سلامت نیوز: بسیاری از بچه ها عادت دارند بیش از حد به والدین خود بچسبند. هرچند وابستگی کودک به والدین نشانه خوبی است و این مسئله را نشان می دهد که کودک به والدین خود اعتماد دارد و آن ها را پناهگاه خود می داند.  با این حال، وابستگی زیاد کودک می تواند باعث درماندگی پدر و مادر شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از «عصرایران» اگر شما هم کودکی دارید که دایم به شما می چسبد و نمی توانید تکان بخورید، خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد می کنیم.

عامل را شناسایی کنید 
گاهی چسبیدن کودک به شما می تواند بی دلیل رخ دهد؛ اما در بیشتر مواقع می توانید منبع آن را شناسایی کنید. بزرگ ترین عامل ایجاد کننده این شرایط می تواند تحولات و تغییرات در شرایط عادی زندگی باشد؛ برای مثال به دنیا آمدن یک خواهر یا برادر یا رفتن به یک خانه جدید. با این حال، تحولات ساده و پیش پا افتاده که به وابستگی بچه منجر می شوند، عبارت است از: عوض کردن مهدکودک یا مدرسه، داشتن پدر و مادری که همیشه در خانه بوده و جز محل کار، به جای دیگری نمی روند یا پیوستن به یک گروه بازی یا فعالیت جدید. تغییر در روال روزمره به خاطر بیماری یا سفر هم می تواند باعث شود که بچه بیشتر به والدین اش بچسبد. به علاوه، تجربه های تکان دهنده مانند توفان، آتش سوزی یا فرار از سگ ترسناک همسایه هم می تواند از عوامل اصلی بروز این مشکل باشد!

ترس های کودک را کشف کنید
زمانی که متوجه شدید کودک تان عادت کرده مدام به شما بچسبد، باید سعی کنید درباره این مسئله با او صحبت کنید. به هیچ عنوان احساسات یا ترس های او را نادیده نگیرید و با شفقت و محبت با او صحبت کنید. به او اطمینان خاطر بدهید که اگر بترسد و به پدر یا مادر نیاز داشته باشد مشکلی پیش نخواهد آمد. سعی کنید از طریق احساساتش، راهکارهایی پیشنهاد بدهید تا به او کمک کند؛ برای مثال، اگر از این می ترسد که به مهد کودک جدیدی برود، درباره برنامه روزانه با او صحبت کنید و به او بگویید که دقیقا چه زمانی به دنبالش می روید. سعی کنید حتما به قولی که می دهید پایبند باشید و راس زمان مقرر به دنبالش بروید تا حس اطمینان را در او تقویت کنید.

برنامه هایش را مرور کنید
اگر دچار شک شدید، سعی کنید تا حد امکان کارها و برنامه های کودک تان را پیگیری کنید. به عبارت دیگر، اگر دنیای کودک تان تغییر کرده، از این مسئله مطمئن شوید که تمام چیزهای دیگر قابل پیش بینی هستند.به خصوص اگر این تغییرات مربوط به تغییرات بزرگ زندگی است. این مسئله باعث می شود بتوانید احساس تشویش او را کمرنگ کنید تا بداند که بسیاری از چیزها مثل قبل بوده و تغییری نکرده است.

راغب و مشتاق باشید
وقتی یک کودک به طور ناگهانی به موجود چسبنده ای تبدیل می شود، این خود نشانه ای از رابطه ای سالم است، نکته مهم این جاست که به هیچ عنوان او را تنبیه یا سرزنش نکنید. این مسئله می تواند برای والدینی که بچه های شان تقریبا رفتار مستقل و آزادی دارند دشوار باشد اما بهتر است درباره رفتارهایی که طی آن کودک زیاد به شما نمی چسبد، سخت گیری به خرج ندهید و در عین حال سعی کنید محدودیت های سفت و سخت هم برایش قائل شوید.

محدودیت هایی برایش قائل شوید
در شرایطی که به وضوح دوست دارید کودک تان درک کند که نیاز به پدر و مادر، کاملا عادی است یا تشویش داشتن در قبال تغییرات یا ترسیدن به دلیل احساس خطر و ترس از احتمال قرار گرفتن در یک موقعیت جدید طبیعی است، باید سعی کنید محدودیت هایی هم برای او قائل شوید. بهتر است به کودک تان بگویید که محدودیت چیست؟ در برخی مواقع برای والدین زمانی که کودک وابسته خود را به مهدکودک می سپارند، به اصطلاح «جیم شدن» کار ساده تری خواهد بود! متاسفانه، این مسئله می تواند باعث شود که رفتار کودک بدتر از قبل شود؛ زیرا موقعیت فعلی برای او، غیرقابل پیش بینی تر از قبل شده است.

چقدر به استقلال او احترام می گذارید؟
وقتی این رفتار کودک تان فروکش کرد، به رفتارهای او در قبال داشتن شخصیتی مستقل احترام بگذارید و او را به این کار تشویق کنید و اصلا تنبیه اش نکنید. هیچ وقت ترس ها و احساساتش را به سخره نگیرید و بگذارید خیالش از این مسئله راحت شود که بی چون و چرا دوستش دارید.