سلامت نیوز: 50 سال پس از تصویب «اعلامیه جهانی حقوق بشر» که در آن حقوق اساسی همه انسانها بدون هرگونه تبعیض به رسمیت شناخته شد، گروهی از افراد و انجمنها از سراسر جهان درخواست کردند تا روزی نیز به «سایر حیوانات» اختصاص داده شود؛ موجوداتی که در استفاده از زمین با ما شریکند، اما گویی آدمی برای آنها سهمی قایل نیست. به همین دلیل 10 دسامبر ۱۹۹۸ برای نخستین بار بهعنوان روز جهانی حقوق حیوانات نامگذاری شد و کشورهای مختلف دنیا، قوانینی را برای حمایت از حقوق حیوانات تصویب کردند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، اما عمر جریان دفاع از حقوق حیوانات در ایران چندان طولانی نیست و شاید سابقهاش کمی کمتر از فراگیر شدن شبکههای اجتماعی باشد. زمانی که ویدئوهای مختلفی از حیوانآزاری منتشر شد و گروهی را به اعتراض وادار کرد و گروهی خواهان تصویب قوانینی برای جلوگیری از حیوانآزاری شدند. گرچه پیشتر همه قوانینی که در حوزه حیوانات وجود داشت تنها به حفظ گونههای جانوری در کشور اشاره میکرد.
بر اساس ماده 680 قانون مجازات اسلامی هر کس برخلاف مقررات و بدون مجوز قانونی اقدام به شکار یا صید حیوانات و جانوران وحشی حفاظت شده کند، به حبس از دو تا 10 سال محکوم خواهد شد و هرگونه تعدی مستوجب مسئولیت است.
همچنین فصل بیستوششم بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی تحت عنوان «احراق و تخریب و اتلاف اموال و حیوانات» به تعیین مجازات حیوانآزاری پرداخته است. در ماده ٦٧٩ این قانون میخوانیم: «هر کس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلالگوشت متعلق به دیگری یا حیوانی را که شکار آنها توسط دولت ممنوع اعلام شده است بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند، به حبس از نود و یک روز تا 6ماه یا جزای نقدی از یک میلیونوپانصد هزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.»
گرچه در کشور ما تخلفات فراوانی در حوزه آسیبرسانی به حیوانات در مناطق حفاظتشده انجام میشود که از آن جمله میتوان به ماجرای کشتن خرسی ماده در برابر تولههایش در شهرستان سمیرم اشاره کرد، اما درخصوص حیواناتی که بیشتر به زندگی روزمره ما نزدیک هستند، هم آزارهای فراوانی به شکلهای مختلف صورت میگیرد که مشخصترین آنها آزار یا کشتن سگها و گربههای ولگرد از سوی شهروندان و حتی شهرداری مناطق مختلف است که به بهانه پاکیزگی شهر از حیوانات موذی انجام میشود.
خشایار شهریاری، عضو انجمن حیوانات زاگرس در این باره میگوید: «اخبار مختلف و تصاویر مختلفی که حداقل در یک سال گذشته درخصوص حیوانآزاری در رسانهها و شبکههای اجتماعی منتشر شد، نشان داده، قوانین موجود درخصوص حیوانات چندان جنبه اجرایی پیدا نکرده است و کافی نیست.»
او به خبرهایی چون فاجعه «سگکشی در شیراز»، «سگآزاری در گلستان» و تصاویر و اخبار مختلف دیگری از این دست اشاره میکند و ادامه میدهد: «این خبرهای فاجعهبار یک حسن داشت، مردم ما را که متاسفانه اصلا به حقوق حیوانات اهمیت نمیدادند، حساس کرد و گروههای مردمی فراوانی شکل گرفت و دولت را به این فکر انداخت تا با طرح قانونی جامع برای جلوگیری از حیوانآزاری به جامعه جهانی بپیوندد.»
او معتقد است تصویب قانون در این باره سبب میشود تا جامعه نیز نسبت به آزار حیوانات که ممکن بود در شکلهای خفیفتر آن عادی به نظر برسد، حساس شود. شهریاری که خود نیز پناهگاهی برای حیوانات دارد، میگوید: «متاسفانه در پناهگاه ما چند سگ نگهداری میشوند که از سوی صاحبان یا رهگذران مورد آسیبهای پیاپی قرار گرفته بودند.
خرداد امسال سازمان محیطزیست، پیشنویس قانون جامع حمایت از حقوق حیوانات را تهیه و به دولت ارائه کرد و اکنون این قانون در کمیسیون اجتماعی دولت منتظر تصویب و ارائه به مجلس است.»
نظر شما