سلامت نیوز: یک ماهی است که از انتشار خبر اجرای طرح جمعآوری کودکان کار و خیابان میگذرد؛ طرحی که چند نهاد مختلف دولتی و حاکمیتی آن را به امید پاکسازی چهره شهرها از کودکان کار، کلید زدند. اما این طرح از همان ابتدا منتقدان زیادی داشت و در این میان فعالان حوزه کودکان، آن را بیاثر و تنها نسخهای موقتی برای پاکسازی چهره شهر از این کودکان دانستند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، در این طرح قرار بود که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در کنار وزارت کشور و سازمان بهزیستی، کودکان کار را از خیابانهای سطح شهرها جمعآوری و به مراکز بهزیستی منتقل کنند، اما اعتراض سازمانهای مردمنهاد در حوزه کودکان و همکاری سازمان بهزیستی با این سمنها، این طرح را در مسیر دیگری حرکت داد. بهطوری که جمعآوری کودکان از خیابانهای شهر به مددکاری اجتماعی و تحصیلی آنها، به کمک همین سازمانهای مردمنهاد بدل شد.
ابراهیم غفاری، مدیرکل بهزیستی استان تهران در این باره به «فرهیختگان» میگوید: «ما به سیاست جمعآوری کودکان خیابانی اعتقادی نداریم. این کار تنها آثار موقتی خواهد داشت. ضمن اینکه اغلب این کودکان دارای پدر و مادر هستند و به دلیل مشکلات معیشتی، در خیابانها کار میکنند و ما به همین دلیل از نظر قانونی هم نمیتوانیم بدون رضایت خانواده آنها را نگه داریم. از این منظر ما در دو هفتهای که این طرح اجرا شد، نتوانستیم کودکی را از خیابانها به مراکز منتقل کنیم.»
اما به گفته او در این مدت، اتفاق دیگری افتاد؛ جلساتی با سمنهای فعال در این بخش برگزار و قرار شد با کمک آنها، کودکان کار شناسایی شوند و با مددکاریهای لازم، به سمت تحصیل هدایت شوند. بر این اساس با 20 سازمان مردمنهاد در حوزه کودکان تفاهمنامهای بسته شد تا آخر سال، دو هزار کودک کار شناسایی شوند و بودجهای در حدود یک میلیارد تومان یعنی برای هر کودک، 500 هزار تومان در نظر گرفته شده است. سازمانهای مردمنهاد طرف این تفاهمنامه کودکان را شناسایی و در جهت کاهش آسیب اجتماعی و تحصیل مددکاری خواهند کرد. غفاری میگوید: «این کودکان تا پنج سال در پوشش این سمنها خواهند بود و در این مدت اگر هر کس به هر دلیلی از این پوشش خارج شد کودک دیگری جایگزین خواهد شد.»
بالا رفتن آگاهی کودکان
برخی این تغییر رویکرد در سازمانهای دولتی و برونسپاری این فعالیت از یک نهاد دولتی به سازمانهای مردمنهاد را مثبت ارزیابی میکند و با وجود کم و کاستیها آن را نویدبخش فعالیتهای موثر آینده میدانند. کیهان ضیاییمهر، عضو هیاتمدیره موسسه شبکه یاری کودک که خود متشکل از 32 سمن در حوزه کودکان است در این باره به «فرهیختگان» میگوید: «شاید فکر کنیم 500 هزار تومان برای هر کودک مبلغی نیست. همینطور هم هست. این پول تنها هزینه بیمه، ثبتنام، روپوش و کیف و کفش یک کودک خواهد بود. این در حالی است که این بچهها بخشی از نیازهای مالی خانواده را با کار خود تامین میکنند. اما این را باید بدانیم که این کودکان در حمایت مددکاری سمنها خواهند بود.»
او به تجربه سمن خود در مددکاری 120 کودک در سه سال گذشته اشاره میکند و میگوید: «14 نفر از بچههایی که در پوشش داشتیم، امسال دیپلم گرفتند. گرچه حضور خیلی از این بچهها در خیابانها را بهطور کامل از بین نبردیم، ساعات این حضور بسیارکم شد. گاهی این بچهها و خانوادههایشان که در حمایت مددکاران ما هستند، توانمند شدند و برای کسب درآمد، نیازی نبود که به خیابانها بروند و در معرض انواع آسیبها قرار بگیرند. این در حالی است که آموزش این بچهها آگاهی آنها را نسبت به محیط اطرافشان زیاد میکند و این خود دستاورد بزرگی خواهد بود.»
او با مثبت ارزیابی کردن این تصمیم بهزیستی از تغییر یک طرح پلیسی برای جمعآوری کودکان بهمنظور شناسایی و مددکاری این افراد میگوید: «هیچکس نمیتواند مدعی شود که در مقطع کنونی میتواند کار کودکان را به صفر برساند. اما باید تلاش کنیم ساعات حضور بچهها در خیابانها را کم کنیم.»
این در حالی است که به گفته فعالان حوزه کودک هر کودک برای ادامه تحصیل حدود 12 میلیون تومان هزینه دارد، که بودجههای دولتی تنها بخش اندکی از آن را تامین میکند، این در حالی است که مشارکتهای اجتماعی تا حدود زیادی میتواند این هزینه را کاهش دهد یا تامین کند.
نظر شما