سلامت نیوز: "چر‌ک‌نویس" بالاترین مقام دفترچه‌های بیمه در مطب پزشکان است، این دفترچه‌ها اگر چه قرار است که به عنوان پشتوانه‌های مالی بخشی از هزینه‌های درمان را کاهش دهند اما در عمل به کاغذ پاره‌هایی بی‌ارزش و بی پشتوانه در مطب‌های پزشکان تبدیل شده‌اند و مردم نیز جز تن دادن به وضعیت موجود و پرداخت هزینه‌‌های سرسام‌آور درمان به صورت نقدی چاره دیگری ندارند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از کلیدملی، در نزاع میان نظام درمانی و سازمان‌های بیمه‌گر ، گویا  مردم نقش قربانی بی دفاعی را بازی می‌کنند که از دستیابی به جزئی‌ترین حقوق خود محرومند و هیچ کدام از طرفین نزاع هرگز وظیفه خود ندانسته‌اند تا به قربانیان‌شان توجهی نشان دهند هرچند اگر این قربانیان نباشند هردو سیستم باید تعطیل شوند.
مطب‌ پزشکان را می‌توان به عنوان ویترین بخش درمان و بیمه‌ کشور در نظر گرفت که تک‌تک افراد جامعه خواه ناخواه به این بخش گذر خواهند کرد و تجربه‌ شخصی‌شان  از مواجهه با این مکان را در حافظه‌شان ذخیره می‌کنند، ارزش‌گذاری دفترچه‌های بیمه نزد مردم نیز متاثر از تجربه‌های مردم در مراجعه به  مطب‌های پزشکان تاثیر می‌گیرد، نتیجه‌ی بی ارزش شدن دفترچه‌های بیمه در مطب‌ها نخستین و مهم‌ترین عامل در بی اعتبار شدن این دفترچه‌ها نزد مردم است.
در مطب پزشکان دفترچه‌های درمانی را نمی‌پذیرند و با وجود این‌که بر اساس قوانین موجود سازمان های بیمه گر می‌بایست بخشی از هزینه‌های درمانی بیماران را از طریق  این دفترچه‌ها محاسبه و پرداخت کنند اما پزشکان به دلایل متعددی ترجیح می‌دهند که حق ویزیتشان را تمام و کمال و به صورت نقدی از جیب بیمار دریافت کنند و این امر باعث شده عملا بخشی از هزینه‌های درمان به ناحق به گردن بیمه شدگان بی افتد.در چنین شرایطی
"چر‌ک‌نویس" بالاترین مقام دفترچه‌های بیمه در مطب پزشکان است، این دفترچه‌ها اگر چه قرار است که به عنوان پشتوانه‌های مالی بخشی از هزینه‌های درمان را کاهش دهند اما در عمل  به کاغذ پاره‌هایی بی ارزش و بی پشتوانه در مطب‌های پزشکان تبدیل شده‌اند و مردم نیز جز تن دادن به وضعیت موجود و  پرداخت هزینه‌‌های سرسام آور درمان به صورت نقدی چاره دیگری ندارند.

خدمات سرپایی

ویزیت پزشک در "بخش سرپایی" خدمات درمان قرار می‌گیرد که بر اساس قوانین سهم بیمه شده در این بخش 30 درصد است، به عبارتی براساس قانون بیمه شدگان با در دست داشتن دفترچه فقط 30 درصد از میزان حق ویزیت را باید پرداخت کنندو پزشکان می بایست مابقی حق ویزیت خود را از سازمان بیمه‌گر دریافت کنند.
اما قانون در این بخش کاملا زیرپا گذاشته شده و سال‌هاست که ارائه ی این خدمت به بیمه شدگان به فراموشی سپرده شده و در نیتجه ی این "فراموشی عمدی" فشار هزینه‌های درمان روز به روز بر مردم بیشتر می‌شود.
بر اساس جدول زیر بیمه شدگان می‌بایست  در مراجعه به مطب‌های پزشکان می‌بایست از پرداخت معادل 70 درصدی حق ویزیت دولتی معاف شوند،‌در واقع پرداخت این بخش در تعهد سازمان‌‌های بیمه‌گر است. شاید ذکر یک مثال برای روشن شدن این روش محاسبه کارگر باشد.
مثال: یک بیمه شده با در دست داشتن دفترچه بیمه در مراجعه به یک پزشک فوق تخصص در بخش دولتی که حق ویزیت 16 هزار تومانی می‌بایست 30 درصد این مبلغ را یعنی فقط 4هزار و 800 تومان پراخت کند(11 هزار و 200 هزار تومان را باید سازمان بیمه‌‌گرپرداخت کند). همین فرد درمراجعه به پزشکان بخش خصوصی یعنی مطب‌های خصوصی که در شهرها قرار دارند نیز می‌بایست از پرداخت 11هزار و 200 تومان از حق ویزیتش را سازمان بیمه‌گر پرداخت کند. به عبارتی اگراین فرد به پزشک فوق تخصص بخش خصوصی که حق ویزیتش 43 هزار تومان است مراجعه کرد باید مبلغ 11 هزار و 200 تومان از میزان حق ویزتش کسر شده و مابقی یعنی 31 هزار و 800 تومان پرداخت کند.

جدول میزان حق ویزیت در بخش‌های متفاوت:

جرا دفترچه‌های بیمه بی ارزشند
دکتر حمید رضا سفاری پژوهشگر بیمه  معتقد است که دفترچه‌های بیمه به خودی خود دارای ارزش نیستند بلکه اعتبار و ارزش خود را از سازمان‌های بیمه‌گر می‌گیرند.او می‌گوید: "عملکرد سازمان‌های بیمه‌گر شان و جایگاه دفترچه‌های بیمه را مشخص می‌کند، بی‌تعارف باید بگوییم که میزان اعتبار دفترچه‌های بیمه مشخص‌ترین نشانه‌ برای قضاوت درباره‌ی عملکرد سازمان‌های‌ بیمه‌ای است. هر چه دفترچه‌ها بی‌اعتبار باشند،‌سازمان‌های بیمه‌گر هم بی اعتبارتر خواهند بود و در صورتی که دفترچه‌های بیمه درمان شان و جایگاه مناسبی در میان بیمه شدگان داشته باشند نشانه‌ی کیفیت عملکرد سازمان‌های بیمه است.بنابراین دفترچه یا اشکال پیشرفته تر آن کارت‌های هوشمندی که اسم برده می شود بیشتر ابزاری هستند که مردم بتوانند در فضای بیمه ای موجود از خدمات درمانی قابل ارائه بهره‌مند شوند و مراکز درمانی که در این مسیر و منظومه در حال فعالیت هستند بتوانند به حقوق و منابع مالی مورد انتظار خودشان دسترسی پیدا کرده و حق الزحمه‌شان را از سازمان‌های بیمه‌‌ای دریافت کنند. بنابراین دفترجه ذاتاً خودش خیلی چیز مهمی نیست و فقط ابزاری برای بهره مندی از خدمات است. حالا به دلیل یک سری نواقص ابزاری که  در یک زمان منجر به افزایش رضایت مندی مردم از یک سازمان بیمه‌گر می شده است امروزه حتی ممکن است کارایی خود را از دست داده باشد."
سفاری که مدتی هم عهد‌ه‌دار دفتر بیمه‌های وزارت رفاه وقت بوده با تاکید بر اینکه تعدد و تعداد مراکز طرف قرارداد با بیمه‌ها مهم‌ترین عامل در تعیین میزان اعتبار دفترچه‌های درمانی است می‌گوید: "تعداد و تعدد موسسات طرف قرارداد با شرکت‌ها و سازمان‌های بیمه‌ای طبیعتاً به عنوان یک شاخص خوب و قابل اثبات برای تعیین اعتبار دفترچه‌های بیمه است. وقتی ظرفیت‌های یک سازمان‌ بیمه‌گر برای پرداخت در قسمت بیمه‌ای کاهش پیدا می‌کند  یا روابط و معیارهای شفاف و روشنی برای عقد قرارداد ندارد و نظام بروکرات خیلی شدید و سفت و سختی بر جزئیات قرارداد ها حاکم می شود، عملا بخشی از مراکز درمانی به ویژه در بخش خصوصی از همکاری با سازمان مذکور سرباز می‌زنند، یعنی ابتدا سازمان‌های بیمه‌گر برای تشویق بخش خصوصی به عقد قرارداد اقدام نمی‌کنند و به تبع آن پزشکان و مراکز درمانی هم همکاری با سازمان‌های بیمه‌ای را قطع می‌کنند،‌همین شرایطی که در حال حاضر ما شاهدش هستیم. تداوم این شرایط در دراز مدت می تواند به ضرر و زیان همه،‌مردم بیمه شده از یک سو و سازمان‌های بیمه‌گر از سوی دیگر، تمام می‌شود و همه‌ی ما در این بازی بازنده هستیم."

با بیمه قرارداد نداریم
خانم منشی پای تلفن تاکید می‌کند که "دکتر با هیچ بیمه‌ای قرارداد ندارند"  یعنی بیمار باید  تمامی پول ویزیت و خدمات پزشک را جیرینگی از جیب مبارک پرداخت کند، حق ویزیت یک پزشک متخصص در حال حاضر بین 50 تا 60 هزار تومان است و راهی جز پرداخت برای بیمار باقی نمی‌ماند. بیمار در اتاق انتظار دفترچه‌اش را به دست گرفته ورق می‌زند و مدام از خودش می‌‌پرسد که "چرا باید هر ماه بخشی از درآمدش را برای حق بیمه درمان به سازمان بیمه‌گر بپردازد؟" پاسخ این پرسش هنوز بر هیچکس مشخص نشده و سازمان‌های بیمه‌گر هرگز خود را موظف ندانسته‌اند که به این پرسش کوچکترین توجهی نشان بدهند. مدیران این سازمان‌ها آنچنان خود را درگیر و گرفتار حل مسائل و مشکلات معرفی می‌کنند که مبادا لازم باشد به این پرسش پاسخ بدهند.
یک پزشک متخصص که در توضیح این‌که چرا پزشکان حاضر به عقد قرارداد با بیمه‌ها نیستند با طرح این سوال که "‌چه لزومی دارد یک پزشک با بیمه‌ها قرارداد ببندد"‌می‌گوید:"شما خودتا را بگذارید جای پزشکان، وقتی می‌توانید پولتان را فورا به صورت نقد دریافت کنید، چه لزومی دارد که درگیر پیچ و خم سازمان‌های بیمه‌گر بشوید."
او با ابراز نارضایتی از عملکرد این سازمان‌ها توضیح می‌دهد:"عقد قرارداد میان پزشک و سازمان بیمه‌گر ارتباط مستقیمی با عملکرد سازمان بیمه‌گردارد. اگر این سازمان‌ها بتوانند به سرعت به تعهداتشان عمل کنند‌آنگاه پزشکان به همکاری با آنها ترغیب می‌شوند اما در غیر این صورت نمی‌توان انتظار داشت که جامعه‌ی پزشکی کشور به همکاری با این سازمان‌ها تمایل داشته باشد."
یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که پزشکان حیطه‌ی همکاری با سازمان‌‌های بیمه‌گر به آن اشاره می‌کنند، تاخیر در اجرای تعهدات و بررسی اسنادارسالی از سوی پزشکان و مراکز درمانی است.
به نظر می‌رسد سازمان‌های بیمه‌گر برای پرداخت صورت‌حساب‌ها چندان که شایسته است تلاش نمی‌کنند و بروز تاخیر‌های زیاد در این زمینه مهم‌ترین عامل در قطع رابطه‌ی پزشک با بیمه است. بازنده‌ی اصلی در این ماجرا مسلما بیمه شدگانی هستند که هر ماه نسبت به پرداخ حق‌بیمه‌شان اقدام می‌کنند اما هنگام استفاده از مزایای این بیمه دچار مشکلات متعددی می‌شوند.

افزایش هزینه‌های بیمه
سید تقی نوربخش مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی در آخرین اظهار نظری که درباره‌ی هزینه‌های درمان این سازمان داشته اعلام کرده که سازمان متبوعش سالانه یک هزار و 400 میلیارد تومان برای درمان پرداخت می‌کند.
او از بار سنگین هزینه‌ی "طرح تحول نظام سلامت" هم صحبت کرده و گفته"۷۸درصد هزینه‌های"تحول سلامت" را بیمه‌ها می‌پردازند و در نبرد تمام عیار اقتصادی، ما سنگر اول خط دفاعی هستیم. بدون کمک دولت و اقتصاد متکی به نفت کار می‌کنیم که این مصداق بارز اقتصاد مقاومتی است.
با وجود این‌که سازمان بیمه تامین اجتماعی سالیانه یک هزار و 400 میلیارد هزینه  صرف درمان می‌کند،اما از این میزان هزینه هیچ سهمی به ویزیت پزشک در مطب‌های خصوصی تعلق نمی‌گیرد و این بخش اگر چه بر میزان رضایت بیمه شدگان تاثیر زیادی دارد اما هنوز نتوانسته توجه برنامه‌ریزان و صاحب‌نظران بیمه را جلب کند.
محمدجواد کبیر مدیر عامل سازمان بیمه‌ سلامت 40 میلیون از جمعیت کشور را تحت پوشش دارد هم هم به تازگی اعلام کرده که هزینه‌های این سازمان 4 برابر شده،‌او گفته که: پرداخت حق بیمه هزینه های درمانی از 4هزار میلیارد تومان قبل از اجرای طرح تحول سلامت از سوی دولت و سازمان های بیمه ای به بیش از 16هزار میلیارد تومان رسیده است."
به این ترتیب  هر دو سازمان بیمه‌گر از افزایش هزینه‌ی درمان خبر داده‌اند اما مساله این است بخش سرپایی از جمله ویزیت پزشکان هنوز در این هزینه‌هاجایی برای خود باز نکرده است و به نظر می‌رسد که آگاهانه یا ناآگاهانه از سوی سازمان‌ها بیمه‌گرنادیده گرفته شده است.