دکتر حسین جباری، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو بایسنا با رد آنچه ادعاهای ژورنالیستی در رابطه با اثربخشی داروی آیمود خواند، اظهار داشت: هر دارویی قبل از اینکه وارد بازارمصرف شود مراحل تأیید علمی، ثبت و تولید صنعتی مشخصی را طی می کند تا پس از حصول اطمینان از مضر نبودن - در درجه اول - و مفید بودن - در درجه دوم - برای مصارف انسانی وارد بازار شود.

وی گفت: در مرحله پیش بالینی( پره کلینیکال) به بررسی اثرات و عوارض حاد و مزمن دارو بر بافت های مختلف و نیز سیستم های توارث حیوانات آزمایشگاهی تکیه می شود. در صورت مخاطره آمیز بودن دارو در مرحله پیش بالینی، در مرحله بعد( فاز یک) دارو جهت شناسایی عوارض آن بر روی تعداد انگشت شماری بیمار داوطلب استفاده می‌شود. در صورت موفقیت در این مرحله، دارو وارد مرحله بعدی ( فاز دو) می‌شود که در این مرحله از کم یا بی عارضه جدی بودن آن تا حدود زیادی اطمینان حاصل شده و سپس بر روی تعداد بیشتری بیمار داوطلب استفاده و به ثبت اثرات و نیز عوارض احتمالی پرداخته می شود و در صورتی که بی عارضه بودن و موثر بودن آن مشخص شد، وارد فاز سه شده و به شیوه پژوهش مورد و شاهد بر روی جمعیت بیشتری با هدف بررسی اثر بخشی مطالعه می شود. پس از طی موفقیت آمیز این مراحل است که دارو وارد مرحله بعدی( فاز چهار) می‌شود، به این معنی که دارو وارد بازار شده و به ثبت عوارض احتمالی گزارش شده از دارو در سطح جامعه پرداخته می شود.

عضوهیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به مقاله آمون در نشریه Globalization and Health که داروی آیمود را در ردیف داروهای تقلبی و خطرناک قرار داده بود، گفت: این مقاله سال 2008 یعنی یک سال قبل از انتشارات علمی مربوط به داروی آیمود منتشر شده است. این مقاله حدود یک سال بعد از اعلام شتابزده برخی مسئولان در سال 2007 و قبل از ثبت رسمی کشف دارو صورت گرفته است. از آنجا که ثبت رسمی کشف دارو در اروپا مستلزم عدم وجود انتشارات علمی در این رابطه قبل از ثبت دارو بوده است، انتشارات علمی با تاخیر صورت گرفته است و از طرفی مسوولان با عمل شتابزده خود زمینه پیش داوری را فراهم کرده اند.

مدیر پژوهشی مرکز ایدز ایران با انتقاد از اعلام خبر دستیابی به تولیدات علمی توسط افراد غیر متخصص آن رشته گفت: شایسته است هر نوع دارو و محصول علمی قبل از اعلام دستیابی، ثبت علمی شود تا از بروز هرگونه شبه ای جلوگیری شود تا موضوع قابل دفاع باشد.

دکتر جباری تصریح کرد: با توجه به علمی بودن مبحث تولید دارو دلیلی برای سیاسی شدن آن وجود ندارد و انتظاری که محققان دارند این است که دارو به صورت علمی توسط مراجع علمی مطرح شود تا بتوان از غرض‌ورزی ها و شائبه ها جلوگیری کرد.

وی همچنین با گلایه از یکی از اساتید دانشگاه که این دارو را «معجونی با اثر نا مشخص» خوانده است گفت: چنین اظهار نظری از یک مقام علمی در زمانی که مقالات علمی اثر بخشی این دارو از طریق جست‌وجوی اینترنتی در دسترس است باعث تعجب و تاسف است .

دکتر جباری با اشاره به اثر بخشی مورد تایید علمی داروی «آیمود» گفت: مقالاتی در سال 2009 و 2008 توسط محققان «آیمود» در مجله «دارو» دانشگاه علوم پزشکی منتشر شده است که این مقالات به زبان انگلیسی بوده و از طریق جست‌وجوی اینترنتی در نمایه های بین المللی قابل دسترس است و اثر بخشی و کم عارضه بودن آن نسبت به سایر داروهای موجود در بازار را تأیید می کند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌و‌گو با ایسنا تصریح کرد: طبق نتایج برگرفته از مطالعات داروی آیمود این دارو بر روی افراد HIV مثبت که درست قبل از ورود به «ایدز» هستند (بیمارانی که CD4 بین 400 تا 200 دارند) بیشترین اثر بخشی خود را نشان داده است و می تواند به شکلی اطمینان بخش در تعویق زمان استفاده از مجموعه داروهای موجود در درمان بیماری ایدز که با هزینه و عوارض زیادی همراه هستند موثر باشد. همچنین این دارو در افزایش اثرات ضد ویروس HIV از طریق استفاده همزمان با داروهای موجود در درمان ایدز کار آیی خود را اثبات كرده است.

مدیر پژوهشی مرکز ایدز ایران کم یا بی عارضه بودن آیمود را یک برتری نسبت به سایر داروهای موجود دانست و گفت: در تمام کارآزمایی بالینی های انجام شده عارضه ی خاصی از این دارو دیده نشده است و یا بسیار ناچیز بوده است.