به گزارش سلامت نیوز ازمهر، فرد دیابتی قبل از سفر باید وسایلی نظیر انسولین یا داروی مصرفی، دستگاه قند خون و باتری، لانست نمونه گیری خون، سرنگ، نوار تست قند خون و ادرار، آمپول گلوکاگن، مواد قندی سریع الجذب، الکل پزشکی یا پارچه نم دار را با خود بردارد.

فرد دیابتی در طی سفر در صورتی که با وسیله شخصی مسافرت و خود رانندگی می کند، باید مراقب باشد زمان حرکت قند خونش از 90 میلی گرم درصد کمتر نباشد. همچنین در مسیر طولانی لازم است هر دو تا سه ساعت یکبار قند خون خود را اندازه گیری کند.

با کوچکترین علامت هیپوگلیسمی باید در کمترین زمان مواد قندی سریع الجذب مصرف کند و کیف حاوی وسایل ذکرشده را در معرض نور و حرارت نظیر قرار دادن در داخل داشبورد، پشت شیشه و ... قرار ندهد.

در صورت سفر با اتوبوس فرد دیابتی نباید به طور دائم روی صندلی بنشیند و برای برقراری جریان طبیعی خون در پاها، برخی اوقات بایستد یا وسط اتوبوس چند قدم راه برود. اگر بعد از هیپوکلیسمی قند خون خود را اندازه می گیرد، از تمیز بودن انگشتان خود مطمئن شود.

به هنگام سفر با قطار فرد دیابتی باید به اندازه کافی کربوهیدارت همراه داشته باشد و در صورت سفر با هواپیما باید وسایل مورد نیاز را در کیف دستی خود قرار دهد. همچنین به علت اینکه رطوبت در هواپیما کاهش می یابد باید از نوشیدنی بیشتری استفاده شود که آب بهترین نوشیدنی است.

انسولین گلوکاگن نباید در معرض سرمای شدید قرار گیرد، به ویژه انسولین NPH چون یخ زدگی اثر آن را کاهش می دهد. در صورت فعالیت جسمی بیش از حد معمول روزانه، ممکن است هیپوگلیسمی شبانه به وجود آید که برای پیشگیری لازم است مواد غذایی بیشتری مصرف شود.

نوارهای اندازه گیری قند خون باید به دور از رطوبت باشند. اختلاف ساعت مبدا و مقصد را هنگام تزریق در نظر گرفته یا با پزشک در این زمینه مشورت شود. همچنین برای سفرهای طولانی مشورت با پزشک ضروری است.