سلامت نیوز:پوریا عالمی،در مطلبی باعنوان "احضار روح کیارستمی" در روزنامه شرق نوشت: بعد از اعلام حکم بدوی پرونده پزشکی عباس کیارستمی، ما دیشب دیدیم این‌همه حرف‌وحدیث به وجود آمده است، بنابراین مجبور شدیم نعلبکی بیاوریم و روح عباس کیارستمی را ظاهر کنیم و نظر خودش را جویا شویم:
ما: سلام آقای کیارستمی. خودتان هستید؟ اگر خودتان هستید یک علامتی، گرایی، چیزی بدهید...
روح ناشناس: بووو... بو.... یوهاهاها.... یوها... بووووو...
ما: وای ترسیدیم... فکر کنم اشتباهی روح... را ظاهر کردیم. برو... برو ای روح... اجازه بدهید دوباره نعلبکی را بچرخانیم... بله... این هم از این... آقای کیارستمی... اگر خودتان هستید یک گرایی به ما بدهید که دفعه پیش سکته را زدیم...
روح کیارستمی: پسر دنیا همه‌اش نشانه است. توی این‌همه نشانه چطوری می‌خواهی نشانه نشان بدهی؟
ما: بله. متوجه شدیم خودتان هستید. چون سلام و احوال‌پرسی شما هم حالت جمله قصار داشت. آقای کیارستمی... خیلی متأسف شدیم که فوت کردید.
روح کیارستمی: پسر تو اگر چهارتا کار من را دیده بودی، هیچ‌وقت برای مردن من متأسف نمی‌شدی. من این‌همه زندگی خلق کردم، شماها می‌خواهید متأسف باشید، واسه زنده‌بودن خودتان افسوس بخورید، نه برای مرگ من.
ما: بله حق دارید. شما نظرتان درباره پرونده پزشکی‌تان چیست؟
روح کیارستمی: من همه نظرم را دراین‌باره توی فیلم قضیه شکل اول شکل دوم گفته‌ام. آنها که آن‌طرف ماجرا هستند این‌طوری می‌کنند، اینها که این‌طرف ماجرا هستند آن‌طوری. درحالی‌که این دو شکل از یک شکل دیگر است که توی این دو شکل پنهان و مغفول مانده است.
ما: ما که متوجه نشدیم، اما لطفا بگویید چه حسی به بیمارستان جم و دکتر میر دارید؟
روح کیارستمی: من با فکرم و با روحم در تمام عمرم به دیگران چیز یاد داده بودم، خوشحالم که جسمم هم سبب شد دکتر میر و بیمارستان جم یک چیزی یاد بگیرند و البته جسمم درس عبرت شد؛ هم برای خودم، هم برای باقی بیماران.
ما: نظر شما درباره حکم بدوی پرونده پزشکی‌تان چیست؟ دکتر شما به سه ماه محرومیت از طبابت (در محل) محکوم شده است.
روح کیارستمی: عیبی ندارد. اگر زنده بودم، فیلم کلوزآپ ٢ را با حضور این قهرمان می‌ساختم.
ما: بعد از این عمل و اتفاقاتی که افتاد، توصیه شما به جوانان چیست؟
روح کیارستمی: توصیه من این است که اگر قرار شد عمل کنید هرگز قبول نکنید شما را بیهوش کنند. هوشیار و بیدار بمانید و با چشم باز ببینید توی شما چی‌کار می‌کنند.
ما: نظر شما درباره برخورد داخلی و خارجی با شما در زمان حیاتتان چیست؟
روح کیارستمی: بابا توی خارج استیون هاوکینگ که به صورت طبیعی باید ٦٠ سال پیش افقی می‌شد، الان ٦٠ سال است نخبه است. اینجا یکی ٦٠ سال زحمت می‌کشد که روی پای خودش بایستد و نخبه شود، منتها یکهو به صورت غیرطبیعی افقی می‌شود.
ما: نظر شما درباره برخورد داخلی و خارجی با شما در زمان مماتتان چیست؟
روح کیارستمی: بابا من اینجا طعم گیلاس می‌سازم، درخت گیلاسش را توی خارج می‌کارند. اینجا همان چهارتا درختی هم که به صورت خدادادی داریم، یا شهرداری شبانه می‌کند یا راهداری.
ما: خیلی ممنون آقای کیارستمی. به آخر ستون رسیدیم، کاری ندارید؟
روح کیارستمی: نه. فقط به بهمن بگو خوشحالم که این یکدندگی و کوتاه‌نیامدنت به خودم رفته... راستی... به احمد هم بگو اون عینک منه برداشته زده؟ یا عینک خودش بود؟
نظر شما