سلامت نیوز: رئیس موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی گفت: تولید واکسن طاعون نشخوار کنندگان کوچک ( PPR ) را در سال 92 آغاز کردیم که امیدواریم میزان تولید آنرا در سال 96 تا 28 میلیون دز افزایش دهیم.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا،حمید کهرام  افزود: تولید واکسن PPR در سال 92 با دو میلیون دز در موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی آغاز شد اما اکنون توان تولید در این موسسه افزایش یافته است این در حالی است که پیش از آن این واکسن در داخل کشور تولید نمی شد و نیاز از طریق واردات برطرف می شد.

وی اظهار کرد: در سال 95 حدود 19 میلیون دز واکسن PPR را به سازمان دامپزشکی تحویل دادیم وقادر هستیم بیش از این هم تولید کنیم اما به نظر می رسد در این صورت مجبور می شویم تولید واکسن آبله را کم کنیم.
رئیس موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی افزود: بر این اساس با سازمان دامپزشکی در حال مذاکره هستیم که اگر بشود تولید واکسن آبله مقداری کم شود و در مقابل تولید PPR افزایش یابد.

کهرام گفت: دو واکسن PPR و آبله در موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی در یک بخش تولید می شوند که با توجه به نیروی بخش و امکاناتی که وجود دارد تولید آنها به همدیگر مربوط است بنابراین باید با توجه به ظرفیت بخش، میزان تولید هر دو واکسن مشخص شود.
چندی پیش نیز مهدی خلج رییس سازمان دامپزشکی کشور به خبرنگار ایرنا گفته بود؛ کنترل بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک و حذف آن تا سال 2030 جزو برنامه های این سازمان است.

به گفته وی در سال 1393 پنج میلیون و 700 هزار نوبت واکسیناسیون دام در مقابله با بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک انجام شد که در سال 1394 به 13 میلیون و 700 هزار افزایش یافت و در 6 ماه اول امسال 20 میلیون نوبت واکسیناسیون انجام شد.

چند سالی است بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک ( ppr ) در حیات وحش کشور شیوع یافته و بیش از 500 راس کل و بز و قوچ و میش را در استان های خوزستان، اراک، طالقان، زنجان و تهران تلف کرده است، البته این آمار بر اساس لاشه هایی است که مشاهده شده ومی تواند تلفات بیشتر از این باشد، این تلفات در حالی رخ می دهد که پیکر شکننده و حساس حیات وحش کشور توان تحمل این ضربه ها را ندارد.

طاعون نشخوار کنندگان کوچک یک بیماری ویروسی است که از دام های اهلی به حیات وحش منتقل می شود.
چند سال گذشته این بیماری در دنیا گزارش شده بود و تلفات زیادی به همراه داشته است اما در کشور ما حدود دو تا سه سالی است که شیوع یافته و مشکلاتی را برای جمعیت کل و بز و قوچ و میش ایجاد کرده است، البته کل و بز نسبت به این بیماری حساس تر است و تلفات بیشتری متوجه آنها می شود.
به اعتقاد کارشناسان علت شیوع این بیماری عدم واکسیناسیون مداوم دام های اهلی است که در مجاورت حیات وحش قرار دارند و برای چرا وارد زیستگاه های حفاظت شده می شوند.