سلامت نیوز: طی روزهای اخیر رهاسازی دام های تلف شده از سوی برخی دامداران به ویژه درمناطق داودآباد و دهنمک شهرستان اراک، سبب ایجاد مناظر ناخوشایند و احتمال آلودگی زیست محیطی و انتقال بیماری شده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، طی روزهای اخیر گزارشات مردمی متعددی از سوی مردم دهنمک و داودآباد مبنی بر رهاسازی لاشه دام های سنگین در مناطق اطراف روستای دهنمک و داودآباد ارائه شده است.

فعالیت پرورش دام در این منطقه از جمله فعالیت های پر رونق است اما اخیرا این فعالیت برای مردم و کسانی که در اطراف این منطقه حضور می یابند باعث ایجاد مشکل شده و از ایجاد مناظر ناخوشایند گرفته تا آلودگی میکروبی و بوی نامطبوع از جمله تبعاتی است که به سبب بی مبالاتی برخی دامداران در دفن بهداشتی دام های بیمار و تلف شده روی داده است.

ظاهرا دامداری ها در هنگام آغاز فعالیت خود باید گودالی در محوطه دامداری برای دفن بهداشتی لاشه دام های خود ایجاد کنند و اقدام به رهاسازی لاشه ها در فضای آزاد و دفن غیربهداشتی از سوی آنان یک تخلف است، اما اینکه با وجود تعریف چنین وظیفه ای، چرا این تخطی از وظیفه و بی مبالاتی صورت می گیرد جای سوال دارد.

این روزهای زمین های کنار جاده و اطراف مناطق دهنمک و داود آباد میزبان لاشه های دام است که معلوم نیست به علت کدام بیماری تلف شده اند و اگر علت تلف شدن آنها، بیماری های مشترک انسان و حیوان باشد که باید بسیار نگران شد و اگر هم خطری از جانب انتقال و شیوع بیماری تهدید کننده نباشد، قطعا محیط زیست منطقه آسیب جدی خواهد دید.

چه بسا بیماری های وارداتی دام همینگونه منتقل شده و به دلایلی از همین قبیل در کشور نیز به سرعت مناطق مختلف همجوار را درگیر می کنند و در گام بعدی به سوی حیات وحش می تازند که خود فاجعه است.

متولی دفن بهداشتی دام های بیمار تلف شده، متولی جمع آوری دام های رهاشده در طبیعت و متولی برخورد با دامداران متخلف کدام سازمان است؟

دفن بهداشتی دام های تلف شده برعهده خود دامدار است؛ ما نظارت می کنیم

مدیر کل دامپزشکی استان مرکزی استان مرکزی در پاسخ به این سوال خبرنگار مهر که «متولی دفن بهداشتی دام های تلف شده چه کسی است؟» گفت: دامداران از لحاظ قانونی موظف هستند که دام های تلف شده را به صورت بهداشتی در زیر زمین دفن کنند و اولین کسی که در این زمینه مسئول می باشد خود دامدار است.

محسن شانقی افزود: طبق قانون، دامپزشکی وظیفه ای در راستای دفن بهداشتی دام های تلف شده ندارد و در این زمینه می تواند با آموزش و آگاه سازی و یا وظیفه نظارتی و پایش، از بروز چنین مسائلی جلوگیری کند.

دامپزشکی در این زمینه وظیفه نظارتی دارد و طی بازرسی هایی که در طول سال از دامداری ها داریم مساله دفن بهداشتی از سوی دامداران مورد بررسی قرار می گیرد و تا زمانی که دامداری ها اقدام به حفر گودال مخصوص دفن دام نکنند مجوز فعالیت به آنها داده نمی شود
وی در پاسخ به این سوال خبرنگار مهر که «در صورت تخطی از اصول دفن بهداشتی، چه کسی باید با این تخلف برخورد کند؟» اظهار داشت: دامپزشکی در این زمینه وظیفه نظارتی دارد و طی بازرسی هایی که در طول سال از دامداری ها داریم مساله دفن بهداشتی از سوی دامداران مورد بررسی قرار می گیرد و تا زمانی که دامداری ها اقدام به حفر گودال مخصوص دفن دام نکنند مجوز فعالیت به آنها داده نمی شود.

مدیر کل دامپزشکی استان مرکزی استان مرکزی تصریح کرد: برخی از این دام های رهاشده مربوط به روستاییان هستند که برای نگهداری دام نیازی به مجوز و پروانه و ایجاد گودال دفن دام ندارند.

شانقی با اشاره به اینکه دامداران موظف هستند تلفات خود را به دامپزشکی گزارش دهند، افزود: مشکل دیگر در مواجهه با این مساله آن است که دامداری ها در مواجهه با بیماری و تلفات دام خود، این بروز بیماری را به دامپزشکی اعلام نمی کنند بنابراین نظارت برا نحوه عملکرد آنها در این زمینه بسیار سخت و مشکل می شود.

جمع آوری دام های رها شده در طبیعت برعهده محیط زیست است

مدیر کل دامپزشکی استان مرکزی افزود: با توجه به اینکه دامپزشکی متولی بهداشت دام است و این دام ها تلف و در فضای طبیعی رهاسازی شده خارج از محدوده وظایف دامپزشکی است و محیط زیست باید نظارت کند تا این دام ها توسط واحد دامداری متخلف جمع آوری شده و به صورت بهداشتی دفن شود و یا اگر پیگیری واحد متخلف ممکن نباشد باید این دام ها را دفن کند.

در مواقع شیوع بیماری با تلفات بالا با همکاری دستگاه های دیگر اقدام به حفر گودال برای دفن بهداشتی دام های تلف شده صورت می گیرد اما در شرایط عادی امکان اینکه هر روز از دامداری ها سرکشی کنیم را نداریم
شانقی خاطرنشان ساخت: در مواقعی همچون بروز و شیوع بیماری های با تلفات بالا با همکاری دستگاه های دیگر اقدام به حفر گودال برای دفن بهداشتی دام های تلف شده صورت می گیرد اما در شرایط عادی امکان اینکه هر روز از واحدهای دامداری سرکشی و بازرسی کنیم را نداریم و دامداران باید تلفات خود را به دامپزشکی اطلاع رسانی کنند.

وی خاطرنشان ساخت: اخیرا یک بیماری به نام ال اس دی(LSD) که از طریق نیش پشه منتقل می شود باعث تلفاتی در دام شده و البته این بیماری قابل انتقال به انسان نیست اما در جمعیت دامی قربانی می گیرد.

در مواجهه با این مساله همکاری فرابخشی دستگاه ها لازم است

مدیرکل محیط زیست استان مرکزی در این رابطه، با اشاره اینکه محیط زیست صرفا در حوزه حیات وحش مسئول است، گفت: در چنین مواقعی که چند سازمان متولی و مسئول یک مساله هستند باید یک همکاری بین بخشی صورت پذیرد تا از بروز عواقب جبران ناپذیر جلوگیری شود.

حسینعلی ابراهیمی کارنامی اظهار داشت: دفن بهداشتی دام های تلف شده بر عهده خود دامداران است و اگر تخطی در این مساله صورت پذیرد و لاشه های دام در فضای آزاد رهاسازی شوند، محیط زیست می تواند طرح دعوا کرده و مساله را به طور قضایی پیگیری کند تا متخلفان شناسایی شوند و از ادامه شرایط و بحرانی شدن وضعیت جلوگیری شود.

به جای اینکه هر دستگاهی منتظر بماند تا دستگاه مسئول دیگر در این زمینه اقدام کند باید با تعامل برای مساله چاره اندیشی شده تا شرایط بحرانی ایجاد نشود
وی افزود: مدیریت این کانون ایجاد آلودگی باید هر چه سریعتر انجام پذیرد چرا که ممکن است این دام های بر اثر بیماری های دامی تلف شده باشند که برای دام های منطقه خطرناک است و اگر پای بیماری های مشترک انسان و دام نیز به میان باشد که بحران بدتری است و باید سریعتر ساماندهی شود.

مدیرکل محیط زیست استان مرکزی با بیان اینکه به این موضوع باید نگاه فرابخشی داشته باشیم و سریعا اقدام کنیم، خاطرنشان ساخت: به جای اینکه هر دستگاهی منتظر بماند تا دستگاه مسئول دیگر در این زمینه اقدام کند باید با تعامل برای مساله چاره اندیشی شده تا شرایط بحرانی ایجاد نشود.

ابراهیمی کارنامی گفت: طی رایزنی هایی که با مسئولان شهر داودآباد، شهرداری و بخشداری منطقه داشتیم اقدام برای جمع آوری و دفن لاشه های رهاشده آغاز شده و در حال ساماندهی وضعیت منطقه هستیم.

به نظر می رسد در زمینه موضوع بیان شده باید تعامل و همکاری همه جانبه ای بین دستگاه های مسئول و متولی مساله برقرار شود.

کمترین تاثیر و بازخورد این تعامل و همکاری می تواند این باشد که دامدارانی که اقدام به رهاسازی لاشه های دام کرده اند با مشاهده عزم جدی دستگاه های مسئول برای برخورد با این موضوع، به اجرای قانون متقاعد و ملزم شوند و از اقدامات اینچنینی که ممکن است بروز بحران های جدی زیست محیطی و شیوع بیماری های مختلف برای جمعیت دامی و انسانی را به همراه داشته باشد جلوگیری شود.