مهندس عادله قلی پور کنعانی - مجری طرح در این باره توضیح داد: این زخم بند به دلیل نوع پلیمر مصرفی (کیتوسان) که یک هیدروژل است و وجود تخلخل در شبکه سه بعدی وب (حاوی هزاران نانولیف بوده و به صورت تصادفی روی هم قرار گرفته اند)، پس از جذب مایعات، مقداری متورم شده و رطوبت را در خود حفظ می کند در نتیجه در تمام مراحل ترمیم، سطح زخم تا حدی مرطوب می ماند که این امر موجب می شود زخم بند روی زخم نچسبد و عبور و مرور هوا و اکسیژن روی آن به آسانی صورت گیرد بدین ترتیب زخم در مدت زمان کمتر و به شکل بهتری ترمیم خواهد شد.

وی به جزئیات این پژوهش اشاره کرد و افزود: ابتدا محلول پلیمری (مخلوط کیتوسان با پلی وینیل الکل) در نسبت های مختلف تهیه شد سپس فرایند الکتروریسی، صورت گرفت، به طوریکه سرنگ حاوی پلیمر روی یک پمپ سرنگ ( دیجیتالی یا مکانیکی) قرار گرفته و با استفاده از یک منبع ولتاژ بالا با اعمال ولتاژ متوسط 15 تا 20 کیلوولت، نانوالیافی در سطح جمع کننده جمع شد. نانو لیفی که از این روش به دست آمد برای بررسی های مرفولوژیکی، تحت آزمایشهای مختلفی قرار گرفت.

قلی پور تاکید کرد: در این پژوهش از پلیمر زیست سازگار و طبیعی "کیتوسان" با وزن مولکولی بالا برای تولید محصول استفاده شد که با توجه به وزن مولکولی بالا نسبت به موارد پیشین خود از استحکام فیزیکی و مکانیکی مناسب تری برخوردار بوده است.

مجری طرح به مزایای دیگر این زخم بند اشاره و خاطر نشان کرد: این زخم بند دارای خاصیت آنتی باکتریال است و می تواند از رشد باکتریهای تولید کننده عفونت جلوگیری کند همچنین جاذب مایعات مانند خون و چرک از روی زخم است و به دلیل عبور اکسیژن از روی سطح زخم و وجود تخلخل در ساختار نانولیفی آن موجب تسریع در ترمیم زخم و همچنین حفظ زیبایی پوست در حین ترمیم می شود.