بسیاری از گذشته تا حال به قلم نویسندگان داخلی وخارجی به رشته تحریر درآمده است که هریک در غالب  ادبیات کودکانه مفاهیم ارزشمند وانسانی را بازآموزی می‌کنند.

متأسفانه در کنار این کتب ارزشمند دسته دیگری از آثار ادبی گروه سنی کودک و نوجوان وجود دارند که نه تنها کمترین جنبه آموزشی و اخلاقی ندارند بلکه به مانند ویروس مخربی به ذهن و اندیشه کودکان و نوجوانان رسوخ کرده و طبیعی است که پیامد نامطلوب آن دامن خانواده‌ها را خواهد گرفت.

کتبی که بی هیچ محدودیتی مجوز چاپ و انتشار گرفته و راهی بازار فروش می‌شوند غافل از اینکه به گفته روان‌ شناسان و مشاوران تربیتی داستان به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل تربیتی و فرهنگی کودکان نقش مهمی داشته و در نگارش آن قطعا جنبه‌های تربیتی وروان شناختی باید لحاظ شود.

بیانِ صرفا پندآموز در داستان کودکانه موثر نیست
مصطفی رحماندوست نویسنده داستان‌های کودکانه در این خصوص می‌گوید: به عقیده من نویسندگان تازه کار دو اقدام اشتباه انجام می‌دهند اول بازنویسی آثار کهن بدون وجود تخصص لازم و دیگری اقدام به نگارش کتب نصیحتی که معمولا  تنها در محافل مذهبی وآموزش وپرورش طرفداران بسیار دارد.

قابل ذکر است که در خصوص نگارش داستان کودکانه بیان مستقیم و پند مستقیم جایگاهی ندارد.داستان صرفا نباید پندآموز باشد وبیش از هر چیز دیگر کودک باید از ادبیات آن لذت ببرد.

آموزش کودکان از طریق کتاب بسیار کند است و این آموزش باید از طریق خانواده‌ها صورت گیرد نحوه نگارش کتاب نباید تحت تأثیر نگاه بزرگسالانه باشد مسلم است که بزرگسالان علاقمند هستند حرفها و نصایح خود را از طریق کتاب به فرزندان القاء کنند لیکن باید متوجه باشند که این کار به تنهایی اشتباه است.

داستان یکی از راه‌های تأثیرگذاری بر تربیت کودک است؛بازی و تفریح روش موثر دیگری در تربیت پذیری کودک است.نباید از این نکته غافل بود که محیط‌های پیرامون کودک اعم از تربیتی وتفریحی تأثیر خود را بر شخصیت کودک می‌گذارند و نمی‌توان گفت کودک تنها تأثیر را از داستان می‌پذیرد. مادر مهمترین فرد موثر در تربیت کودک است و حتی قصه‌های مادرانه چه از ذهن مادر ساخته شده باشد وچه از کتاب خوانده شوند در تربیت پذیری موثر هستند.

وقتی تبلت وگیم جایگزین مطالعه شود
این مدرس داستان نویسی کودک ضمن اشاره به پایین آمدن سرانه کتابخوانی در کشور و اهمیت داستان خوانی برای کودک در افزایش  آمار مطالعه اظهار می‌کند: این امر دلایل مختلفی دارد که برای رفع آن در درجه اول نیاز به ایجاد طرح ملی وجود دارد که بر اساس این طرح اصلاح قوانین تربیتی خانواده‌ها باید در راس کار قرار بگیرد.

شخصیت کودک ابتدا در خانه شکل می‌پذیرد و زمانی که کودک بزرگ شود تغییر شخصیت او بسیار سخت است ؛بی توجهی به مطالعه یکی از روش‌های نادرستی است که در شخصیت کودک وارد شده است.

کودکانی که در خانواده‌های فرهنگی رشد می‌کنند با کتاب مأنوس می‌شوند ولی دسته دیگری از کودکان که در خانواده‌های غیر فرهنگی بار می‌آیند اغلب با وسایل دیگری نظیر تبلت وگیم مشغول هستند و والدین هم به خود سختی نمی‌دهند که برای این کودکان داستان بگویند و یا اوقاتی را برای مطالعه اختصاص دهند.

این والدین مسئولیت انتخاب کتاب مناسب برای کودک را بر عهده نمی‌گیرند و در واقع ریشه مشکل در همین جا است.اگر والدین مسئولیت انتخاب کتاب را برای کودک بر عهده بگیرند مسلما کتب نامناسب خریداری نمی‌شوند.

اگر از کودکی برای کودک قصه خوانی کنند کم کم با سلیقه او آشنا شده و می‌توانند کتابی برای او انتخاب کنند که از خوانش آن لذت ببرد و در عین حال هم مناسب باشد.

وی می‌افزاید:  مسلما کتاب به درد نخور در بازار زیاد است و متأسفانه وزارت ارشاد هم جلوی انتشار این کتب را نمی‌گیرد که این امر به دلیل قواعد وقوانین سیاسی واجتماعی است.

نکته مهم این است که والدین باید نسبت به خرید کتاب آگاه باشند  و مهمتر این که وقت لازم را برای  عجین کردن کودک با مطالعه اختصاص دهند تا هم سلیقه کودک را متوجه شوند و هم باعث شود کودک با رغبت به کتاب مراجعه کند.