سلامت نیوز: آمارهای رسمی می‌گوید 185هزار نفر ناشنوا و کم‌شنوا در کشور وجود دارند؛ ناشنوایانی که نداشتن قدرت شنیدن و تکلم، کار آموزش و ارتباط را برای این افراد سخت می‌کند و نیاز دارند همواره برای زندگی مورد حمایت‌های اجتماعی قرار بگیرند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، تا چند دقیقه پیش که سرگردان در راهروهای کلانتری می‌گشت، انگار کسی او را نمی‌دید، اما حالا که با ایما و اشاره درخواستش را به سرباز وظیفه‌ای که جلوی در ورودی ایستاده مطرح می‌کند، همه نگاهش می‌کنند. درخواستش را روی کاغذ می‌نویسد، اما در این شلوغی بعید است کاغذی که نوشته، نظر کسی را جلب کند و بتواند او را با همین زبان راهنمایی کند. مثل او شاید کم نباشند، آمارهای رسمی می‌گوید 185هزار نفر ناشنوا و کم‌شنوا در کشور وجود دارند؛ ناشنوایانی که نداشتن قدرت شنیدن و تکلم، کار آموزش و ارتباط را برای این افراد سخت می‌کند و نیاز دارند همواره برای زندگی مورد حمایت‌های اجتماعی قرار بگیرند.

سالانه بیش از دوهزار و 500 کودک ناشنوا یا کم‌شنوا در ایران متولد می‌شوند. این آمار گرچه چندان فراتر از آمار جهانی تولد کودکان ناشنوا نیست، به گفته حسین نحوی‌نژاد، معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور، 50 درصد این کودکان نتیجه نقص‌های ژنتیکی هستند که می‌توان از آنها پیشگیری کرد.
معاون توانبخشی سازمان بهزیستی می‌گوید: «در سال 94 بین یک میلیون و 100 هزار کودکی که مورد غربالگری شنوایی قرار گرفتند، دوهزار و 500 کودک ناشنوا و کم‌شنوا بودند. اما این ابتدای ماجراست، شناسایی این کودکان باید زمینه را برای آموزش و رفع مشکلاتی که در آتیه با آن دست به گریبان خواهند بود، فراهم کند.»

 کاشت حلزون
یکی از اقدامات مهم برای حل مشکل کودکان ناشنوا، بررسی این موضوع است که آنها می‌توانند با کاشت حلزون، شنوایی خود را بازیابند. گرچه بسیاری از این کودکان شانس کاشت حلزون را ندارند، اما به گفته نحوی‌نژاد، از سال 87، 6‌هزار کودک مستعد جراحی کاشت حلزون شناخته شدند و بیش از 80 درصد آنها شنوایی خود را بازیافتند. گرچه این تعداد یک‌پنجم کل کودکانی است که ناشنوا متولد می‌شوند. با این حال تعداد زیادی کودک هنوز در نوبت دریافت این حلزون‌های کاشتنی هستند.
هر عمل کاشت حلزون 30 میلیون تومان هزینه دارد که به گفته معاون توانبخشی بهزیستی، بخش عمده آن از طریق کمک‌های هیات‌امنای ارزی تهیه شده و 6 میلیون آن نیز از سوی بهزیستی برای هر عمل پرداخت می‌شود.
اما این همه ماجرا نیست؛ کودکانی که از این طریق شنوایی خود را به دست می‌آورند، باید در جلسات متعدد گفتاردرمانی شوند. از طرفی، انجام عمل کاشت حلزون با هزینه دولتی، نیاز به ماه‌ها انتظار در صف دارد.
به گفته نحوی‌نژاد گرچه ناشنوایان تنها 14 درصد معلولان کشور هستند، 40 درصد بودجه برای معلولیت صرف این افراد می‌شود، چراکه هزینه‌های امکاناتی چون سمعک که در اختیار این افراد قرار می‌گیرد، بالاست. این درحالی است که بی‌توجهی به این افراد مشکلات روحی و روانی فراوانی را برای آنها به وجود می‌آورد.

 ارتباط مشکل اصلی
مریم سروری، فعال یک سازمان مردم‌نهاد، در حوزه ناشنوایان به «فرهیختگان» می‌گوید: «یکی از مشکلات اصلی ناشنوایان
موضوع ارتباط‌گیری است، 70 درصد ارتباطات این افراد به دلیل نشنیدن و نداشتن توانایی صحبت از بین می‌رود و این موضوع مشکلات روحی و روانی زیادی را هم برای ناشنوایان به دنبال دارد.» به گفته او به همین دلیل این افراد حتی برای تحصیل و پیدا کردن شغل مشکلات متعددی دارند و دولت باید برای کاهش این مشکلات تدابیری بیندیشد.

 رابطان ناشنوایی
در همین‌باره سازمان بهزیستی با تربیت رابطان ناشنوایان، اقداماتی را برای کاهش مشکلات ناشنوایان آغاز کرده است. به گفته معاون توانبخشی بهزیستی، این مسئولیت به تعدادی از سمن‌های فعال در این حوزه سپرده شده تا با هزینه رایگان خدماتی را در اختیار ناشنوایان قرار دهند؛ به‌طوری که اگر ناشنوایی نیاز به مراجعه به مرکز آموزشی پلیس دادگستری یا مراکزی از این دست داشته باشد، می‌تواند مشکل ارتباط با دیگران را از طریق این رابطان حل کند.