مردان نتیجة باروری از طریق تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم – یک شکل درمان ناباروری – ممکن است دارای اسپرم کمتر و کم‌کیفیت‌تر از مردان نتیجة باروری طبیعی باشند. این جمع‌بندی نخستین آنالیز از این نوع در مورد مردان جوانی است که نطفة آنها در اوایل دهة ١٩٩٠ از طریق IVF بسته شده است.

مردان نتیجة IVF مشکلات باروری را از پدران خود به ارث می‌برند

سلامت نیوز:  مردان نتیجة باروری از طریق تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم – یک شکل درمان ناباروری – ممکن است دارای اسپرم کمتر و کم‌کیفیت‌تر از مردان نتیجة باروری طبیعی باشند. این جمع‌بندی نخستین آنالیز از این نوع در مورد مردان جوانی است که نطفة آنها در اوایل دهة ١٩٩٠ از طریق IVF بسته شده است.    
       
به گزارش سلامت نیوز به نقل از  انجمن آنستزیولوژی ومراقبت های ویژه ایران،مردان نتیجة باروری از طریق تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم – یک شکل درمان ناباروری – ممکن است دارای اسپرم کمتر و کم‌کیفیت‌تر از مردان نتیجة باروری طبیعی باشند. این جمع‌بندی نخستین آنالیز از این نوع در مورد مردان جوانی است که نطفة آنها در اوایل دهة ١٩٩٠ از طریق IVF بسته شده است.


نویسندة همکار مطالعه پروفسور آندره وان استایرتگمات / André Van Steirteghemat و همکارانش – از مرکز طب تولید مثل در دانشگاه وریژ بروکسل (VUB) – یافته‌های خود را در نشریة تولید مثل انسانی / Human Reproduction منتشر کرده‌اند.


تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم (ICSI) نوعی فناوری کمک به باروری است. با شکل‌گیری یک بخش آن توسط باروری در محیط آزمایشگاهی (IVF)، این روش اسپرم جمع‌آوری شده از پدر را می‌گیرد و آن را مستقیماً در قسمت داخلی تخمک مادر تزریق می‌کند، با این هدف که باروری نرمال ایجاد کند. سپس تخمک بارور شده در زهدان مادر جایگذاری می‌شود.


ICSI بدواً برای درمان مردان دچار ناباروری به کار می‌رفت – که اشاره به مردانی دارد که دچار کمبود اسپرم بوده یا عملکرد اسپرم غیر طبیعی دارند. این تکنیک به پزشکان اجازه می‌دهد تا باکیفیت‌ترین اسپرم‌ها را انتخاب کنند، و تزریق مستقیم اسپرم به درون تخمک شانس باروری را افزایش می‌دهد.
این تکنیک بیش از ٢٠ سال پیش توسط پروفسور استایرتگمات و تیمش به روش پیشگام تبدیل شد. در ١٤ ژانویة ١٩٩٢ نخستین بچه از طریق ICSI متولد شد.
از آنجا که بسیاری از موارد ناباروری مردان ناشی از اختلالات ژنتیک است، پروفسور وان استایرتگمات و همکارانش همیشه بر این باور بوده‌اند که مردان نتیجة لقاح از طریق ICSI چنین اختلالاتی را از پدران خود به ارث می‌برند.


حال، پس از آنالیز ٥٤ مرد متولد شده از طریق ICSI در فاصلة سال‌های ١٩٩٢ تا ١٩٩٦ – یک دورة زمانی خاص که فقط این اقدام درمانی برای مردان نابارور به کار می‌رفت – اندیشة مزبور ممکن است به واقعیت نزدیک‌تر شده باشد- آنالیز انجام شده ارتباط میان ICSI و کیفیت و کمیت فقیرتر اسپرم را نشان می‌دهد.

   
       
       
   
• کاهش تعداد اسپرم، تمرکز بر مردان نتیجة ICSI
٥٤ مرد مشمول مطالعه – در سنین ١٨ تا ٢٢ سال – از طریق داده‌های بیمارستان UZ بروکسل شناسایی و با گروهی از مردان نتیجة باروری طبیعی به عنوان گروه کنترل تلفیق شدند.


از جمع مردان نتیجة باروری از طریق ICSI، ٥٠ نفر دارای پدرانی با فاکتور ناباروری مردانه بودند (٢ مورد تلفیق ناباروری مردانه و زنانه، ٤٨ مورد صرفاً ناباروری مردانه). در مورد ٤ مرد دیگر مشمول این مطالعه، دلیل ناباروری آنها نامشخص بود.
از تمامی مردان نمونة اسپرم گرفته شد، که برای ارزیابی کمیت و کیفیت اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفت. هچمنین نمونة خون برای آنالیز گرفته شد و سایر بررسی‌های مرتبط به ارزیابی سلامت صورت گرفت.
تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که تعداد اسپرم مردان نتیجة ICSI تقریباً به اندازة نصف تعداد مردان نتیجة باروری طبیعی بود و نیز مطالعه کاهشی ٢٠٠ درصدی را در تعداد مجموع اسپرم‌ها (حاصل ضرب حجم نطفه در تراکم آن) و کل اسپرم‌های قادر به حرکت (اسپرم‌‌هایی متحرک یا آنهایی که توانایی رسیدن به تخمک را دارند) نشان داد.
به علاوه مشخص شد که احتمال اینکه مردان نتیجة ICSI دارای تراکم اسپرم کمتر از ١٥ میلیون در میلی‌لیتر باشند ٣ بار بیشتر بوده و چهار بار محتمل‌تر است که تعداد مجموع اسپرم آنها کمتر از ٣٩ میلیون در میلی‌لیتر باشد.
به عنوان مرجع، سازمان بهداشت جهانی (WHO) تراکم اسپرم نرمال را ١٥ میلیون در میلی‌لیتر یا بالاتر تلقی می‌کند.
یافته‌های تیم تحقیق پس از لحاظ کردن تعدادی از عوامل دارای احتمال تأثیرگذاری بر روی کیفیت منی مانند سن، شاخص تودة بدنی (BMI) و ناهنجاری‌های اندام‌های تناسلی به قوت خود باقی بود.

• یافته‌ها نشان می‌دهند که "یک مرحله از باروی‌ گذشته است"
در کل پروفسور وان استایرتگمات و همکارانش می‌گویند که نتایج مطالعة آنها نشان می‌دهد که مردان نتیجة باروری از طریق ICSI دارای اسپرم‌های ضعیف‌تر از نظر کمی و کیفی هستند، که احتمال ابتلا به مشکلات باروری را در آنها افزایش می‌دهد.
پروفسور استایرتگمات می‌نویسد: "این نتایج غیر منتظره نیستند. پیش از انجام ICSI والدین در انتظار فرزند مطلع می‌شدند که ممکن است پسران آنها مثل پدران خود دارای اسپرم و نطفة مشکل‌دار باشند. برای تمامی والدین، این آگاهی دلیلی برای پرهیز از اقدام به ICSI نبود، و آنها می‌گفتند: "اگر این اتفاق با ICSI بیفتد در عین حال می‌تواند راه‌حلی برای پسران ما هم باشد."
پروفسور استایرتگمات می‌گوید: "این نتایج اولیه از مسن‌ترین گروه افراد بزرگسال در سراسر جهان که نتیجة باروری از طریق ICSI بوده‌اند نشان می‌دهد که در واقع یک درجه از "مشکلات باروری" به پسران پدرانی منتقل شده است که به دلیل داشتن نطفة مشکل‌دار تحت ICSI قرار گرفته‌اند."
   
       
      • هانر وایتمن
• ترجمة نادر اکبری

   
       
       
       
   
   
       
       
       
       
       
  

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha