سلامت نیوز: برخی برآورد‌ها نشان می‌دهد در یک دهه اخیر سطح معیشت ایرانیان تا حدی پایین آمده است. در این بین برخی ناچارند با تکدی گری امورات بگذرانند. اما این روزها برخی افراد تکدی‌گری را شغل خود می‌دانند. اغلب آنها با توجه به وضعیت نابسامان اقتصادی از این راه روزگار را به سختی می‌گذرانند.
به گزارش سلامت نیوز،روزنامه آرمان نوشت: ۳۷ درصد مجموع متکدیان کشور را زنان تشکیل می‌دهند. در بین متکدیان، افرادی با ملیتی افغانستانی، پاکستان و حتی آفریقایی دیده می‌شوند که به کلانشهرها آمده و گدایی می‌کنند. این در حالی است که ۶۰ تا ۷۰ درصد متکدیان و بی‌خانمان‌ها در تهران، غیرتهرانی هستند. هم اکنون تکدی‌گری در تهران به حدی افزایش پیدا کرده است که در هر گوشه و کنار تهران می‌توان یک متکدی یافت. بسیاری از این متکدیان به صورت گروه‌های متشکل تکدی‌گری می‌کنند و در این راه از نوزدان تا افراد مسن حضور دارند. درمیان اینها کسانی هستند که نه تنها نیازمند نیستند، بلکه گدایی را شغلی برای کسب درآمد می‌دانند؛ درآمدهایی میلیونی که باعث شده آنها این کار را ادامه دهند. اما به راستی چرا مردم ما به این گدایان اعتماد کرده و به آنها کمک می‌کنند؟ اگر مردم به این باور برسند که نباید به متکدیان صوری پول بدهند بسیاری از مشکلات حل می‌شود. در ضمن در سال‌های اخیر نیز شاهد بروز و ظهور متکدیانی با ظاهری آراسته و موجه هستیم که تا وقتی خودشان زبان به سخن باز نکنند به هیچ عنوان نمی توان حدس زد که درخواست کمک مالی دارند.
متکدیان خلاق
«همسر بنده طی هفته گذشته دچار بیماری ناعلاج شده است و از آنجایی که هزینه جراحی‌اش زیاد است، بنده با فروش اثاث منزل خود و اخذ وام مقدار کمی از مبلغ جراحی را فراهم نمودم. متکدی نیستم و شبانه‌روز برای درمان همسرم کار می‌کنم.» این مضمون نامه‌ای است که یک متکدی تایپ کرده و به در و دیوار شهر به ویژه در کنار عابربانک‌ها نصب کرده است. در انتهای این نامه شماره حساب برای کمک افراد به این خانواده درج شده بود. شاید یکی از مهم‌ترین دلایلی که برخی افراد دست به چنین کاری می‌زنند اطمینان از این مساله است که بالاخره شهروندی پیدا می‌شود و به حساب آنها مبلغی ولو ناچیز واریز می‌کند. یکی از شهروندان تهرانی با مشاهده این برگه به خبرنگار«آرمان» می‌گوید: از این مسائل فراوان است. از وقتی که یکی از این متکدیان سرم کلاه گذاشته است دیگر به هیچ فردی کمک نمی کنم. البته افراد موجه و نیازمند به کمک مالی از این امر مستثنی هستند. او می‌افزاید: چند سال پیش یک مرد۴۰ ساله به همراه خانواده در خیابان به سمتم آمد و گفت در این شهر غریب است و کمک می‌خواهد. بنده هم از روی انسان دوستی ۵۰ هزار تومان به آن خانواده کمک کردم. این در حالی است که آن مرد گفته بود به هیچ عنوان فقر نیست و فقط در شهر غریب وضعیت نامناسبی پیدا کرده است و قرار شد فردای آن روز مبلغ اخذ شده را به حسابم واریز کند، اما هم اکنون از این ماجرا سه سال می‌گذرد و خبری از این واریز نشده است.
نیازمندان واقعی با سیلی صورت سرخ می‌کنند
خانمی با مشاهده این برگه به خبرنگار«آرمان» می‌گوید: من به هیچ عنوان تحت تاثیر این گونه مسائل قرار نمی‌گیرم. فردی که می‌تواند چنین برگه‌ای را تایپ و تکثیر کند به نسبت می‌تواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد. گاهی این افراد به ظاهر خودشان را نیازمند نشان می‌دهند و از این طرق کسب درآمد می‌کند. متاسفانه برخی اقدامات نامناسب و برنامه‌ریزی‌های غیر‌کارشناسی از سوی سازمان‌های حمایتگر جامعه ما را به سمت گداپروری هدایت کرده است. این در حالی است که با توجه به وضعیت اقتصادی موجود در کشور اغلب نیازمندان واقعی با سیلی صورتشان را سرخ نگه داشته و از طریق مراجع رسمی برای رفع مشکل خود اقدام می‌کنند. نیازمندان می‌دانند که در کشور نهادهای حمایتی همچون کمیته امداد و بهزیستی برای پاسخگویی به نیاز آنها طراحی شده و برای اخذ خدمات می‌توانند به آن سازمان ها مراجعه کنند. در ضمن مردم نیز نباید به هیچ عنوان احساسات خود را بازیچه دست برخی افراد قرار دهند.
سوءاستفاده از اعتماد و مهربانی مردم
مرد میانسالی با مشاهده این نوشته می‌گوید: به حدی هر روز با این مساله مواجهیم که به هیچ عنوان نمی‌توانم به همه آنها اعتماد کنم. اینها گاهی از اعتماد و مهربانی مردم سوء استفاده می‌کنند و در واقع نیازمندان واقعی نیستند. درضمن برخی متکدیان تحت نظارت باندهای خاصی هستند و به هیچ عنوان نمی‌توان به حرف هایشان اعتماد کرد.
امان از متکدیان باکلاس!
مسعود ۳۰ ساله به شغل آزاد مشغول است. او با بیان اینکه هر روز افرادی به مغازه‌اش برای درخواست کمک مراجعه می‌کنند، می‌گوید: کمک به متکدیان هر چند در حد توانایی چندان ضرری برای کسی ندارد، اما در شرایط کنونی شاهد افزایش افراد به ظاهر مرتب هستیم که با روش‌های متعدد در پی نوعی کسب درآمد هستند. برای مثال این افراد در اغلب موارد همیشه در این شهرغریب‌اند یا کیف پولشان را جا گذاشته یا بیکار و نیازمند کمک هستند. او می‌افزاید: من به این افراد هم در حد مبلغ کرایه ماشین کمک می‌کنم نه بیشتر.
فقط به نهادهای نیازمند ومعتبر کمک شود
راحله کمک به افراد نیازمند را به هر شکل نقد می‌کند و می‌گوید: من ترجیح می‌دهم به جای کمک به افراد نیازمند به موسسه‌های خیریه معتبر کمک کنم. در این صورت می‌دانم که این هزینه به دست نیازمندان واقعی می‌رسد. درضمن فرهنگ کمک به نیازمندان در جامعه ما نباید به گداپروری تبدیل شود.
تشکر بابت کمک نکردن به‌متکدیان
چندی پیش شش هزار نفر از متکدیان تهران جمع‌آوری شدند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده از سوی سازمان‌های مربوطه در این اقدام ۱۰۰ نفر از متکدیان جمع‌آوری شده را کودکان و سه‌هزار نفر از آنها را متکدیان زیر ۱۵سال تشکیل می‌دادند. مابقی افراد جمع‌آوری شده متکدیان بزرگسال بوده‌اند. در حال حاضر یکی از مشکلات نبود زیرساخت‌های مناسب قانونی برای جمع‌آوری این افراد و نبود ظرفیت کافی در بهزیستی است. فرماندار تهران بر مقابله با شبکه‌های تکدی‌گری تاکید کرد و گفت: برخی از این شبکه‌ها شناسایی و معرفی شده‌اند و از مردم تهران نیز بابت کمک نکردن به متکدیان تشکر می‌کنیم. عیسی فرهادی اظهار کرد: با توجه به مصوبه شورای اجتماعی کشور مبنی بر تشکیل مجتمع فوریت‌های اجتماعی شهر تهران، این مجتمع با همکاری شهرداری، بهزیستی، نیروی انتظامی، دانشگاه علوم پزشکی و برخی دستگاه‌های خدمات‌رسان آغاز به کار کرده است. او ادامه داد: مجتمع فوریت‌های اجتماعی شهر تهران مقابله با آسیب‌های اجتماعی مشهود همچون جمع‌آوری متکدیان، ساماندهی کودکان کار و توجه به کارتن‌خواب‌ها را مدنظر دارد و در این راه جمع‌آوری و غربالگری آسیب‌دیدگان اشاره شده یکی از برنامه‌هاست. فرماندار تهران تصریح کرد: مجتمع فوریت‌های اجتماعی شهر تهران به غیر از جمع‌آوری و غربالگری متکدیان، کارتن‌خواب ها و کودکان کار آنها را به سامان سراهای مشخص بانوان و آقایان معرفی می‌کند. البته کودکان کار و متکدیان نیز به بهزیستی معرفی می‌شوند. فرهادی با بیان اینکه در بخش اتباع بیگانه درباره کودکان مشکلاتی وجود دارد، عنوان کرد: امیدواریم اقدامات انجام‌شده برای حل و فصل مشکلات کودکان متکدی و کار تاثیرگذار باشد. او با اشاره به جمع‌آوری بیش از پنج هزار نفر از متکدیان در شهر تهران خاطرنشان کرد: این متکدیان در سامان‌سراهای شهرداری تهران نگهداری می‌شوند و برنامه‌های در نظر گرفته شده از سوی مسئولان شهری و استانی قابل تقدیر است.
نظر شما