یکشنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۵ - ۱۲:۴۵

نبودن نشاط در جامعه باعث می‌شود که افراد دست به خشونت بزنند. زیرا ریشه خشونت در کاهش نشاط است. اگر دقت کرده باشید خانواده‌هایی که نشاط در آنها وجود ندارد درگیری‌های داخلی‌شان بیشتر است و به دنبال آن خشونت را وارد جامعه می‌کنند.

تهرانی‌ها بیشتر دعوا می‌کنند

سلامت نیوز-*عباس محمدی: نبودن نشاط در جامعه باعث می‌شود که افراد دست به خشونت بزنند. زیرا ریشه خشونت در کاهش نشاط است. اگر دقت کرده باشید خانواده‌هایی که نشاط در آنها وجود ندارد درگیری‌های داخلی‌شان بیشتر است و به دنبال آن خشونت را وارد جامعه می‌کنند.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از رونامه فرهیختگان، البته افرادی که با شکست مواجه می‌شوند و به آرزوهایشان نمی‌رسند، مانند یک انبار باروت هستند که با یک کبریت آتش می‌گیرند. زیرا این افراد با نزاع و درگیری روح خود را ارضا می‌کنند و متاسفانه خشونت در درون‌شان جایگزین آرامش شده است. شاید برای هر کدام از ما پیش آمده باشد که از سر موضوع دیگری عصبانی هستیم و ناراحتی‌مان را جای دیگر خالی کرده‌ایم؛ همین می‌شود که شکست و ناراحتی خشونت می‌سازد.


براساس آمار سالانه 518 هزار و 400 پرونده نزاع در پزشکی‌قانونی کشور ثبت می‌شود که با توجه به وجود حداقل دو نفر به‌عنوان طرفین ماجرا، حدود یک میلیون و 36 هزار و  800نفر درگیر این پرونده‌ها هستند. یعنی برای هر دعوا دو نفر باید وارد کلانتری و... شوند.


اما بین تمام دعواها و دست به یقه‌شدن‌ها تهران با 46 هزار دعوا در سال بیشترین آمار را به خود اختصاص داده‌ است. فکر کرده‌اید چرا تهرانی بیشتر از هر استانی دعوا می‌کنند. مردم پایتخت از تنهایی و دوری رنج می‌برند، شاید در نگاه اول جمعیت در تهران بسیار زیاد است ولی به دلیل پایین بودن روابط عاطفی و دوری مسافت‌ها ارتباط بین‌فردی بسیار کم است، همین تنهایی و غربت باعث می‌شود افراد عصبی می‌شوند و به هر دلیل کوچکی با هم نزاع ‌کنند.


تهرانی به دلیل مشغله‌ها و درگیری‌هایی که دارند آستانه تحمل‌شان پایین‌تر است و همین دلیلی می‌شود که آمار نزاع در تهرانی‌ها بالاتر باشد. شاید اگر کمی دغدغه‌های ذهنی افراد کم شود قطعا آمار نزاع هم کم ‌شود و به دنبال آن اتفاق‌های ناگوار رخ ندهد. تمامی افرادی که درتهران زندگی می کنند ساعت های زیادی را در ترافیک و شلوغی سر می کنند همین موضوع باعث می شود که زودتر به مرز اعصبانی شدن نزدیک بشوند.


برای همه ما این اتفاق افتاده است که وقتی دعوا کرده ایم آخر دعوا با خودمان گفته ایم که " اصلا چی شد که دعوا کردم" من که اهل دعوا نبودم چرا الان دعوا کردم. این یعنی اینکه به هر دلیلی شما در شرایطی قرار گرفته اید که آستانه تحملتان آنقدر پایین آمده که نتوانستید بر اعصباتان مسلط باشید و به قول معروف از کوره در رفته اید.


حالا فکر کنید به جای اینکه وقتی به هر دلیل با کسی دست به یقه می شوید، وقتی ماشینی جلوی شما می پیچد و احساس می کنید که حقتان ضایع شده است، گذشت کنید و بگذرید قطعا شاهد اتفاق های بدتر نخواهیم بود، شاهد مسدود شدن خیابان به خاطر دعوایی که برای  جای پارک راه افتاده است نخواهیم، شاهد اینکه پرونده ای جدیدی برای نزاع تشکیل شود.

*جامعه‌شناس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha