محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی با هدف بررسی این نکته که نورونها چگونه برپایه یک معماری مناسب شبیه به یک درخت رشد می کنند دو مولکول نوکلئوتیدی را کشف کردند.
این محققان مکانیزیم پایه تشکیل طول بلند سلولهای عصبی را با کشف دو مولکول ویژه شناسایی کردند. این دو نوکلئوتید که "آدنوزین چرخشی منوفسفات" (cAMP) و "گوانوزین چرخشی منوفسفات" (cGMP) نام دارند به طور طبیعی در ارتباطات بین سلولی شرکت می کنند.
نورونها از طریق دو نوع انشعاب ویژه که در قسمت انتهایی سلول عصبی قرار دارند باهم ارتباط بر قرار می کنند.
در این فرایند از یک طرف یک آکسون برای دریافت سیگنالهای الکتریکی و از طرف دیگر تعداد زیادی دندریت برای انتقال این سیگنالها به سلولهای مقصد وارد عمل می شوند. این فرایند قطبی گرایی نورونها که از طریق آن این انشعابات مختلف تمایز می یابند بلافاصله پس از تشکیل سلولها و با کمک مولکولهای cAMP و cGMP آغاز می شود.
براساس گزارش ساینس، این دانشمندان برای کشف این دو پیام رسان سلولی بر روی فرایند قطبی سازی یک گروه از سلولهای عصبی کشت داده شده هیپوکامپ (فضایی از مغز) مطالعه کردند.
به این ترتیب این دانشمندان کشف کردند که آدونوزین چرخشی منوفسفات تمایز آکسونها را توسعه می دهد و از توسعه دندریتها جلوگیری می کند.
دقیقا در نقطه مقابل "گوانوزین چرخشی منوفسفات" تمایز دندریتی را فعال و آکسونها را متوقف می کند. برای مثال افزایش تمرکز cAMP منجر به کاهش cGMP و برعکس می شود.
تعادل میان این دو مولکول موجب فعالیت منظم پروتئینهای ویژه و مولکولهای محتوی فسفر می شود.
گروهی از دانشمندان آمریکایی دو مولکول نوکلئوتیدی را شناسایی کردند که مسئول تمایز و توسعه صحیح آکسونها و دندریتها در سلولهای عصبی هستند.
نظر شما