شنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۷

پیشرفت فن آوری امكان ثبت تصاویر و لحظه ها را با ساده ترین روش ها فراهم نموده و از سویی فضای مجازی نیز با امكانات جذاب و وسیع خود انتشار آنها را به آسانی امكان پذیر كرده است.

فضای مجازی؛سنگ ها،گنجشك ها

سلامت نیوز-*دکتر بابک خطی:پیشرفت  فن آوری امكان ثبت تصاویر و لحظه ها را با ساده ترین روش ها فراهم نموده و از سویی فضای مجازی نیز با امكانات جذاب و وسیع خود انتشار آنها را به آسانی  امكان پذیر كرده است.

به گزارش سلامت نیوز این تسهیلات شرایط مساعدی برای ارتباط بهتر بین افراد ایجاد و به اشتراك موقعیت ها با اطرافیان و میانبر زدن فاصله ها و خدمات شایانی نموده است.
اما عدم وجود ضوابط روشن و آموزش های اولیه در مورداستفاده از این فن آوری ها باعث شده است كه افراط و تفریط هایی در این زمینه وجود داشته باشد.
براستی در مورد گرفتن عكس و فیلم از افراد و سوژه ها و نشر آن چه محدودیت هایی وجود دارد.

این یادداشت این مساله را در مورد كودكان به طور خاص بررسی می كند كه این روزها شاهد پخش فیلم هاو عكس های مختلف از آنان در فضای مجازی هستیم كه در مدت كوتاهی و در سطوح وسیع منتشر و دست به دست می گردد.

سوال این است كه در چه مواردی اجازه انجام این كار و چه وقتی اجازه اشتراك این موارد با دیگران وجود دارد.
برای ورود به بحث در ابتدا  ببینیم تعریف كودك چیست؛طبق ماده اول كنوانسیون جهانی حقوق كودكان ،تمام افرادی كه زیر هجده سال تمام سن دارند كودك محسوب می شوند.

باید بدانیم هرگونه اقدام از جمله برداشتن تصویر از كودكان منوط به اجازه از خود آنان و والدینشان بوده،هر نوع مخالفت در این دوسطح منع اساسی برای این اقدام است.ضمن این كه نشر این تصویر و بُعد این انتشار نیز نیازمند اجازه جداگانه است.

ماده شانزدهم كنوانسیون جهانی حقوق كودكان واضحا ابراز می كند كه محدوده شخصی هیچ كودكی قابل تعرض نیست و این محدوده را شامل همه جوانب از جمله امور خانوادگی،مسكونی،حیثیتی و مكاتبات كودك ذكر می كند و لزوم حمایت قانونی را حق كودك در این موارد می داند.

حالا می توانیم لحظه ای به آسیب های روحی بیندیشیم كه از انتشار فیلم یا تصویری از كودكان برای خنده یا شوخی ،خوشمزگی یا افزایش مخاطب  در فضای مجازی به كودك و خانواده او وارد می شود.نمونه هایی كه این روزها در اطرافمان زیاد به آن بر می خوریم و گاهی بدون توجه به آثار مخرب آن ،خودمان هم با انتشار آنها به توسعه این چرخه خطرناك خوشمزگی مجازی و جذاب بودن كاذب دامن می زنیم.

اتفاقات پر عارضه و خطرناك به همین سادگی و با همین بی توجهی های به ظاهر پیش پا افتاده كلید می خورد و ودر كوتاه زمانی می تواند به طوفانی سهمناك در زندگی هایی منتهی شود كه دیگر كسی را یارای مدیریت آن نیست و طبعا نمی توان از مسولیت این عواقب جبران ناپذیر به صرف نداشتن نیت سوء شانه خالی كرد.

مثالی وجود دارد كه آدم ها شوخی شوخی به سمت گنجشك ها سنگ پرتاب می كنند و گنجشك ها جدی جدی می میرند .
قسمت عمده ای از این تسلسل خطرناك با همین مثال ساده قابل توجیه است.


و اما راه حل مقابله چیست؟
از لحاظ قانونی  ماده نوزدهم كنوانسیون حقوق كودكان،حكومت های امضا كننده را ملزم به استفاده از همه ی امكانات قانونی، اداری،اجتماعی آموزشی برای مقابله با هر گونه اقدامات سهل انگارانه در برابر كودكان می نماید.طبق بند الف ماده سی و هفت همین كنوانسیون نیز حكومت ها مقابله نسبت به هرگونه رفتار غیرانسانی با كودكان را تضمین كرده اند.


اما صرفنظر از این موارد روشن قانونی و اجتماعی راه چاره اساسی پیشگیری از وقوع چنین اقداماتی به صورت خودخواسته در سطح جامعه است؛
رمز موفقیت در غلبه افراد در فضای پركشش مجازی بر جذابیت و محبوبیت كاذب این گونه نشرهاست .مَثَلی قدیمی داریم كه  با هم بخندیم و نه به هم .به نظر می رسدبهتر است زمانی را به اندیشیدن در مورد این سوال صرف كنیم  كه خندیدن و خنداندن به چه قیمتی قابل قبول است و آسیب های وارده احتمالی چنین انتشارات بی حساب و كتابی را با قرار دادن خود و عزیزانمان به جای قربانیان این اقدامات ،تخمین بزنیم.


باید پذیرفت استفاده از فضای مجازی یك هنراست، هنری كه مثل نواختن ساز نیازمند آموزش و صرف زمان است و مثل سوت زدن امری ساده،بی نیاز به اموزش و  بی حساب و كتاب نیست.


كمی صبر و تامل بیشتر هم در زمان فشار دادن دكمه ثبت تصویر در دوربین و موبایل ها و هم در زمان ارسال مطلب و اشتراك آن با افراد و گروه ها نیاز امروز همه ماست.

*طبیب كودكان

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha