سلامت نیوز-*رضا زیبایی:دلیل دیگری که می تواند به طور زیرپوستی علت زودرنجی، قهر و ترک منزل از سوی همسرتان باشد مسئله درمانده شدن وی در خصوص بیماری یا قصد جدایی از شما می‌باشد. به موضوع خستگی خودتان نیز اشاره کرده اید و متاسفانه بسیار دردناک است. البته متناسب با میزان درآمد همسرتان و از سویی میزان علاقه وی به شما این احتمال وجود دارد که یک ماه بی خبری و پاسخ ندادن به تلفن های شما به این دلیل باشد که وی یا دچار سردرگمی و درماندگی شده یا متأسفانه قصد جدایی دارد.

به گزارش سلامت نیوز، یکی از خوانندگان روزنامه خراسان نوشته است: خانمی 28 ساله هستم و یک دختر دو و نیم ساله دارم. همسرم وابستگی شدید به خانواده اش به خصوص مادرش دارد و هر مسئله ای که بین ما پیش می آید، اگر در حضور مادرش باشد با دخالت های فراوان او مواجه می شویم و چون از مادرش حرف شنوی دارد، من را مقصر دعواها می  داند و در آخر من باید معذرت خواهی کنم. در غیر این صورت اگر خانه خانواده ایشان نروم و معذرت خواهی نکنم، همسرم قطع رابطه می کند و الان حدود یک ماه است که هیچ خبری از همسرم ندارم و حتی جوابی به پیام ها و تماس های من نمی دهد. من سرطان دارم و همسرم انگار از معالجه من خسته شده است و با این که می داند می خواهم شیمی درمانی انجام دهم، من را در شرایط خیلی سخت رها کرده است. لطفا راهنمایی کنید.
 

چند سوال و چند پاسخ احتمالی:
آیا روابط شما آن قدر آشفته است که حتی نزد خانواده شوهر نیز بروز می کند و به دنبال آن پا درمیانی مادر یا پدر و حتی خواهر شوهر را در پی دارد. اگر پاسختان مثبت است؛ پس مشکل اصلی شما روابط بین فردی با همسرتان است و نه دخالت های فرد سوم. در واقع شما در نبود مادر شوهر هم به احتمال قوی مشکل دارید، همان طور که در ادامه پیامک تان به آثار آن اشاره کرده اید. به زبان ساده شما یا همسرتان یا هر دو به این موضوع واقف نشده اید که دعواهایتان را نزد نزدیکان درجه یک طرح نکنید. در واقع توجه تان را به این مسئله معطوف می کنم که دخالت مادر شوهر یا طرفداری همسر از خانواده خودش اگر واقعا هم وجود داشته باشد فرع بر مسائل اصلی شماست و نه اصل. اما این که چرا روابط شما این قدر آشفته است و چگونه می شود آن را بهبود بخشید و چه راه حل هایی یا چه روش های سازگارانه تری در پیش بگیریم؟ محور اصلی است نه این که چه کاری بکنیم که همسرتان از خانواده اش حمایت نکند یا مادرشوهرتان در زندگی شما دخالت نکند. مانند این می ماند که آتشی کنار خرمن بیفروزید و شاکی باشید که چرا خرمن آتش گرفت!

واکاوی اجبار شما به عذرخواهی
گفتید که همسرتان شما را به عذر خواهی مجبور می کند و سوال این جاست که مگر شما چه رفتاری داشته اید که باید بابت آن عذر خواهی کنید و اصلا بابت چه موضوعی و چرا؟ اگر پاسخ این باشد که شما به مادر شوهرتان بی احترامی کردید به واسطه پادرمیانی وی یا حتی به فرض دخالت وی، باز هم چاره ای ندارید که برای آخرین بار عذر خواهی کنید. البته پس از این با خویشتن داری دو طرفه خود و همسرتان در حضور آن ها از مجادله با یکدیگر بپرهیزید وگرنه همان خرمن است و آتش. اما اگر دلیل دیگری دارد که همسرتان شما را مجاب به عذرخواهی می کند که باید بررسی شود و متناسب با آن به شما یا همسرتان در تغییر رفتار اشتباه کمک شود. گاهی برخی مردان یا زنان از وسواس و حساسیت بیمارگونه ای رنج می برند که همسر خود را به شدت موظف می کنند باب میل مادرشان یا پدرشان رفتار کند یا باید به دقت دستورات معاشرتی وی را در حضور خانواده اش رعایت کند و ... که در نهایت کوچک ترین رفتار به اصطلاح نامتعارف همسر را بی ادبی می دانند و واکنش نشان می دهند که یکی از آن ها دستور انجام عذر خواهی است؛ البته ناگفته نماند که در بیشتر آن ها یکی از والدین به ویژه مادر از آزردگی یاد شده سال ها رنج می برده و آن را به فرزند خود نیز منتقل کرده است که به اصطلاح به آن اختلال شخصیت خودشیفته می گویند و نیاز مبرم به روان درمانی دارد.

دلایل ترک منزل شوهرتان باید دقیقا مشخص شود
دلیل دیگری که می تواند به طور زیرپوستی علت زودرنجی، قهر و ترک منزل از سوی همسرتان باشد مسئله درمانده شدن وی در خصوص بیماری یا قصد جدایی از شما می‌باشد. به موضوع خستگی خودتان نیز اشاره کرده اید و متاسفانه بسیار دردناک است. البته متناسب با میزان درآمد همسرتان و از سویی میزان علاقه وی به شما این احتمال وجود دارد که یک ماه بی خبری و پاسخ ندادن به تلفن های شما به این دلیل باشد که وی یا دچار سردرگمی و درماندگی شده یا متأسفانه قصد جدایی دارد. خاطر نشان می کنم که کاملا قابل درک است که قبول این فرض چقدر برای شما تلخ و دردناک است بنابراین توصیه می شود با مراجعه به مشاور(نه اقوام و خویشان به دلایلی که ذکر شد) و کمک خواستن از وی به عنوان واسطه، از شوهرتان نیز به مشاوره حضوری یا حتی تلفنی دعوت کنید تا با مشخص شدن علت ترک یک ماهه وی، از بلاتکلیفی و احساس آزاردهنده و مبهم این که چرا و به چه دلیل در این شرایط هستید، نجات یابید.

*روان‌شناس بالینی