اوایل آبان سال 93 بود که خبر اسیدپاشی روی چهار دختر اصفهانی از سوی مسئولان این استان تایید شد. اول آبان در حالی دومین سالگرد رسانه‌ای شدن این جنایت است که نه‌تنها هنوز هیچ ردی از عامل یا عاملان جنایت به دست نیامده بلکه به هیچ‌یک از قربانیان نیز هنوز دیه‌ای پرداخت نشده است.

سلامت نیوز: اوایل آبان سال 93 بود که خبر اسیدپاشی روی چهار دختر اصفهانی از سوی مسئولان این استان تایید شد. اول آبان در حالی دومین سالگرد رسانه‌ای شدن این جنایت است که نه‌تنها هنوز هیچ ردی از عامل یا عاملان جنایت به دست نیامده بلکه به هیچ‌یک از قربانیان نیز هنوز دیه‌ای پرداخت نشده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، تاکنون قرار چهار دادگاه برای موضوع مشخص شدن دیه این چهار نفر گذاشته شده که از این میان دو دادگاه برگزار شده، زیرا مسئولانی که باید برای این موضوع حاضر می‌شدند، در دادگاه غیبت داشتند.

 فقط هزینه یک جراحی‌ام 60 میلیون تومان است
اولین قربانی اسیدپاشی اصفهان در این‌باره گفت: «تاکنون حتی هزار تومان هم به‌عنوان دیه پرداخت نکرده‌اند و تنها در آخرین دادگاه به ما اعلام کردند 100 میلیون تومان به ما تعلق می‌گیرد. این در حالی است که فقط هزینه بیماری‌های زنانی که از شوک این ماجرا برایم به وجود آمده نیمی از این مبلغ بوده و از این به بعد نیز عمل‌های بیشتر و پرهزینه‌تری دارم.»

او ادامه داد: «من در جریان این جنایت برای همیشه توانایی مادر شدن را از دست دادم و عملی که باید چند وقت دیگر انجام بدهم حدود 60 میلیون تومان است. همین هفته نیز حدود 800 هزار تومان هزینه آزمایش‌های هورمونی‌ام شده است.»

او با بیان اینکه صورتش سوختگی زیادی داشته است ادامه داد: «در دادگاه سوختگی صورت من را پنج درصد اعلام کردند، در حالی که اگر یک پنجه ساده به صورت کشیده شود پنج درصد است، نمی‌دانم چطور اسیدپاشی روی صورت را پنج درصد تشخیص دادند.» آزاده نیز دومین کسی بود که در این جنایت مورد اسیدپاشی افراد ناشناس قرار گرفت. او در این‌باره گفت: «تاکنون دو عمل سخت روی چشم چپم انجام شده که هزینه هیچ‌یک را نداده‌اند. حالا درمان‌هایی که روی پوست صورت، سر، سینه و دستانم شده است جای خود دارد که هزینه‌ای بیش از 50 میلیون تومان داشته‌ است.»

او ادامه داد: «به من هم گفته‌اند 100 میلیون تومان دیه به من تعلق می‌گیرد، گرچه این مبلغ حتی به اندازه نصف هزینه‌هایی که کرده‌ام و خواهم کرد نیست ولی همین را هم هنوز پرداخت نکرده‌اند.» او گفت: «دیه به معنای این نیست که ما با آن فقط خود را درمان کنیم، دیه به معنای خسارتی برای آنچه از دست داده‌ایم است ولی همه ما هر چه داشتیم را فروختیم به امید اینکه روزی بتوانیم با گرفتن دیه قرض‌ها و بدهی‌هایمان را بدهیم ولی بعد از دو سال هنوز یک ریال هم نگرفته‌ایم.»  برادر سهیلا جورکش سومین و شدید‌ترین قربانی اسیدپاشی‌های اصفهان نیز به «فرهیختگان» گفت: «ما که دیگر از دستگیری اسیدپاش‌ها ناامید شده‌ایم و تمام فکر و ذکرمان سلامتی سهیلا است.

او که زیبایی و بینایی‌اش را از دست داده حداقل بتواند سلامتی‌اش را تاحدودی به دست بیاورد.»

او درباره پرداخت دیه گفت: «از آنجا که سهیلا بارسلون بود در دادگاه‌ها حضور نداشت ولی به ما گفتند دیه شما هم به‌زودی اعلام می‌شود.»

او همچنین گفت: «سهیلا و مرضیه ابراهیمی تنها قربانیانی بودند که از همان ابتدا اگرچه کمتر از هزینه واقعی ولی برخی هزینه‌های درمان سهیلا را تامین کردند.»

  او همچنین گفت: «هزینه رفت‌وآمد خانواده من به بارسلون و داروها و پماد‌های سهیلا به اندازه‌ای زیاد است که می‌توانم بگویم هیچ کدام دیگر نه خودرویی داریم نه ملکی که هنوز نفروخته باشیم.»

او همچنین گفت: «همه اینها در مقابل سلامتی سهیلا ریالی برایمان ارزش ندارد ولی می‌خواهم بگویم مثلا عمل 70 میلیون تومانی را در بارسلون انجام می‌دهند و خودمان باید پرداخت کنیم و بعد‌ها با پیگیری و دویدن در بیمه می‌توانیم آن را به دست بیاوریم. البته فقط هزینه عمل را پس می‌گیریم و داروها را خودمان پرداخت می‌کنیم.»


به هر حال پس از گذشت دو سال از این اتفاقات، دولت تنها هزینه دو نفر از قربانیان را پرداخت کرده و دو نفر دیگر با وجود هزینه‌های بالا، پولی دریافت نکرده‌اند. این در حالی است که پس از این حادثه همه مسئولان مرتبط وعده دادند تنها موضوعی که نباید دغدغه این خانواده‌ها باشد هزینه‌های سنگین درمان است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha