صافی كف پا، خم شدن بیش از حد زانو به جلو، خم شدن بیش از حد انگشتان و شلی بیش از حد مفاصل علایم بروز نرمی مفاصل است.
سندرم نرمی مفاصل را نمی توان جزو بیماریها تقسیم بندی كرد اما باعث ایجاد علائمی در افراد می شود. البته برخی از بیماریها مثل سندرم اهلر دانلوس و سندرم مارفان با نرمی بیش از حد مفاصل دیده می شوند كه باید آنهارا با سندرم شلی بیش از حد مفاصل جدا کرد.
این سندرم با علایمی مانند شلی بیش از حد مفاصل ؛ صافی كف پا، خم شدن بیش از حد زانو به جلو و خم شدن بیش از حد انگشتان دیده می شود.
افراد مبتلا به این سندرم از دردهای عضلانی و مفصلی مكرر شكایت دارند كه در بسیاری از موارد باعث درمانهای متعدد و گاهی غیر ضروری می شود. علایم دیگری نیز در این افراد دیده می شود كه به صورت حملات ناگهانی درد در قفسه سینه بمدت چند ثانیه، حملات ناگهانی اضطراب و طپش قلب را می توان نام برد. در این افراد حس عمقی مفاصل كمتر از میزان طبیعی است و احتمال پیچ خوردگی مكرر مچ پا زیادتر می شود.
استفاده از كفش مناسب و در صورت لزوم كفی مناسب می تواند به كاهش درد زانو و كمر كمك كند. ورزشهای تقویتی عضلات از نوع Stabilizatingمفید است. ورزشهای تعادلی برای بهتر كردن حس عمقی مفاصل نیز به این بیماران توصیه می شود.
باید توجه داشت كه در كودكان نیز بتدریج مقدار شلی مفصل با افزایش سن كمتر می شود .
لازم بذکر است اصول مراقبت از مفاصل نیز باید در این افراد مراعات شود و از ورزشهایی كه به مفاصل فشار بیش از حد وارد می كنند خودداری شود.
نظر شما