سه‌شنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۴:۳۷

جوانی هستم که زود عصبی و زود هم از کار خود پشیمان می شوم. فرزندم در خانه زیاد سر و صدا می کند که گاهی مجبور می شوم او را کتک بزنم ولی بعد از چند ثانیه خیلی پشیمان می شوم.

زود عصبی و زود هم پشیمان می شوم!

سلامت نیوز:جوانی هستم که زود عصبی و زود هم از کار خود پشیمان می شوم. فرزندم در خانه زیاد سر و صدا می کند که گاهی مجبور می شوم او را کتک بزنم ولی بعد از چند ثانیه خیلی پشیمان می شوم.
 
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ،اسدا... اکبری روان شناس بالینی و خانواده درمانگر در پاسخ به سوال این کاربر نوشت : روان شناسان مسئله عصبانیت ها و پشیمانی هایی را که در پی آن انجام می گیرد با عناوینی مثل «بد تنظیمی هیجانی» و «تکانشگری» بررسی می کنند. زندگی روزمره به گونه ای است که بیشتر با حالت هایی مواجه می شویم که برای ما خوشایند نیست.

در واقع به شکلی ناکام کننده است. در صورتی که ارزیابی شما از چنین موقعیت هایی این طور باشد که خلاف نظم مورد انتظار شماست یا نوعی بی قانونی، خصومت یا بی عدالتی در آن وجود دارد به عصبانیت منجر می شود. این خشم و عصبانیت به طور ذاتی بد نیست؛ برای مثال همان مثال بی عدالتی نشان می دهد که این خشم می تواند کارکردی سازگارانه داشته باشد؛ اما در بسیاری مواقع این طور نیست.

شما نیاز دارید توانایی مدیریت این حالت را کسب کنید و برای این کار زمان بگذارید. تکانشگری به معنای ناتوانی در مدیریت حالت های هیجانی مثل خشم است که بیشتر افراد به شکل ناگهانی در خود تجربه می کنند. برای کسب توانمندی مدیریت خشم، ابتدا باید به نشانه های خشم و عصبانیت در خود آگاه باشید تا این فرآیند، از شکلی خودکار به شکلی آگاهانه تبدیل شود. در ادامه پیشنهادهایی برای غلبه بر تکانشگری ارائه شده است:


1-به نشانه های جسمانی شروع خشم توجه کنید.
معمولا هر فردی در ابتدا و در اولین لحظاتی که خشمگین می شود تغییرات بدنی در خود احساس می کند؛ مثل خشک شدن دهان یا افزایش ضربان قلب. اولین مرحله برای مدیریت خشم آگاهی از همین نشانه هاست تا بتوانید پیش از آن که خشم شما اوج بگیرد و مانند دفعات گذشته به خشم خود تسلیم شوید، رفتار متفاوتی انجام دهید.


2-به «خودگویی» های خودتان توجه کنید.
منظور روان شناسان از خودگویی، خیلی ساده همان چیزی است که در ذهنتان مرور می کنید یا به شکل ذهنی به خودتان می گویید. تکانشگری نتیجه عمل کردن به این افکار در لحظه ای است که خشم به سراغتان می آید. نیازی نیست این افکار را در لحظه وقوع آن ها جدی بگیرید. فقط به آن ها توجه کنید و از محتوای آن ها آگاه شوید. می توانید در لحظه پیش آمدن این افکار به جای عمل کردن بر اساس آن، فقط به محتوای آن توجه کنید. چه چیزی به خود می گویید؟ این محتوا را در زمان دیگری، پس از فروکش خشمتان بررسی کنید.


3-در نهایت در موقعیت دیگری، هنگامی که خشم کمتری دارید به این مسئله بپردازید.
 شما نگفته اید که فرزندتان چند سال دارد؛ اما در هر صورت باید به شکلی رابطه خود با فرزندتان را تغییر دهید. ابتدا زمان های با کیفیت بیشتری را با او سپری کنید. متناسب با سن فرزندتان این مسئله فرق می کند. ممکن است نیاز باشد با او بیشتر بازی یا صحبت کنید.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha