گروهی از دانشمندان شامل محققان دانشگاه اوتا دریافته‌اند كه پیوند یك بازدارنده ویروس هپاتیت C به مواد ژنتیكی ویروس باعث تغییرات اساسی مهمی می‌شود كه ممكن است به میزان شدید روی توانایی تكثیر ویروس تاثیر بگذارد.

این كشف كه شرح آن در نشریه پیشرفتهای آكادمی ملی علوم به چاپ رسیده، می‌تواند هدف جدید بالقوه‌ای برای ابداع روش‌های نوین ساختاری برای درمان این بیماری خطرناك باشد.

به گفته پژوهشگران، هپاتیت C یكی از مشكلات مهم بهداشت عمومی است كه در حال حاضر بیش از 170 میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند و سالانه دو میلیون تا سه میلیون مورد جدید ابتلا به این بیماری عفونی تشخیص داده می‌شود.

آمارها نشان می‌دهد كه در آمریكا عفونت حاصل از ویروس هپاتیت C مهمترین عامل بروز سرطان كبد و هم چنین پیوند كبدی است و تقریبا 10 هزار نفر در این كشور هر سال بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. در حال حاضر موثرترین روش درمان هپاتیت C ماده‌ای موسوم به «پگیلیتد اینترفرون» است كه اغلب در تركیب با یك داروی ضد ویروسی موسوم به «ریباویرین» مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دكتر دارل، محقق اصلی پژوهش و استاد شیمی پزشكی و بیوشیمی دانشگاه اوتا در این زمینه اظهار داشت: درمان‌های موجود برای عفونت هپاتیت C، اثرگذاری محدودی دارند و در كمتر از 50 درصد موارد جواب می‌دهند؛ اما در این تحقیق مولكول‌های كوچكی گزارش شده‌اند كه تكثیر ویروسی متوقف می‌كنند و فرصت‌های بالقوه‌ای را برای روشهای درمانی جدید و موثرتر عفونت هپاتیت C ارائه می‌كنند.

ویروس هپاتیت C یكی از اعضای خانواده ویروس‌های فلاوی ویریدائه‌ها است كه هم چنین شامل ویروس‌هایی است كه باعث بروز تب زرد و تب دانگ می‌شوند. شش ژنوتیپ اصلی از ویروس هپاتیت C وجود دارد كه از لحاظ محتوی ژنتیكی اندكی با هم متفاوت هستند و در واكنش به درمان با هم فرق دارند. ویروس هپاتیت C یك زنجیره منفرد از اسید ریبونوكلئیك به عنوان ماده ژنتیكی خود دارد و با نسخه برداری از این رشته خود را تكثیر می‌كند.

مطالعات قبلی نشان داده است كه ساختار سه بعدی رشته RNA ویروس هپاتیت C ظاهرا برای آغاز پروسه تكثیر ویروسی حیاتی است.

دكتر دیویس و دستیارانش در كالیفرنیا یك مولكول كوچك بازدارنده تكثیر ویروس هپاتیت C موسوم به«Isis-11» را مورد مطالعه قرار دادند تا دریابند این مولكول چگونه مانع از تكثیر ویروسی می‌شود.

آنها دریافتند كه Isis-11 به نقطه‌ای از رشته RNA ویروسی پیوند می‌خورد كه برای تمام شش ژنوتیپ ویروس هپاتیت C مشترك است. در نتیجه این پیوند ساختار رشته RNA به شیوه‌ای تعیین می‌كند كه احتمالا جلو ساخت پروتئین‌های ویروسی را می‌گیرد. بازدارنده Isis-11 به شیوه‌ای موثربخش از عملكرد RNA‌ را حذف می‌كند كه طبق آزمایشات این بخش برای عملكرد مناسب ژنوم ویروس هپاتیت مورد نیاز است.

دكتر دیویس در این خصوص تصریح كرد: پیوند Isis-11 منجر به یك تغییر ساختاری اصلی در منطقه خاصی روی رشته RNA ویروس هپاتیت C می‌شود كه به اعتقاد ما در تكثیر سلولی نقش حیاتی دارد؛ بنابراین این تغییر ساختاری مكانیسم احتمالی را برای فعالیت ضد ویروسی Isis-11 و سایر بازدارنده‌های تكثیر ویروس هپاتیت C در این طبقه بندی شیمیایی فراهم می‌آورد.

وی در پایان تاكید كرد: اكنون كه از ساختار این بازدارنده مطلع شده‌ایم، می‌توانیم از آن به عنوان اساسی برای ابداع راهكاری استفاده كنیم كه فعالیت ضد ویروسی آن را افزایش دهد و امیدی تازه برای درمان عفونت هپاتیت C باشد.