محققان دانشگاه تربیت مدرس با استفاده از نانوتوپكها موفق به ارایه روشی برای درمان سرطان پستان شدند.
دکتر شیخالاسلامی در تشریح این پروژه گفت: «این روش در آمریكا به كمك آنتیبادی مونوكلونال انجام شده كه از لحاظ اندازه و وزن تقریبا 10 برابر آنتی بادی شتری است كه ما استفاده كردهایم. این اولین بار است كه آنتیبادی شتری برای چنین روشی به كار میرود.»
وی در مورد اساس كار تصویربرداری توام با نور یا گرما درمانی به وسیله نانوتوپک اظهار داشت: «در این روش هسته سیلیسی به عنوان پایهای برای ذرات طلا به كار میرود. به این كمپلكس، آنتی بادیای كه علیه آنتیژن عمده سلول سرطانی(HER-2) طراحی شده متصل و پس از برهمكنش آنتی بادی و آنتیژن، این كمپلكس به سطح سلول سرطانی میچسبد و زمانی كه از محیط بیرون نور لیزر با طول موجی بین 1100-750 نانومتر به آن تابانده شود ذرات طلا تحریك شده به تراز بالاتر رفته و هنگام بازگشت به تراز اصلی خود انرژی دریافت شده را به صورت گرما آزاد میكنند و به این ترتیب سبب مرگ سلـولهای سـرطانی(SK-Br-3) میشوند؛ در حالی كه برای سلـولهای شاهد (HelaS3) اتفاقی نمیافتد و آنها سالم میمانند».
وی درباره نتایج این پژوهش گفت: «ما انتظار داشتیم نانوتوپکی که به نانوبادی SR-87 متصل است فقط به سلولهای SKBr3 که دارای گیرنده HER-2 بودند، متصل شود و اثر مرگآور خود را فقط بر این سلولهای سرطانی نشان دهد که عملا همین نتیجه حاصل شد. تصاویر اخذ شد و MTT Assay نشان داد که پس از تابش لیزر، فقط 19درصد از سلولهای SKBr3، زنده ماندهاند، در حالی که 89 درصد سلولهای HElaS3 سالم ماندهاند زیرا این سلولها بر سطح خود، گیرنده HER-2 ندارند تا نانوبادی و نانوتوپکهای همراه آن بتوانند به سطح آنها متصل شده و سلولها را از بین ببرند. اندکی کاهش در تعداد این سلولها (11درصد) به دلیل شستوشوهای مکرر، افزودن و کاستن معرفها و تعویض محیط کشت است که سبب کنده شدن سلولها و از دست رفتن آنها میشود.
در نهایت ما به نتیجهای که از قبل در فرضیه پایاننامه خود پیشبینی کرده بودیم نایل شدیم و موفق به از بین بردن سلولهای سرطانی که در سطح خود دارای گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی2 انسانی هستند، شدیم.»
محقق رشته بیوشیمی بالینی دانشگاه تربیت مدرس، برای انجام این کار، ابتدا نانوتوپکهای سیلیکای طلا اندود شده را با مشخصات ویژه، تهیه و سپس بخش خارج سلولی گیرنده HER-2 را (که بصورت نوترکیب (درون مخمر پیکیاپاستوریس کلون شده بود) تخلیص كرده است. در ادامه، از کتابخانهای که حاوی قسمتهای بسیار متغیر ایمونوگلبولینهای زنجیره سنگین شتری است؛ آنــتیبادی نــوترکیب تکدومـیـنی شـــتری(VHH) علیه بخش خارج سلولی گیرنده HER-2 را جداسازی، تعیین توالی و تخلیص کرده و خصوصیات آن را تعیین كرده است.
گفتنی است كه نتیجه تعیین توالی این نانوبادی به نام محقق، در بانک جهانی ژن به ثبت رسیده است.
پس از آن آنــتیبادی نــوترکیب تکدومیــنی شـــتری علیه گیرنده HER-2 را به نانوتوپکها متصل كرده است. در بخش پایانی فرایند نور- گرما درمانی سلولهای SKBr3) HER-2 مثبت) وCHO) HER-2 منفی) را به کمک نانوتوپکهای دیاکسید سیلیسیم طلا اندود و مسلح شده با آنتیبادی ضد گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی 2 انسانی (HER-2) و منبع لیزر 810 نانومتر انجام داده است.
بخشی از جزئیات این پژوهش که با راهنمایی دكتر محمدجواد رسایی و دكتر محمدعلی شكرگزار و مشاوره دكتر منیژه مختاری دیزجی انجام شده، در مجله LABMEDICINE (جلد4، صفحات 76-69، سال 2010) به چاپ رسیده است.
نظر شما