سلامت نیوز: هرگز نمی‌توان به مصرف‌کنندگان تاناکورا اطمینان داد که پوشیدن این لباس‌ها اگر تا‌به‌حال برای‌شان مشکلی ایجاد نکرده، همیشه نیز همین‌طور خواهد بود، چون خیلی از ویروس‌های این بیماری، بعد از مدتی طولانی خود را نشان می‌دهند.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه سایه نوشت: نیمه‌های دهه‌ی ٦٠ بود، جنگ هنوز ادامه داشت و دلخوشی هفتگی مردم، تماشای مجموعه‌ای ژاپنی در قاب تلویزیون بود که اگرچه با عنوان «سال‌های دور از خانه» پخش می‌شد؛ اما عموم مردم آن را به‌نام «اوشین» می‌شناختند و هنوز هم به همین عنوان آن‌را به‌خاطر می‌آورند. اوشین تاناکورا؛ شخصیت اصلی این ماجرا بود که در سنین پیری، خاطرات زندگی سختش از زمان کودکی تا بزرگسالی را تعریف می‌کند. این مجموعه تاثیرات اجتماعی و فرهنگی بسیاری بر مردم در آن برهه‌ی زمانی گذاشت؛ تاجایی‌که هر محصولی با نام و نشان این کاراکتر، محبوبیت و مقبولیت بیشتری نزد مخاطبان و مشتریان پیدا می‌کرد؛ اما شاید ماندگاری هیچ‌‌یک از این تاثیرات به اندازه‌ی عنوان «تاناکورا» نبود؛ عنوانی که هنوز در نیمه‌راه سال ٩٥ یعنی چیزی حدود ٣٠سال بعد از پایان پخش این مجموعه، در فرهنگ ما وجود دارد و به‌نشانی تجاری در بازار پوشاک ایران تبدیل شده‌است.
حتما شما هم با عنوان «فروشگاه‌های تاناکورا» آشنایی دارید؛ شکلی از بازار مکاره‌ای که در آن، انواع لباس‌ها و محصولات جانبی پوشاک البته از نوع دسته‌دوم و دسته‌سوم با قیمت‌هایی پایین عرضه می‌شوند تا نیازهای بخشی از افراد جامعه را در این حوزه تامین کنند. اگرچه در سال‌های اخیر این فروشگاه‌ها آن رونق سابق را ندارند و حتی از تعداد آنها هم کاسته شده؛ اما هنوز اگر گشتی در سطح کلان‌شهری مانند تهران بزنید، به نمونه‌هایی از آنها برمی‌خورید.
از اینکه این فروشگاه‌ها چگونه و با چه ایده‌ی اولیه‌ای و توسط چه کسی یا کسانی راه‌اندازی شدند، اطلاعات و آمار درستی وجود ندارد؛ اما می‌شود این‌طور برداشت کرد که یکی از ویژگی‌های لحاظ‌شده در آنها دسترسی طیف گسترده‌تری از مردم به پوشاک خارجی با قیمتی دردسترس‌تر و کمتر بود؛ مسئله‌ای که البته وقتی در قیاس با محصولات ایرانی و غیر برند به آن توجه کنیم، دیگر آن‌قدرها محلی از اعراب ندارد؛ مگر انکه جنس مورد نظر مشتری، واقعا پرت از مرحله و به‌عبارتی یک محصول کاملا بنجل! باشد.
البته ماجرای حضور لباس‌های دست‌دوم در بازار پوشاک، تنها منحصر به ایران نیست و این رشته سر درازی در کشورهای مختلف جهان دارد؛ به‌گونه‌ای که به یک مسئله‌ی تاثیرگذار بر اقتصاد هم تبدیل شده‌است. مقاله‌ی Trade in Used Clothing که در تاریخ دهم اپریل سال ٢٠١٠ در ITGLWF به چاپ رسید، ریشه‌ی بازار لباس‌های دست‌دوم را به نیمه‌های قرن نوزدهم منتسب می‌کند و می‌نویسد: «تا پیش از رسیدن به سطح تولید انبوه در صنعت پوشاک، یکی از مهم‌ترین و ممکن‌ترین راه‌ها برای ابتیاع لباس، خرید انواع دست‌دوم آن بود». با این تفسیر، چرا در دهه‌های اخیر که صنعت پوشاک در شکوفایی تولید به‌سر می‌برد و حجم تولیدات چه در سطح برندهای معتبر و چه تولیدات معمول و عامه، افزایش چشمگیری داشته‌اند، همچنان خرید و پوشیدن لباس دست‌دوم نقش پررنگی در بعضی جوامع دارند؟
در مطلبی که محققان مرجع Usagain در آگوست سال ٢٠١٣ نوشته‌اند، می‌خوانیم: «اگر از پوشیدن لباس دسته‌دوم خود احساس خوبی ندارید باید به شما بگوییم آمار نشان می‌دهد که ٧٠درصد جمعیت جهان از این لباس‌ها استفاده می‌کنند. شاید باورکردنی نباشد؛ اما نبود امکانات مالی و منابع یکسان در جوامع مختلف باعث شده تا فقر با درصدهای گوناگون در کشورهای مختلف جهان گسترش پیدا کند و به همین علت، تعداد کم‌برخوردارها بسیار بیشتر از آن‌چیزی‌ست که فکرش را بکنید». در همین منبع خبری آمده که چرخش بازار مالی لباس‌های دست‌دوم بیش از یک‌میلیارد دلار در سال و عمده صادرکننده‌ی آن‌هم ایالات متحده آمریکاست. با توجه به آنکه چندسالی از این گزارش می‌گذرد، می‌توان نتیجه گرفت که رشد این ماجرا بیشتر هم شده‌است که این خود با توجه به افت‌وخیزهای اقتصادی در سال‌های اخیر و شرایط بد زیستی در کشورهای عقب‌مانده از توسعه و در حال توسعه، روندی فراگیرتر پیدا کرده‌است.
آمارهای منتشره در سایت Transtextile نشان می‌دهد که مقصد اول این‌لباس‌ها، کشورهای آفریقایی هستند و در رتبه‌ی بعدی کشورهای آسیایی قرار دارند. در واقع ٨٠درصد لباس‌های دست‌دوم راهی قاره‌ی سیاه می‌شوند؛ جایی‌که سلامت، خودش بحرانی بزرگ است. این درحالی‌ست که یکی از موارد مورد توجه در استفاده از این‌لباس‌ها، بحث سلامت‌بودن آنهاست.
دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده؛ متخصص پوست و مو در مطلبی که در سایت خود در این‌باره منتشر کرد، می‌گوید: «خطرات این لباس‌ها را از دو بعد می‌توان بررسی کرد؛ اول انتقال بیماری‌های عفونی و دوم خطر حساسیت‌زایی موادی که در پروسه‌ی عرضه برای ضدعفونی این لباس‌ها استفاده می‌شود. خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی همیشه در کمین مصرف‌کنندگان این لباس‌هاست و حتی ممکن است با شست‌وشو و ضدعفونی هم به‌طور کامل از بین نرود. قارچ‌های پوستی باعث ایجاد ضایعه‌های پوستی، قرمزی و خارش می‌شوند. این قارچ‌ها حتی ممکن است تا مدت‌ها در لباس بمانند. در واقع هرگز نمی‌توان به مصرف‌کنندگان تاناکورا اطمینان داد که پوشیدن این لباس‌ها اگر تا‌به‌حال برای‌شان مشکلی ایجاد نکرده، همیشه نیز همین‌طور خواهد بود، چون خیلی از ویروس‌های این بیماری، بعد از مدتی طولانی خود را نشان می‌دهند».
نظر شما